Είδος: Doom/Folk Metal
Δισκογραφική: Argonauta Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 31 Ιουλίου 2020
Οι Dun Ringill ως όνομα μπορεί να μη σου λέει κάτι, αν όμως κοιτάξεις σχολαστικά τα μέλη του group θα καταλάβεις ότι δεν είναι και τόσο “ξένο” όλο αυτό το εγχείρημα. Οι Σουηδοί doomsters, έχουν στη σύνθεση τους μέλη των The Order Of Israfel, Doomdogs και άλλων σχημάτων που ασχολούνται με το “βαρύ” ήχο και το καθένα από αυτά έχει συμβάλει ώστε να ακούγεται η μπάντα ως έχει. Το “Library Of Death”, είναι το νέο doom μανιφέστο των Σουηδών και μάλιστα καταφέρνει να γίνει πιο doom, πιο folk και συνάμα να σε στοιχειώνει περισσότερο τον προκάτοχό του.
Όταν το 2017 οι Dun Ringill είδαν το φως της δημοσιότητας, οι δημιουργοί τους ήθελαν να μοιραστούν με τον υπόλοιπο μουσικό κόσμο κάποιες ιδιαίτερες τους ανησυχίες που για διάφορους λόγους δεν μπορούσαν στα κύρια σχήματα τους. Μπορεί να συμφωνούσαν ως προς τη doom πλευρά, όμως οι Σουηδοί ήθελαν και κάτι περισσότερο που να τους θυμίζει τη χώρα τους, τα ήθη και έθιμα τους, τη παράδοση τους. Έτσι, στο ήδη υπάρχον ηχητικό υπόβαθρο τους πρόσθεσαν και κάποιες folk επιρροές δημιουργώντας ένα πιο “viking”, πιο Σκανδιναβικό περιβάλλον και εγένετο ο δικός τους doom ήχος.
Το “Library Of Death”, μπορεί να έχει να συναγωνιστεί τον προκάτοχό του που έτυχε ευρείας αποδοχής, καταφέρνει όμως να αποφύγει τη σύγκριση και να έχει τη δυνατότητα να αποδείξει ότι πρόκειται για κάτι αξιόλογο αφού διαφέρει ηχητικά με το “Welcome”. Η μουσική ευφυΐα των Dun Ringill, κατάφερε εξαρχής να δει ότι η σύγκριση με το “Welcome” ίσως δεν αφήσει περιθώρια στο νέο τους πόνημα να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο για αυτό και έκαναν τον ήχο τους πιο “σκοτεινό”, προσθέτοντας μία πιο “viking” ατμόσφαιρα δίνοντας την ευκαιρία στο νέο album να ξεδιπλώσει τις ιδιαιτερότητες του, τις συνθετικές του πρωτοπορίες και το Σκανδιναβικό του ύφος.
Η doom ιδεολογία του project αυτού, είναι αλήθεια ότι ποτέ δεν εγκατέλειψε τα μέλη του σχήματος και γίνεται φανερή με το ξεκίνημα του album και το εναρκτήριο κομμάτι “Raven’s Tear”. Και αν νομίζετε ότι οι Σουηδοί δεν μπορούν να γίνουν πιο doom, τότε ακούστε το “Funeral Song”, το “Well Of Desire” ή ακόμα και το “Reverend Of Many Faces” που σφίζουν από doom-ίλα και dark αισθητική, που με τη βαριά ατμόσφαιρα που διαχέει τα κομμάτια θαρρείς πως θα πέσει να σε πλακώσει, να σε στείλει στα πιο σκοτεινά σημεία του κάτω κόσμου. Η μόνη αχτίδα αισιοδοξίας σε όλο αυτό το doom παραλήρημα, το heavy “NBK” με πιο εύθυμη διάθεση και πιο heavy metal ύφος αποτάσσοντας το doom πέπλο της μπάντας.
Εάν το “Welcome” κέρδισε το κοινό, θεωρώ ότι το δεύτερο χτύπημα των Dun Ringill Έχει βαλθεί να κερδίσει τις εντυπώσεις. Το γεγονός ότι στράφηκε σε πιο folk μονοπάτια, έδωσε τη δυνατότητα και στο group και στο album να δείξει τις πραγματικές του αρετές και στους οπαδούς να αφουγκραστούν και να καταλάβουν τις μουσικές ανησυχίες της μπάντας. Μία αξιόλογη προσπάθεια, από ένα σχήμα που φαίνεται να γνωρίζει το χώρο και να δίνει ερεθίσματα προς μίμηση. Πολύ καλή επιλογή, για τους λάτρεις του σκοτεινού ήχου και των viking επιρροών.
Facebook: https://www.facebook.com/DunRingillSwe/
616 
