Είδος: Progressive rock
Δισκογραφική: Rockshots Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 19 Μαρτίου 2021
Έχουν περάσει 17 χρόνια από τότε που το συγκρότημα των Ainur αποφάσισε να μετατρέψει το “The Silmarillion”, το αριστούργημα του J.R.R. Tolkien σε μουσική. Τα προηγούμενα 3 albums είχαν καλά στοιχεία χωρίς όμως να αποφεύγουν τη μετριότητα. Ίσως αυτή τη φορά το “War of The Jewels” να είναι ο δίσκος που θα ξεχωρίσει, αφού όπως δήλωσε και το ίδιο το συγκρότημα έχουν ρίξει τεράστια δουλειά και το “War of The Jewels” αποτελεί μια νέα αρχή για τη μπάντα.
Το “War of The Jewels” είναι φυσικά ενιαίας θεματολογίας και αφηγείται τη μεγάλη μάχη του Beleriand. Η διάρκειά του είναι γύρω στα 70 λεπτά και έχει 11 τραγούδια. Όσον αφορά στους τομείς της παραγωγής και των ενορχηστρώσεων, η δεκατετραμελής μπάντα τα έχει καταφέρει περίφημα, όλα ακούγονται τέλεια και τα όργανα όπως βιολί, τσέλο, φλαούτο, σάλπιγκες και πιάνο μπαίνουν πάντα την κατάλληλη στιγμή και ομορφαίνουν τις συνθέσεις. Οι Max Clara, Roberta Malerba, Elena Richetta στα κυρίως φωνητικά τα πηγαίνουν περίφημα, υπάρχουν όμως και στιγμές που αδυνατούν να αποδώσουν πλήρως τα συναισθήματα των δραματικών γεγονότων. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο τραγούδι “Spirit Of Fire” που συμμετέχει ο Roberto Tiranti (Labyrinth), και υπάρχει διαφορά κλάσης.
Σαν δίσκος έχει τέσσερα πολύ καλά κομμάτια, το “Spirit Of Fire” με την αύρα των Jethro Tull, το φολκλορικό “Apocalypse”, το “Hell of Iron” και το instrumental “Wars of Beleriand” που είναι τα πιο δυναμικά τραγούδια του “War of The Jewels”. Από εκεί και πέρα υπάρχουν ενδιαφέρουσες ιδέες αλλά αυτές χάνονται στις υπερβολικά μεγάλες συνθέσεις. Υπάρχει μια “φλυαρία” χωρίς λόγο. Κάτι άλλο που λείπει είναι η επικότητα, σε ελάχιστα σημεία υπάρχει αυτό το συναίσθημα και είναι κρίμα γιατί τα γεγονότα του “The Silmarillion” είναι τρεις φορές πιο σπουδαία από του Άρχοντα.
Οι Ainur είναι αρκετά σοβαροί σαν μπάντα και είμαι σίγουρος ότι δώσανε το 100% για αυτόν τον δίσκο, που θεωρώ ότι είναι ο καλύτερό ς τους μέχρι στιγμής. Ακόμα και έτσι το “War of The Jewels” έχει τα θεματάκια του, με μεγαλύτερο πρόβλημα την υπερβολική του διάρκεια. Κάποια άλλα πράγματα είναι και αποτέλεσμα και της οπτικής των Ainur, οπότε από εκεί και πέρα είναι καθαρά θέμα γούστου, π.χ θα τους ήθελα πιο “σκληρούς” σε κάποιες συνθέσεις. Όπως και να έχει, αν γουστάρεις μπάντες όπως Ayreon, Dream Theater ή είσαι βαμμένος οπαδός του “Fantasy” αξίζει να του ρίξεις ένα άκουσμα.
Facebook: https://www.facebook.com/ainurprogrockorchestra
570 
