Είδος: Revival Rock
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. Κυκλοφορίας: 10 Απριλίου 2020
Έχω καταλήξει ότι στην Ελλαδίτσα μας ισχύει το εξής καλλιτεχνικό παράδοξο: πάρα πολλοί νέοι και ταλαντούχοι μουσικοί θα ήθελαν να έχουν την ευκαιρία να έχουν φίλο τον Marty McFly και να ταξιδέψουν μαζί του με την DeLorean του Dr. Emmett “Doc” Brown, στη δεκαετία του ’70. Σε μια εποχή που τα πάντα ήταν πιο ανέμελα και το μέλλον σίγουρα πιο προσδόκιμο για να ζήσει ένας νέος, χωρίς τα άγχη της (φρικαλέας και απάνθρωπης πλέον) σημερινής εποχής.
Οι Citrus Blossom είναι μια ανάλογη παρέα, ένα rock trio από τη Θεσσαλονίκη που με το καλημέρα, με το παρόν EP “Eyes Filled With Apathy” αιτούνται άμεσης τηλεμεταφοράς στο παρελθόν. Και αν ήμουν ο ταξιδιωτικός πράκτορας, πιθανότατα θα ήταν οι πρώτοι που θα τους έδινα το εισιτήριο μιας και η δουλειά τους είναι – αν και λιλιπούτεια – εξαιρετική.
Πέντε μικρά αριστουργηματάκια revival rock τεχνοτροπίας, ρυθμικώς ζωηρότατα και ενθουσιώδη που καταφέρνουν τον ψυχαγωγικό τους χαρακτήρα στο έπακρο.
Οικειέστατη funky ακορντολογία από τον κιθαρίστα / τραγουδιστή Βασίλη Παπαδόπουλο, με πανέμορφα solos (η αποθέωση της πεντατονικής για να ακριβολογήσω) ο οποίος φωνητικώς θα έλεγα ότι είναι το αρσενικό alter ego της Elin Larsson των Blues Pills και με μια αισθαντική χροιά που θα έκανε τον Bono των U2 να του δώσει το χέρι με άνεση, πολύ καλό λαρύγγι και αυτό το αποδεικνύει σε όλη τη διάρκεια του EP ενώ υψιφωνεί χωρίς να ακούγεται το παραμικρό φάλτσο (μου θυμίζει και τον Ronny Eriksson των Magnolia, σύζυγο της φιλενάδας Ελένης Ξυλοκόπεσσεν…εεε… Λιβεράκου, ματς μουτς μανάρα μου!). Συνοδοί του ένα δεμένο δίδυμο το οποίο δίνει ένα πολύ συμπαγές background, με γεμάτες distorted μπασογραμμές από τον Κωνσταντίνο Μπαξεβάνη και άριστο, ενθουσιώδες γκρουβάτο drumming από τον Θανάση Ποσονίδη.
Κύρια χαρακτηριστικά του “Eyes Filled With Apathy”; Τα θαυμάσια ρεφρέν, τα πολύ καλά solos και η πληρότητα σε κάθε δευτερόλεπτο που ακούγεται. Το “Stranger” μου θύμισε τους The Sword των πρώτων τους album (σε rock πλαίσια φυσικά, δεν είναι στα ίδια επίπεδα βαρύτητας με τους Αμερικανούς metallers) αλλά και τους Led Zeppelin στον επίλογό του, το “It Ain’t Real” (με jazzy fade out γέφυρα πριν το πολύ καλό solo) όπως και το “Anchor” (πάρα πολύ όμορφη μελωδία, με εξαιρετικό sing along ρεφρέν και επίσης πάρα πολύ καλό solo) θα μπορούσαν να είναι συνθέσεις του Rory Gallagher όσο και των Red Hot Chilli Peppers, το “Still Awake” θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω το “βαλσάκι” του EP, που παρά την επίσης γκρούβα που αποπνέει εντούτοις θα μπορούσες να ζητησεις από την ντάμα σου να το χορέψετε ενώ η πιο “παλιακή”, λαμπάτη σύνθεση είναι το επιλογικό “Indifference” που μου έφερε στο νου τους αρχέγονους ZZTop και τους Mountain του debut τους.
Ιδανική μουσική για rock μπαράκια και σίγουρα μισό καφάσι μπύρες (αν ήταν full length θα ομιλούσα για ολόκληρο) θα το αδειάσεις με ευχαρίστηση συνοδεία του “Eyes Filled With Apathy”. Δουλεμένες συνθέσεις με φανερή τη λατρεία της μπάντας προς το συγκεκριμένο στυλ, μουσική που απευθύνεται προς όλους τους φίλα προσκείμενους θαμώνες του καθαρού hard rock της δεκαετίας που αναφέρθηκε. Και στους οποίους ο γράφων το προτείνει χωρίς καμία επιφύλαξη. Ευελπιστώ και διοράτομαι ότι αν οι Citrus Blossom συνεχίσουν να έχουν την ίδια δυναμική, το καλλιτεχνικό τους μέλλον σε αυτό το ύφος θα είναι λαμπρό.
https://www.facebook.com/CitrusBlossomBand/
https://citrusblossomband.bandcamp.com/
1122 
