“Δεν με πειράζει που είναι φασίστες εφόσον δεν έχουν πολιτικό στίχο”, “Δεν τραγουδάνε για τέτοια, οι στίχοι τους είναι παγανιστικοί/σατανικοί κλπ”, “Εγώ διαχωρίζω την δημιουργία από τον δημιουργό, δεν είμαι χαζός” και άλλα διάφορα είναι φράσεις που ακούω συχνά, δυστυχώς όχι μόνο από τους γνωστούς επιτήδειους ουδέτερους αλλά και από άτομα που θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα.
Εντάξει, θα μου πείτε, άποψη είναι και αυτή, ο καθένας δικαιούται να έχει την δική του. Ναι μεν, αλλά όχι ακριβώς, για να κλέψω την φράση του αγαπημένου μου Harlan Ellison (ακόμα ένας προβληματικός, για άλλους λόγους ευτυχώς, δημιουργός), “You are not entitled to your opinion, you are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant”. Κάθε οπτική πρέπει να εξετάζεται, το “άποψη μου” δεν είναι ξόρκι αποποίησης της ευθύνης να στηρίξεις λογικά την εν λόγω άποψη, και εδώ θα ασχοληθούμε με τις πιο πάνω, προβληματικές κατ’εμέ, απόψεις.
Μπορείς να διαχωρίσεις τον δημιουργό από το δημιούργημα; Ναι, μπορείς, αλλά όχι πάντα, και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Ένα βασικό συστατικό είναι ο χρόνος, μπορώ ας πούμε να θαυμάζω την λογοτεχνία του H.P. Lovecraft αναγνωρίζοντας τις οπισθοδρομικές και ρατσιστικές απόψεις του και σαν σφάλμα του χαρακτήρα του και σαν προϊόν της εποχής του. Ένα άλλο είναι η στάση του δημιουργού. Πόσο επιθετικός είναι στην επιδίωξη της ιδεολογίας του εκτός του έργου του; Που διαφέρει ας πούμε να διαβάζεις Lovecraft από το να στηρίζεις τους Burzum; Σε αρκετά πράγματα, αλλά θα σταθώ σε 2. Το ένα είναι το ότι οι φασιστικές απόψεις δεν είναι μόνο απόψεις, είναι προθέσεις και δραστηριότητες. Για να χαρακτηριστεί κάποιος φασίστας (ή κομμουνιστής, ή αναρχικός κλπ) προϋποθέτει την επιδίωξη στόχων, ακόμα και αν αυτό γίνεται τεμπέλικα ή αναποτελεσματικά. Κοινώς, σαν ιδεολογία ο φασισμός είναι από την φύση του pro-active, για να το πω αγγλιστί. Η δεύτερη μεγάλη διαφορά είναι ότι ο δημιουργός Varg είναι ακόμα ζωντανός, βγάζει υλικό, και βγάζει λεφτά. Είτε σου αρέσει είτε όχι, είτε το επιδιώκεις είτε όχι, δίνοντας βάθρο στους Burzum δίνεις βάθρο και στα γνωστά vide-άκια με το τραγικό papyrus font. Και άντε πες ότι ο Varg είναι τραγικός, και λες “έλα μωρέ, μόνο ηλίθιοι τον παίρνουν σοβαρά”, και τον θεωρείς ακίνδυνο, τι γίνεται όταν φτάσουμε στην λογική συνέχεια της εν λόγω άποψης;
Παράδειγμα, υπάρχει ένα γνωστό γκρουπ που ονομάζεται Drudkh. Χρησιμοποιώντας τις φράσεις που ανοίγουν το κείμενο πολύς κόσμος και πολλά, κατά τα άλλα προοδευτικά υποτίθεται, zines τους δίνουν δημοσιότητα, τους κάνουν reviews, ανεβάζουν τραγούδια τους στα social media κλπ. Οι Drudkh τυγχάνει να είναι επίσης οι Hate Forest, NSBM πρωτοστάτες και υποστηρικτές του ουκρανικού Right Sector (που κάνει τα Χρυσά Αυγά να μοιάζουν με ΠΑΣΟΚ) και των ένοπλων νεοναζί της μεραρχίας Azov.
Εξηγήστε μου λίγο εδώ πως διαχωρίζετε τον δημιουργό από το δημιούργημα. Οι Drudkh δεν είναι μια αφηρημένη ιδέα, είναι συγκεκριμένα άτομα, και όπως και με τους Burzum και Graveland και πολλούς άλλους, στηρίζοντας τους, έστω και με επιφυλάξεις, τους στηρίζεις οικονομικά και πρακτικά, άμεσα ή έμμεσα. Δεν έχουν ένα κουμπαρά που να λέει “έσοδα Drudkh, να μην χρησιμοποιηθούν για ιδεολογικά φορτισμένες πράξεις”. Αυτά τα έσοδα θα πάνε και τους Hate Forest, και στα distro με NSBM που διατηρούνε αλλά και ενδεχομένως θα οπλίσουν στην κυριολεξία τα χέρια Ουκρανών νεοναζί. Και εννοείται κάθε διαφήμιση τους είναι και διαφήμιση των υπόλοιπων project τους. Παρομοίως κάθε φορά που δίνεις βήμα στους Naer Mataron “επειδή τραγουδάει ο Vicotnik” κάνεις διαφήμιση στο χοντρομαλάκα, και όσες δικαιολογίες και να δίνουμε, προμοτάροντας τους Acherontas, ακόμα και αν σε αυτούς συμμετέχουν πολλοί που δεν έχουν ιδεολογική σχέση, δίνεις πάτημα στον ομώνυμο δημιουργό τους να διαφημίζει και να πουλάει παράλληλα και τις κυκλοφορίες των Stutthof.
Σημαίνει αυτό πως απαγορεύεται δια ροπάλου η στήριξη αυτών των γκρουπ; Προφανώς όχι, ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του, κάθε περίπτωση λογικό είναι να εξετάζεται ξεχωριστά, και εννοείται πως ότι κατακρίνω την πρακτική δεν σημαίνει πως θα κάψω όσους διαφωνούν στην πυρά. Ας μην εθελοτυφλούμε όμως, στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις η λογική της άποψης “διαχωρίζω τον δημιουργό…” μπάζει νερά από πολλά σημεία. Σκεφτείτε το, δείτε που πάνε τα λεφτά σας και ποιος επωφελείται από την διαφήμιση της τάδε nature/pagan/epic μπάντας, και κάντε ότι νομίζετε, μην αποποιείστε όμως τις ευθύνες σας.
627 
