Είδος: Melodic death metal
Δισκογραφική: Century Media Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 20 Μαρτίου 2020
Από τους μεγαλύτερους παθολογικούς μου έρωτες τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια (όταν και τους πρωτοανακάλυψα και μου ξέσκισαν τα σώψυχα). Ο λόγος για τους τεράστιους πλέον (τουλάχιστον καλλιτεχνικά, αδιαφορώ πλήρως για την εμπορική απήχηση ΚΑΘΕ μπάντας) Γερμανούς ηγεμόνες του μελωδικού death metal Heaven Shall Burn και άλλη μια τρομερά δύσκολη στιγμή για τον γράφων να στραγγίξει κάθε ικμάδα αντικειμενικότητας για να αποτυπώσει τις σκέψεις του για το τελευταίο δημιούργημα τους το οποίο και κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Απεχθάνομαι την παράθεση ιστορικών στοιχείων που ο καθένας μπορεί να βρει πλέον με μερικά κλικ στο διαδίκτυπ. Το μόνο που μπορώ να δηλώσω αν επιμένεις πολύ είναι ότι πρόκειται μια μπάντα με αξιοθαύμαστη δισκογραφική πορεία η οποία ειδικά στη δεκαετία που διανύουμε έχει κορυφωθεί. Και ευθαρσώς από την αρχή δηλώνω ότι η ακολουθία συνεχίζεται και στο “Of Truth And Sacrifice”. Και μάλιστα ενδυναμώνει και την αξία και των υπόλοιπων δουλειών που παρουσίασε η μπάντα, η οποία μοιάζει σαν εύγευστο προϊόν που ωριμάζει στα κελάρια εκλεπτυσμένων παραγωγών (κρασί ή κασέρι αν σε έπιασαν οι λιγουρίτσες).
Στο ψητό λοιπόν και η πρώτη διαπίστωση που διατρανώνεται κατά την ακρόαση είναι για ακόμη μια φορά ότι ναι, οι Heaven Shall Burn είναι μια μπαντάρα (με όλο το -ρα πλήρως τεκμηριωμένο εδώ και χρόνια) ολοκληρωτικού metal. Αυτό που θα αντιμετωπίσει ο ακροατής είναι ένας καταιγισμός από τρομερές μεταλλικές riffάρες με σαφή ουσία και προσανατολισμό, σπουδαίο ρυθμικό υπόβαθρο που θα σου σπάσει τα άλατα που έχεις συσσωρεύσει στο σβέρκο σου και με αιχμή του δόρατος ίσως τον καλύτερο performer που έχει αναδείξει η ευρωπαϊκή metal σκηνή από την εποχή της ακμής (εντάξει, όχι ότι παρήκμασε και ποτέ) του μεγάλου Mikael Stanne των Θεών του ιδιώματος Dark tranquillity.
Ο Marcus Bischoff ξεριζώνει την ψυχή του και σου την δίνει στο χέρι. Φοβερός ερμηνευτικά σε παρασύρει με εντυπωσιακή ευκολία στο πνεύμα κάθε κομματιού που συνενώνει το concept του album το οποίο στιχουργικά στρέφεται σε οικολογικά πεδία, “σκοτώνοντας” κάθε ωχαδερφιστική στάση απέναντι στο ζήτημα αυτό το οποίο αφορά το σύνολο της ανθρωπότητας. Η οργή, η αβεβαιότητα, ο ψυχικός πόνος για τα κακώς κείμενα, η διάθεση για πάλη ενάντια στο σύστημα που αποφάσισε να μετατρέψει τον πλανήτη σε απτή κόλαση, η θλίψη για το τι περιμένει τις γενιές που ακολουθούν, όλα συνευρίσκονται αρμονικότατα μέσα στην φαντασμαγορική του ερμηνεία.
Συνθετικά, δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν ιδιαίτερες εκπλήξεις μιας και οι HSB δεν δείχνουν διάθεση να παραλλάξουν το εικαστικό τους προσωπείο (και γιατί να το κάνουν άλλωστε;) και απλά εξελίσσουν το στυλ τους τελειοποιώντας το με θαυμάσια αποτελέσματα για άλλη μια φορά. Συνυπολογίζοντας το ότι πρόκειται για ένα διπλό album είναι πασιφανές ότι βρέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια που ακολούθησαν από το επίσης εξαιρετικό “Wanderer” του 2016 σε μεγάλο οίστρο, παρακάμπτοντας το ρίσκο της ενδεχόμενης πληρότητας με αδιάφορο / μέτριο υλικό.
Είναι περιττό ίσως να αραδιάσω τίτλους που ξεχωρίζουν, όλες οι συνθέσεις έχουν και κάτι ενδιαφέρον να δώσουν, είτε σε επίπεδο μελωδικότητας, είτε σκληρότητας μιας και τα στοιχεία αυτά συνυπάρχουν σε κάθε σύνθεση συμπληρώνοντας και αλληλεπιδρώντας το ένα με το άλλο. Από που να ξεκινήσει και που να τελειώσει και ποιό να πρωτοαναφέρει κανείς; Τα εκπληκτικά “My Heart and the Ocean”, “Terminate the Unconcern” και “The Sorrows of Victory”; Το intellectual ξύλο των “Übermacht”, “Eagles Among Vultures” και “What War Means”; Την καλλιτεχνική piano based απόγνωση που αναδύει το μανιφέστο “Expatriate”, τα φοβερά “Children of a Lesser God”, “La Resistance”, “Tirpitz” και “Stateless” ή το αξεπέραστο “Protector” το οποίο οπτικοποιήθηκε μαζί με την ελεγεία “Weakness Leaving my Heart” – όχι, δεν είναι στη σειρά – παράγοντας ένα video clip (θα το παρακολουθήσετε στο τέλος της αναφοράς) το οποίο με ισοπέδωσε κυριολεκτικά;
Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο, οι Heaven Shall Burn τιμούν τα παντελόνια τους και παραδίδουν στον μέσο άνθρωπο που βιώνει την καθημερινή φρίκη που του επιφύλαξαν οι ισχυροί του πλανήτη ένα έργο του οποίου ο σκοπός είναι να τον θέσουν κάτι παραπάνω από “μέσο”. Να τον κάνουν να σκεφτεί και να τον προτρέψουν επιτέλους να δράσει κυρίως για να σωθεί ο ίδιος από το προδιαγεγραμμένο μέλλον που σχεδιάστηκε χωρίς αυτόν. Το “Of Truth And Sacrifice” ξεσκίζει κάθε απόπειρα δικαιολογίας και εφησυχασμού, πλάθοντάς σου πεπερασμένε ανθρωπάκο μερικές τύψεις για την ανέχειά σου στο τέρας που γιγαντώθηκε και τώρα απλά κάθεσαι και περιμένεις να σε κατασπαράξει, ανήμπορος να ορίσεις οποιαδήποτε μορφή αντιπαλότητας. Στα γόνατα και με τα μυαλά στο χέρι, μεταβολή και υπόκλισις. Να πέσει η αυλαία παρακαλώ.
https://www.facebook.com/officialheavenshallburn
https://www.heavenshallburn.com/
736 
