Είδος: Symphonic Metal
Δισκογραφική: Rockshots Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 23 Οκτωβρίου 2020
Αν και συμπληρώνουν φέτος 5 χρόνια παρουσίας στο παγκόσμιο μεταλλικό χάρτη, πέρα από το ομώνυμο ep, οι Αμερικανοί symphonic metallers Anthea δεν είχαν καταφέρει να μας δώσουν μια ολοκληρωμένη πρόταση των ιδεών που έχουν “πατρονάρει” στο μυαλό τους. Έτσι και ενώ το 2020 για πολλούς αποτελεί μία δύσκολη χρονιά, για τους Αμερικανούς θα μείνει χαραγμένη βαθειά στη μνήμη τους ως η χρονιά που το μουσικό “παιδί” τους, το ντεμπούτο album τους “Illusion”, παίρνει σάρκα και οστά.
Ακούγοντας το “Illusion”, είναι εύκολο να αντιληφθείς ότι η μπάντα μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια δούλεψε αρκετά, κατάφερε να φέρει στα δικά της θέλω το συνδυασμό του Ευρωπαϊκού και Αμερικανικού συμφωνικού ήχου και να μας προσφέρει ένα άκρως δελεαστικό αποτέλεσμα τόσο συμφωνικό όσο και power απαιτεί η σκηνή. Σίγουρα δεν ανακάλυψαν την Αμερική, μιας και οι ηχητικές βάσεις υπήρξαν με τους Kamelot και Nightwish να αχνοφαίνονται, αλλά κατόρθωσαν να μη γίνονται “βαρετοί” και η συνέχεια των κομματιών να σε αφήνει με μια αγωνία για το τι θα ακούσεις παρακάτω.
Και όπως κάθε group του συμφωνικού ήχου σέβεται τον εαυτό του, έτσι και οι Anthea δεν θα μπορούσαν να αποφύγουν τη θεατρική υπόσταση του ήχου τους η οποία παρασύρει ολόκληρο το δίσκο. Το “Illusion” μοιάζει σα θεατρική παράσταση που λαμβάνει χώρα τη στιγμή που πατάς το play και η αυλαία πέφτει με τη τελευταία νότα του album. Από το εναρκτήριο “Reach”, στο άκρως συμφωνικό “Moirai” όπου η συμμετοχή της Chiara Tricarico δίνει και έναν πιο οπερετικό τόνο, και από το Kamelot-ικό “The Light Divine” με τη συμμετοχή του Eric Meyers, στο επικό και συνάμα θεατρικό “Reflections” που μάλλον κερδίζει το βραβείο της πιο ευφυούς σύνθεσης του δίσκου.
Αν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε ηχητικά το “Illusion”, μάλλον θα χρειαστεί αρκετά ακούσματα και μια βαθιά “τομή” στο συνολικό αποτέλεσμα που φτάνει στα αυτιά μας. Οι Anthea, μπορεί να στηρίχθηκαν στις επιρροές από τον Ευρωπαϊκό και Αμερικανικό χώρο με ιδιαίτερη έμφαση στις δουλειές των Nightwish και Kamelot, δεν θεώρησαν όμως ποτέ δεδομένο ότι μόνο με αυτά τα υλικά θα πετύχουν. Σίγουρα αποτελεί μεγάλη τιμή να σε χαρακτηρίσουν ως νέους “Nightwish” ή νέους “Kamelot”, περιορίζει όμως τις όποιες μουσικές ανησυχίες της μπάντας που μπορεί να μη φτάνουν μόνο ως εκεί. Οι Anthea άλλωστε, ζούνε στο 2020, γνωρίζουν τη γνώμη των οπαδών σήμερα και θεωρούν σωστό να δώσουν και έναν μοντέρνο τόνο στον ήχο τους. Αυτό που θα συναντήσεις λοιπόν στο “Illusion”, είναι το τρίπτυχο Ευρωπαϊκό-Αμερικανικό-μοντέρνο πριν τον όρο symphonic metal. Και αν τα “Moirai” και “The Light Divine” ανταποκρίνονται στα δύο τρίτα του τρίπτυχου, τότε τα brutal φωνητικά έρχονται να προστεθούν στην εξίσωση και να αποτελούν το “μοντέρνο” στοιχείο στον ήχο του group.
Θεωρώ ότι οι Anthea, έχουν καταφέρει να μας πείσουν για την αξία των μουσικών ιδεών τους με ένα δυνατό ντεμπούτο και φυσικά με το συγκροτημένο αποτέλεσμα που μας παρουσιάζουν στο “Illusion”. Σε εποχές που το συμφωνικό metal κινείται σε ρηχά νερά, οι Αμερικανοί δείχνουν διάθεση να ξεβαλτώσουν τον ήχο και να δώσουν μια νότα αισιοδοξίας για το μέλλον του. Φαίνεται ότι έχουν όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσουν στη σκηνή και το “Illusion” είναι η απόδειξη. Σημειώστε τους στο μπλοκάκι σας, θα μας απασχολήσουν εν καιρώ.
Facebook: https://www.facebook.com/antheametal/
733 
