55- No More No More

ΠΥΞ ΛΑΞ: ένα όνομα- μία ιστορία, δε λένε κάποιοι; Ε, εγώ λέω “ένα όνομα-μια αηδία”! Ποσώς με εν­δια­φέ­ρει το εάν κάποια site είναι (έμμεσα) υποχρεωμένα να αποθεώνουν το γραφικό αυτό συγκρότημα. Μαγκιά τους (;) για το sold out στο ΟΑΚΑ, αλλά το να παρουσιάζουν κάποιοι αυτήν την αρπαχτή σα “must” συναυλία, είναι απλά αστείο! Να με συμπαθάτε, δεν έχω κάποιο μένος με τους Πυξ Λαξ… Και σε συναυλία τους έχω πάει παλαιότερα και μια χαρά ομολογώ είχα περάσει. Αλλά όλα αυτά πολύ πριν αρχίσουν να διαλύονται πιο συχνά και από το βιβλιοπωλείο του Άδωνη! Σίγουρα ξεκίνησαν όμορφα και ωραία, αλλά όταν το χρήμα άρχισε να ρέει, οι συνθέσεις έγιναν πιο “έντεχνες” και το refrain “δικό σαααας”… ,

Η κατρακύλα όμως δεν είτο μόνο μουσική, καθώς οι προστριβές στα εσωτερικά της μπάντας έφερναν (όλως τυχαίως) στο τέλος κάθε σεζόν τις “τελευταίες εμφανίσεις”. Και να σου πάλι τον επόμενο χρόνο οι “τελευταίες συναυλίες, για πάντα”, μετά οι “αλήθεια σας λέμε, το διαλύουμε- εμφανίσεις”, οι “όποιος προλάβει να μας απολαύσει, γιατί χωρίζουν οι δρόμοι μας ξανά- συναυλίες” κτλ κτλ, ώσπου βέβαια έγιναν πιο γραφικοί και από τη γκαρνταρόμπα της Ρούλας Κορομηλά. Και δεν είναι πως τελικά γλιτώσαμε από τα γυμνασιακά νιαουρίσματα των Πυξ Λαξ, ύστερα από το (σχεδόν πραγματικό) τέλος τους, μιας και ο Πλιάτσικας φρόντισε να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο και να χαρίσει αλησμόνητες, πρόσκαιρες πάντα, επιτυχίες.

Πέθανε στο μεταξύ και ο Μάνος Ξυδούς (ίσως ο μόνος που άξιζε από την όλη κομπανία) και βρήκαν ευκαιρία οι πρεσβευτές της “μοναξιάς μου όλα” (κομμάτι “επηρεασμένο” από το “Streets of Philadelphia” του Bruce Springsteen) να κάνουν ένα ωραιότατο reunion για να βγάλουν ένα αξιόλογο μεροκάματο. Δε λέω, δουλειά είναι και αυτό, ενώ λογικό είναι πολλές φορές κάποιοι άνθρωποι να παύουν να είναι καλλιτέχνες και να γίνονται στυγνοί επαγγελματίες, αλλά αυτό καταντάει τσίρκο Medrano!

Και δε θα τα βάλω με τη Didi (τα έχω βάλει άλλωστε ήδη πολλές φορές)… Η εταιρεία μια χαρά διαφήμισε το προϊόν της και μια χαρά ψάρωσε ο κόσμος. Αυτό δε σημαίνει όμως πως πρέπει να καταπιούμε την εικόνα που θέλουν κάποιοι να μεταδώσουν για αυτό το live! Δεν επρόκειτο για κάποιο σημαντικό πολιτιστικό γεγονός και το μόνο σίγουρο είναι πως χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι για το εάν θα γινόταν reunion. Η προσέλευση του κόσμου ήταν απόρροια συνεχούς διαφήμισης και όχι αγωνιώδους αναμονής όσων τους άκουγαν όταν πήγαιναν σχολείο.

Ναι, ναι ξέρω, είμαι ένας παπάρας που του αρέσει να θάβει τους Πυξ Λαξ, για αυτό τα γράφω αυτά… Το κλασσικό τροπάριο! Ρε, πείτε ότι θέλετε, το γεγονός είναι πως το λατρεμένο σας συγκρότημα, σας κοροϊδεύει και εσείς λέτε και “ευχαριστώ”! Και τις χαζομάρες περί “προσφοράς στο ελληνικό τραγούδι” τις ακούω βερεσέ! Σίγουρα έκαναν επιτυχία, έβγαλαν και καμιά δεκαριά hitάκια, αποτέλεσαν “κεφάλαιο” για μερικά χρόνια, σε φοιτητικούς και σχολικούς κύκλους, αλλά βάλτε το καλά στο μυαλό σας:

μόδα ήταν και πέρασε!

Άλλος ένας μύθος για το σχήμα είναι η “διεθνής καριέρα”… Ναι… Σαν και αυτή που έκανε η Βίσση και ο Ρουβάς, ένα πράγμα! Πέρα λοιπόν από τα σύνορα δεν τους έμαθε κανείς, ενώ οι λιγοστές συναυλίες στο εξωτερικό (απο­χαι­ρε­τι­στή­ριες φαντάζομαι και αυτές) έγιναν για ελάχιστους ομοεθνείς. Μην πιστεύετε τις βλακείες που γράφονται κατά καιρούς για να εξυψώσουν την ελληνική πε­ρη­φά­νια. Περισσότερα live έχουν κάνει εκεί στα ξένα διάφορα μικρά εγχώρια metal group, παρά οι Πυξ Λαξ!

Όσο για την πιπίλα περί “soundtrack χωρισμένων”, έλεος, οίκτο και ότι άλλο τραβάει η ψυχοπονιάρα καρδιά σας! Έχει παλιώσει το ανέκδοτο και σα φράση είναι εξίσου ανόητη με το “μόνο με τα τσιφτετέλια κάνεις κέφι”! Άπαξ και έχω τις μαύρες μου δε θα κάτσω να αναλωθώ στα “έπαψες αγάπη να θυμίζεις” και στα “δε θα δακρύσω πια για σένα”. Για καλή μου τύχη η rock μουσική μου έχει δώσει πολύ, και ποιοτικό, υλικό για τέτοιες καταστάσεις. Και εάν αρέσκεστε στην “έντεχνη” κλάψα, βάλτε στο repeat τις δηλώσεις Παπανδρέου για τα νέα μέτρα… Μίζερη προσέγγιση, αισθαντικοί στίχοι, απολογητικό βλέμμα και περίτεχνη απαγγελία! Τι άλλο θέλετε;

Δημοσιεύθηκε στις 01/08/11

ΥΓ δε σχολιάζω το ότι θα κάνουν και περιοδεία… οι καιροί είναι δύσκολοι για τους “πρίγκιπες της δυτικής όχθης” και κάπως πρέπει να βγάλουν και αυτοί μερικά έξτρα χρήματα… Έχουν ανάγκες τα παιδιά!