Είδος: Punk/ Heavy rock
Δισκογραφική: Svart Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 9 Απριλίου 2021
«Γλυκανάλατες» και γραφικές εκφράσεις του τύπου «Να ήταν τα νιάτα δυο φορές» και «η γριά η κότα έχει το ζουμί» δεν ταιριάζουν στην παλιοπαρέα των The Limit και ούτε αντικατοπτρίζουν το μουσικό γίγνεσθαι της νεοσύστατης μπάντας των κυρίων Jimmy Recca (The Stooges), Sonny Vincent (Testors), Hugo Conim, Joao Pedro Ventura (Dawnrider) και της «γριάς πουτ@ν@ς» και «κακιάς μάγισσας» που ακούει στο όνομα Bobby Liebling των γνωστών και μη εξαιρετέων Pentagram.
Το μουσικό Pedigree του Bobby σίγουρα δεν συμβαδίζει με τους εταίρους κυρίους αλλά το κοινωνικό, καθώς και η απροσάρμοστη και ασυμβίβαστη συμπεριφορά του στο παρελθόν, «ταιριάζουν γάντι».
Η ασυνήθιστη αυτή σύνθεση και ιδιαίτερη μουσική συνεύρεση μαζί με μια πληθώρα εκλεκτών καλεσμένων, όπως τον Fabian Dee Dammers (UDO), τον Niels Finkeisen (Die Krups) και τον Paul Simmons (Bevis Frond) μεταξύ άλλων, από την παγκόσμια punk και γενικότερα rock σκηνή, βροντοφωνάζει “Punks not Dead” και δίνει την απαραίτητη “ένεση ηλεκτρίζουσας αδρεναλίνης” στο σημερινό heavy/doom ιδίωμα.
Η λαϊκή ρήση “You Can’ t Teach an Old Dog New Tricks” ισχύει στην περίπτωση των The Limit, δεδομένου ότι οι εν λόγω μουσικοί δεν χρειάζονται νέα κόλπα για να εκφραστούν και να εντυπωσιάσουν, αφού με μεγάλη άνεση και περίσσια ευκολία προσαρμόζουν την καλλιτεχνική εμπειρία τόσων δεκαετιών και μας χαρίζουν ένα punk και doom “μουσικό υβρίδιο” χωρίς όρια.
Μέσα από 12 συνθέσεις που πατάνε σε punk rock φόρμες και περικλείουν μεγάλες ποσότητες rock ‘n’ roll attitude, μικρά ψήγματα από heavy/doom στοιχεία με ολίγον τι από blues καθώς και απύθμενη και αστείρευτη ενέργεια, οι «αλητήριοι» αυτοί τύποι αναβιώνουν τον ήχο όπως γεννήθηκε στην Βρετανία και στην punk σκηνή του CBGH της Νέας Υόρκης στα ’70s, με μια σύγχρονη παραγωγή και με μοντέρνο ήχο, και φυσικά με το απαραίτητο φιλτράρισμα που υπέστη ο εν λόγω ήχος στα ’80s από το post punk/new wave κίνημα και στα ’90s από την Σκανδιναβική σκηνή.
Από τα ηχεία σου, όσο και αν θα σου φανεί περίεργο, θα “παρελάσουν” συγκροτήματα όπως οι Buzzcocks, Dead Kennedys, The Stooges, μέχρι και Guns ‘n’ Roses, Hellacopters, Post Pop Depression, ακόμα και Beastmilk (και μετέπειτα Grave Pleasures), ενώ με κάθε ακρόαση το καραβάνι των επιρροών δεν έχει τελειωμό.
Η Svart Records μας πιάνει εξαπίνης αφού δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες κυκλοφορίες και πετυχαίνει μια ηχητική μετάβαση η οποία θέλουμε να πιστεύουμε (καθότι ρομαντικοί) ότι δεν αποσκοπεί μονάχα σε εμπορική κίνηση και υλικές απολαβές, αλλά κινείται στο ευρύτερο πλαίσιο του πειραματισμού και των μουσικών ανησυχιών της. Η παρουσία και μόνο στα credits του δίσκου του Bobby αποτελεί “κράχτη”, πόσο μάλλον η “full time” συμμετοχή του για τους λάτρεις του «σκληρού» ήχου και ιδίως του doom ιδιώματος.
Πάντως, παρόλες τις καταχρήσεις και κακοποιήσεις ανά τα χρόνια, η φωνή του Bobby βρίσκεται στα καλύτερά της και μας προσφέρει μοναδικές ερμηνείες. Σίγουρα δεν μας “στοιχειώνει” όπως παλιότερα και ούτε μας κάνει την “τρίχα να σηκώνεται”, όμως αγκαλιάζει τις συνθέσεις και δίνει ταυτότητα στα τραγούδια. Φαντάσου κάτι μεταξύ Johnny Cash, Jello Biafra και Iggy Pop μέσα από μια “redneck προφορά” και είσαι μέσα. Η αλήθεια είναι -μιας και πρώτα “φεύγει η ψυχή και μετά το χούι”- πως στα “These Days”, “ Death of My Soul” και “Enough’ s Enough” μια ευαίσθητη χορδή και ένα δάκρυ θα κυλήσει (και καλά), καθότι η φωνητική προσέγγιση και αυτή η χροιά θα σε κάνουν να αναπολήσεις το “First Daze Here” των Pentagram.
To “Caveman Logic” βρίσκει την «χρυσή τομή» ώστε να ενώσει μεταλλάδες και πάνκηδες όπως έκανε το hardcore κίνημα στα ’80s (εννοείται σε μικρότερο βαθμό αλλά διόλου ευκαταφρόνητο) από τη μία, ενώ από την άλλη αποδεικνύει πως το punk δεν είναι 3 ακόρντα παιγμένα γρήγορα, με λίγο θυμό και με μία δήθεν άποψη όπως θεωρούν μερικοί νεανίες την σήμερον, τους οποίους στην έκτη δεκαετία της ζωής τους τα μέλη των The Limit έχουν «για πρωινό».
Άλλωστε η μουσική αυτή είναι στάση και τρόπος ζωής, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Facebook: https://web.facebook.com/TheLimitRock
1256 
