Μα τον Odin, τον Τζίζουρα, το Δία, τον Τουτατή και το Μαύρο Πιτ! Γιατί έχουν βαλθεί κάποιοι να μου χαλάσουν τις ωραίες κομιξάδικες παιδικές μου αναμνήσεις; Τι τους έφταιξε ο Thor και επέλεξαν να τον ενσαρκώσει αυτό το πράγμα;
|
|
Να με συμπαθάς κύριε Chris Hemsworth (όχι τίποτα άλλο, αλλά είσαι και τεράστιος…) αλλά εφόσον σου δόθηκε η ευκαιρία να πρωταγωνιστήσεις σε μια ταινία, γιατί δε μπήκες στον κόπο έστω να προσποιηθείς το ότι είσαι ηθοποιός; Καταρχάς πιο πολύ μου φέρνεις σε φουσκωτό Ken (της Barbie ντε) παρά σε πολεμιστή της Asgard.
Κάνω την καρδιά μου πέτρα όμως και προσπερνώ αυτήν την κακουχία. Άλλωστε και στα 80s δε χρειαζόταν να είσαι ηθοποιός για να παίζεις σε blockbuster (βλέπε Arnold Schwarzenegger, Sylvester Stallone). Και εκεί που τα πρώτα λεπτά στην Asgard παρουσιάζουν ενδιαφέροντα στοιχεία (μέσα σε αυτά και ο Anthony Hopkins, παρόλο που αρχίζει σιγά σιγά και πλησιάζει τον Morgan Freeman σε συμμετοχές), αρχίζει να ξετυλίγεται μια παρωδία με καρτουνίστικες φιγούρες και διάθεση για αποτυχημένο αυτοσαρκασμό. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, σκάει και η Natalie Portman στο ρόλο του χαριτωμένου σπασικλο- κόριτσου και από εκεί που τη θαύμαζες στο “Black Swan”, αναθεωρείς πλήρως για τις επιλογές της.
Εντάξει, σεναριακά ήταν αστείο, αλλά αυτό ήταν ούτως ή άλλως αναμενόμενο… Ένας μπρατσαράς με το σφυρί του πέφτει στη γη, διάφορα ευτράπελα γίνονται, σκάει και ένα πράγμα (τύπου) robot που φτύνει φωτιά και ένα χωριουδάκι γίνεται μάρτυρας διαγαλαξιακών συγκρούσεων. Κλασσικές καταστάσεις για Αμερική δηλαδή.
Για περίπου μία ώρα και σαράντα λεπτά το “Thor” προσπαθούσε να ακροβατήσει ανάμεσα στη σοβαρή εκδοχή του comic και στην σπιρτάδα που είχε το (μέτριο μεν, αλλά σίγουρα καλύτερο) “Iron Man”, αλλά εν τέλει, κατάφερε να γίνει μια ανούσια pop corn movie, που πιο πολύ λειτουργεί διεκαπαιρεωτικά, προκειμένου να σκάσουν οι Avengers… Αλίμονο εάν είναι εξίσου εμπνευσμένοι…
552 
