DEATHWHITE: “Grave Image”

ALBUM

Είδος: Dark Melodic Metal
Δισκογραφική: Season of Mist
Ημ. Κυκλοφορίας: 31 Ιανουαρίου 2020

Το ομιχλώδες τοπίο που ολοκληρώνεται με την παρουσία ενός επιβλητικού αγάλματος σε στάση θρησκευτικής κατάνυξης σε προδιαθέτει άμεσα και εύστοχα για την ατμόσφαιρα του δεύτερου ολοκληρωμένου album των Αμερικανών Deathwhite.

Παρόλο που η Season of Mist, δικαιολογημένα και σωστά, του επικόλλησε μια πιο γενική περιγραφή, εμείς οι δόλιοι αρθρογράφοι αναγκαζόμαστε για τη βοήθεια όλων, να τα κάνουμε πενηνταράκια. Η μυστικιστική ατμόσφαιρα των Deathwhite πολλαπλασιάζεται με το γεγονός πως η μπάντα έχει καταφέρει τόσα χρόνια να κρατήσει τα στοιχεία των μελών της κρυφά, πετώντας μας για τυράκι κάποια αρχικά των ονομάτων τους. Οι μελωδίες που αποτελουν τα τραγούδια είναι χορταστικές και υφαίνουν σύννεφα στις καλοδεχούμενες λιακάδες του Φλεβάρη, καλλογραμμένες και καλοστημένες συνθέσεις, με αξιέπαινη παραγωγή και με τρόπο που σου μεταδίδει το συναίσθημα που επικρατούσε κατά τις ηχογραφήσεις.

Οι Đeathwhite μου θυμίζουν έντονά την πριν και μετά το “Viva Emptiness” περίοδο των αγαπημένων μου Katatonia, αλλά με πιο αυξημένο το doom στοιχείο, τόσο που μπαίνουν στη συνομοταξία των Swallow the Sun και των Novembers Doom, ικανοποιώντας σίγουρα τις ορέξεις των φίλων των Paradise Lost και My Dying Bride.

Με καθαρά και μελωδικά φωνητικά καθόλη τη διάρκεια του album, οι Deathwhite χαϊδεύουν τις πονεμένες ψυχές, για να νιώσουν πως εκείνοι τους καταλαβαίνουν. Κλείνω αμέσως, τις μαύρες κουρτίνες να σκεπάσω το φως, γιατί μονάχα το σκοτάδι είναι ιδανικό για την ακρόαση του “Grave Image”. Αν είσαι μαυρομέταλος και έχεις αγκαλιάσει τον πόνο, αποκλείεται να μείνεις ασυγκίνητος!

Facebook: http://www.facebook.com/deathwhiteofficial
Bandcamp: https://deathwhite.bandcamp.com/
Official website: http://deathwhite.com/

633
About Δημήτρης Μαρσέλος 2208 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.