Είδος: Heavy Power Prog Metal
Εταιρεία: Frontiers Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 6 Νοεμβρίου 2020
Ήταν όπως φαίνεται γραφτό για τους Ισπανούς Lords Of Back να μην ηχογραφήσουν άλμπουμ χωρίς τη φωνή του περιζήτητου πια Ronnie Romero. Έτσι ο Αργεντινός Diego Valdez που τον αντικατέστησε μόλις για λίγους μήνες, πήγε, είδε και απήλθε, και το νέο άλμπουμ βρίσκει ξανά τον Χιλιανό αποκλειστικό υπεύθυνο όσων απελευθερώνονται από το μικρόφωνο.
Εδώ και κάποια χρόνια, με την τροπή που έχει πάρει η μουσική βιομηχανία και την αντικειμενική δυσκολία να επιπλεύσει κανείς, πολλοί φερέλπιδες τραγουδιστές έχουν ακολουθήσει το δρόμο του Jeff Scott Soto, δηλαδή όπου βρουν ανοιχτή πόρτα μπαίνουν ακόμα και μόνο για τα credits. Στην τελευταία φωνητική μονομαχία, μιας και ο Lande θεωρείται ήδη παλιός στην πιάτσα με πολύχρωμη λίστα ενσήμων, ο Romero, με τη βαριά συστατική επιστολή του Blackmore, και την δική του παραπάνω από αξιοπρεπή συμμετοχή στη μάλλον χλωμή συναυλιακή αναβίωση των Rainbow, κονταροχτυπιέται με τον Κροάτη Dino Jelusic. Έτσι μετά τις απιστίες με τους Ferrymen, Vandenberg, Michael Schenker, Sinner και διάφορες άλλες one night stand ηχογραφήσεις, ο Ronnie σκαρώνει με τον βασικό του παρτενέρ, τον Ισπανό κιθαρίστα και θεμέλιο λίθο του γκρουπ, Tony Hernando, το νέο τους άλμπουμ.
Με τον Daniel Criado ξανά στο μπάσο και την προσθήκη του ντράμερ Johan Nunez (Firewind, Kamelot και άλλους), η μπάντα παραμένει συμπαγής και άρτια εκτελεστικά. Βαδίζοντας στο γνώριμο πεδίο του σύγχρονου heavy metal με τον μάλλον τυπικό μοντέρνο ήχο που συνήθως μικραίνει την ταυτότητα των πρωταγωνιστών, οι Λόρδοι πολεμούν με τον συνθετικό τους οίστρο να επιπλεύσουν και να ξεχωρίσουν σε ένα πεδίο οργωμένο από χιλιάδες πανομοιότυπα αλέτρια. Πάνω κάτω τα δεδομένα τους έχουν ήδη μορφοποιηθεί από τα άλμπουμ που έχουν προηγηθεί και σίγουρα δεν είναι και το σχήμα που θα σε συνταράξει με ριζικές εκπλήξεις και αλλαγές. Οι μικρές προσθήκες δύναμης ή δεξιότητας δεν παραποιούν σημαντικά τον χαρακτήρα τους.
Σε έναν κόσμο, λοιπόν, που τα ριφ και τα φωνητικά της σχολής του τεράστιου Dio έχουν τα ηνία των συντεταγμένων, εισαγόμαστε στο πρώτο μέρος του “Alchemy Of Souls” με ένα ορμητικό άνοιγμα που υποστηρίζει την παράδοση τέτοιων δίσκων, και το “Dying To Live Again” λειτουργεί με τον τρόπο αυτό. Με το κοστούμι του επικείμενου single παίρνει τη σκυτάλη το “Into The Black”, με πιασάρικες διαδοχές φωνητικών που κάθονται άμεσα στη μνήμη. Πολύ κοντά στην υφή του και το “Deliverance Lost”, ενισχύει το κλίμα του άλμπουμ.
Κοντά στην ασφάλεια των αυτοματισμών τους, επιχειρούν και αυτές τις μικρές διαφοροποιήσεις σαν την ποικιλομορφία στον ήχο του “Sacrifice”, ή τον πιο καινοτόμο χαρακτήρα του “Brightest Star” που επιφυλάσσει κάποιες έντονες αντηχήσεις του “The Thin Line” των Queensryche, ενώ το εμφανώς πιο bluesy “Tides Of Blood” ρίχνει τον προβολέα του πάνω στην εμφανή σκιά του David Coverdale. Το ομότιτλο τραγούδι είναι με διαφορά το πιο περιεκτικό και περιπετειώδες του άλμπουμ, και μέσα στα παραπάνω από δέκα λεπτά του γνωρίζουμε τις περισσότερες πτυχές του Hernando, σαν συνθέτη και σαν κιθαρίστα και ανάλογα τεντώνεται και η ερμηνευτική απόπειρα του Romero. Ουσιαστικά αποτελεί μια σύνοψη της μπάντας όπως λειτουργεί και εκφράζεται τη δεδομένη περίοδο.
Μην αφήνοντας λοιπόν τα φίλια εδάφη παρά μονάχα για κάποια σταθερά βήματα, οι Λόρδοι παραδίδουν άλλο ένα άλμπουμ εγγυημένης ασφάλειας, περιορισμένης αυθεντικότητας αλλά καλοδουλεμένης έκφρασης. Δεν έκρυψαν ποτέ άλλωστε πως κάπου εκεί αισθάνονται άνετα. Σαν στο σπίτι τους.
Official website: https://www.lordsofblack.com/
Facebook: https://www.facebook.com/lordsofblack/
Instagram: https://www.instagram.com/lordsofblackofficial/
727 
