Τί έγινε ρε μ@λ@κες; Κοιμήθηκα 31 Δεκεμβρίου 2019 και ξύπνησα πότε; Τί είναι εδώ; 1985 ή 1987; Τί είναι αυτό που ακούω; Δεν καταλαβαίνω. Είμαι 5 ή 7 χρονών ακόμα; Ποιοί είναι αυτοί με τα δερμάτινα, τα καρφιά και τα αίματα στα μούτρα; Θα μου εξηγήσει κάποιος τί συμβαίνει;
Λοιπόν φιλαράκο, ούτε τηλεμεταφέρθηκες, ούτε μίκρυνες (όσο και αν το θέλεις). Βρίσκεσαι κανονικά στο 2020, είσαι ένας 39χρονος μεταλλάς και ακούς τους Βέλγους Bütcher και το 2ο άλμπουμ τους με την (προσκυνώ) υπερ-τιτλάρα “666 Goats Carry My Chariot” (Osmose Productions). Μετά το, επίσης γ@μηστερό ντεμπούτο τους “Bestial Fükkin’ Warmachine” του 2017, επανέρχονται, πιστοί στο ραντεβού τους με τον αυχένα μας. Τί παίζουν τώρα αυτοί οι Bütcher; Πώς να στο εξηγήσω τώρα;
Άκουσες μία είδηση για 80 ζευγάρια swingers στα ΒΠ την παραμονή της Πρωτοχρονιάς; Αυτό γίνεται και εδώ. Ένα μουσικό “όργιο” με ανταλλαγή ζευγαριών τρόπον τινά. Από Agent Steel, Exciter και Venom, μέχρι Mercyful Fate, Bathory και Aura Noir. Δε σου ακούγεται και πολύ σόι αυτό; Καλά, άκου το “ποδοβολητό” του “Iron Bitch” και πες μου ότι δεν ανατρίχιασες. Νιώσε αγνός metal οπαδός και θυμήσου για ποιο λόγο ακούς αυτήν τη μουσική με το “45 RPM Metal” και τα “κάνω ότι θέλω” φωνητικά του R Hellshrieker.
Κάποιοι “σφαγείς” κάποτε έλεγαν “Metal Storm/Face The Slayer” και εδώ στο ιερό προσκύνημα αυτοί οι “χασάπηδες” λένε “Metallström/Face The Bütcher” και απονέμουν τα δέοντα στους θεούς. Τιμή και δόξα στο black/thrash που “εκτόξευσαν” οι Aura Noir με τον ορυμαγδό του “Sentinels Of Dethe”. Και αν νομίζεις πως όλα είναι ανελέητο κοπάνημα, κάνεις μέγα λάθος. Γιατί το ομώνυμο 9λεπτο έπος περικλείει σχεδόν όλα αυτά που αγάπησες σε αυτήν τη μουσική. Επική Bathory-ική εισαγωγή με αξιοζήλευτες φωνητικές εναλλαγές, black riffs “σιδηρόδρομος” στη συνέχεια, μέχρι και NWOBHM αισθητική ακούς σε ένα κομμάτι που τα έχει όλα. Νομίζω ότι στο στούντιο πρέπει να έχει παρεισφρήσει και ο Βασιλιάς (τί ποιος βασιλιάς ρε; Ένας είναι ο “Βασιλιάς Διαμάντης”).
Το άλμπουμ είναι από την αρχή μέχρι το τέλος αψεγάδιαστο, το ίδιο και οι συντελεστές του. Οι τύποι παίζουν όλα αυτά που έχεις αγαπήσει τόσα χρόνια στο σήμερα και τοποθετημένα όλα στην εντέλεια. Θα βρεις σίγουρα αυτό που έψαχνες από τη χαμένη σου “metal ταυτότητα”. Μέχρι και Deathrow ανακαλύπτω και κλείνω το μάτι στον Σπύρο Χονδρογιάννη. Νομίζεις πως υπερβάλλω; Καθόλου φίλε ακροατή. Φτάνει πια με τη συνεχόμενη μουσική “κατάθλιψη” του ενός riff ανά 10λεπτο. Σήκω τώρα που το αίμα σου ακόμα “βράζει” και άκου ένα από τα καλύτερα δείγματα heavy metal των τελευταίων χρόνων.
Τελικά δεν είμαστε στο 1985, αλλά στο 2020 το οποίο δείχνει από την αρχή τις μουσικές του προθέσεις και που αν συνεχιστεί με αυτόν τον τρόπο, θα είναι άλλη μία “μουσικωμένη” μεταλλική χρονιά.
https://www.facebook.com/pg/Butcherspeedmetal/about/?ref=page_internal
679 
