Είδος: Gothic/Folk/Neoclassical/Doom Metal
Δισκογραφική: Prophecy Productions
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 26 Φεβρουαρίου 2021
Μια από τις πρώτες μπάντες που φέρνω στο μυαλό μου αυτόματα όταν θυμάμαι τον εικοσάχρονο εαυτό μου εκεί, στα μέσα του μουσικού ωκεανού των ’90s, είναι οι Empyrium.
Αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, μια που τα αγόρια από την Βαυαρία που τραγουδούσαν για τα δάση της Φρανκονίας με τον πλέον ποιητικό τρόπο, συνδύαζαν τόσο υπέροχα κάθε μελαγχολικό και “σκοτεινό” ηχητικό ιδίωμα από το νεοκλασσικό folk και το darkwave μέχρι το μαυρομεταλλικό doom αβίαστα, ακόμα και από το πρώτο τους demo.
Το μεταλλικό στοιχείο εξαφανίστηκε από το τρίτο τους κιόλας album το 1999, δίνοντας ανάσα στον neoclassical/neofolk κήπο του Markus Stock και της παρέας του να ανθίσει μέχρι και το προτελευταίο “Turn Of The Tides” του 2014, με ένα δεκαετές κενό στο ενδιάμεσο που έκανε αίσθηση σε όλους εμάς που αγαπήσαμε παράφορα κάθε δισκογραφική τους κατάθεση.
Το 2021 σηματοδοτεί τόσο τα 25 χρόνια από το ντεμπούτο “A Wintersunset…” όσο και την αντίστοιχη επέτειο της Prophecy Productions, αφού ο σκοπός της δημιουργίας της το 1996 ήταν αρχικά για να κυκλοφορήσει μόνο το ντεμπούτο της μπάντας και να κλείσει!
Σε μια τόσο σημαδιακή χρονιά, οι Empyrium επιστρέφουν με το έκτο album τους, “Über Den Sternen” και αυτό από μόνο του είναι μια γιορτή – όμως η αγωνία για το περιεχόμενο του “Πάνω Από Τα Αστέρια” μετά από ένα σχεδόν επταετές διάλειμμα για την μπάντα, είχε πραγματικά κορυφωθεί.
Οι πρώτες νότες που άκουσα όταν πάτησα το play στο “Über…” ανήκουν στο “The Three Flames Sapphire” και “μα τους θεούς και δαίμονες”, δεν χρειάστηκαν πάνω από μερικά δευτερόλεπτα για να νιώσω την ανεξίτηλη ανατριχίλα που ένιωθα όταν πρωτοάκουσα το “A Wintersunset…”, το “Songs Of Moors And Misty Fields” ή το “Where At Night The Wood Grouse Plays”: μετά από 23 ολόκληρα χρόνια, οι μεταλλικές κιθάρες επέστρεψαν, μαζί με την doom αίσθηση των πρώτων δίσκων, σε απόλυτη αρμονία με τα πάντα μαγικά φωνητικά του Thomas Helm και την νεοκλασσική folk ατμόσφαιρα. Και τι υπέροχο video έφτιαξαν για αυτό το τραγούδι, πραγματικά αντάξιο του ήχου, επιτέλους ένα clip με ατμόσφαιρα και καλλιτεχνική αξία.
Μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι το οκτάλεπτο έπος έπαιξε πραγματικά και δεν ήταν όνειρο, το “A Lucid Tower Beckons On The Hills Afar” ήρθε σαν φάντασμα του παρελθόντος να με “αρπάξει από τον λαιμό” και να μου ψιθυρίσει στο αυτί μέσα από την φωνή του Markus, μια καθαρά, μια ψιθυριστά και αφηγηματικά, μια με ουρλιαχτά και έτσι να μου δείξει πως δεν θα πρέπει να είμαι εγώ στο mood για να απολαύσω τους Empyrium, αλλά οι Empyrium θα με βάζουν στη δική τους ατμόσφαιρα και κόσμο, κάθε στιγμή που θα ακούω έστω και μισή τους νότα.
Το “The Oaken Throne” είναι σίγουρα ένα από τα ομορφότερα και πιο μελαγχολικά τραγούδια που έχει γράψει ποτέ ο Markus. Η φωνή του Thomas είναι από τις χαρισματικότερες στον πλανήτη, με κάνει πραγματικά να χάνω την αίσθηση της πραγματικότητας και να ταξιδεύω στις ιστορίες και τα παραμύθια των στίχων τους, σε εποχές που ξεκινούν από το 1997 και φτάνουν τρεις αιώνες πιο πίσω. Το κατάφερνε ήδη από την εποχή του “Wood Grouse” αλλά το σοκ είναι μεγάλο όταν ακούς τις νότες του πάνω στις ηλεκτρικές κιθάρες και τους doom ρυθμούς που υφαίνει με δεξιότητα και “τιμιότητα” ο Markus και η υπόλοιπη παρέα με τα κλασσικά έγχορδα.
Τα “The Archer” και “The Wild Swans” είναι ξωτικά, παιδιά του δάσους που μου κρατούν τα χέρια, σπρώχνοντάς με απαλά στο αόρατο μονοπάτι που οδηγεί πάνω από τα αστέρια.
Τα “Moonrise” και “In The Morning Mist” φέρνουν δάκρυα στα μάτια: δύο instrumental ιντερλούδια, το πρώτο με άρωμα “Weiland” και το δεύτερο με λογική “Der Weiher”, δύο ξέφωτα που ξεκουράζουν την ψυχή από το ταξίδι στα δάση, στην ομίχλη, στη νύχτα και τα χειμωνιάτικα ηλιοβασιλέματα, και που οδηγούν στην τελική αποκορύφωση, το ομότιτλο δεκάλεπτο έπος του album, ένα 100% Empyrium classic που γεννήθηκε από “Misty Fields” “μάνα” και μεγάλωσε με “Turn Of The Tides” “πατέρα”, για να γίνει το στίγμα των Empyrium στο 2021 και να προετοιμάσει για το μέλλον της μαγικής αυτής μπάντας.
Το artwork του album είναι αντάξιο του περιεχομένου του, γεννημένο από το μυαλό και τα χέρια του Les Discrets εγκέφαλου Fursy Teyssier, χρόνια φίλου και συνεργάτη του Markus.
Οι Empyrium δεν χρησιμοποιούν χορδές από μπρούτζο ή ατσάλι, αλλά τις δικές μας ευαίσθητες χορδές για να τραγουδήσουν τις νυχτερινές ιστορίες τους – και χρησιμοποιούν πάντα όλες τις σωστές νότες.
Η συγκίνηση που προκαλεί το “Über Den Sternen” είναι υπερθετικού βαθμού. Δεν θυμίζει σε τίποτα, αλλά ταυτόχρονα είναι τόσο όμοιο με όλα τα προηγούμενα βήματά τους. Είναι τόσο φρέσκο και νέο στον ήχο αλλά και τόσο νοσταλγικό, τόσο τυλιγμένο στα δάση που ντύνουν τα “Wintersunset”, “Misty Fields” και “Wood Grouse”.
To “Über Den Sternen” είναι ένα αριστούργημα, απλά και ξεκάθαρα. Είναι το έκτο ανεκτίμητο έργο στην σειρά καταθέσεων του Markus και της παρέας του και δεν υστερεί σε τίποτα από τα υπόλοιπα – αντιθέτως, φέρνει τους Empyrium ακόμα πιο βαθιά στην ξεχωριστή θέση που έχουν ήδη μέσα μου. Πλέον δεν τίθεται θέμα για το ποιο album θα μου πάρει το μυαλό για το 2021, αλλά για το αν θα βρεθούν albums στους επόμενους δέκα μήνες που να μου πάρουν το μυαλό από αυτό εδώ.
Tracklist:
The Three Flames Sapphire
A Lucid Tower Beckons on the Hills afar
The Oaken Throne
Moonrise
The Archer
The Wild Swans
In the Morning Mist
Über den Sternen
Facebook: www.facebook.com/empyriumfans
Instagram: www.instagram.com/empyriumfans
https://prophecy.lnk.to/empyrium-ueber-den-sternen
695 
