78- Horizon to Zenith

Δεν ξέρω εάν θα συμφωνήσετε, αλλά το 2011 ήταν κάπως πιο φτωχό από ότι το 2010 σε ότι αφορά τη μουσική. Εννοείται πως κυκλοφόρησαν πάρα πολλοί καλοί δίσκοι, αλλά σε γενικές γραμμές τα πράγματα φέτος ήταν πιο μουδιασμένα…

Τα μεγάλα ο­νό­μα­τα της χρονιάς ήταν οι Machine Head και οι Mastodon, ενώ το ανερχόμενο “αστέρι” ακούει στο όνομα The Devil’s Blood! Η παράνοια του Devin Townsend μάγεψε και πάλι, ενώ οι Dream Theater έκαναν ένα παράξενο βήμα, αλλά τελικά προς τη σωστή κατεύθυνση! Οι Sepultura α­πο­φά­σι­σαν να επιστρέψουν στον πρώιμο thrash ήχο τους και θεωρώ πως βγήκαν κερδισμένοι, ενώ οι Lake of Tears που προσπάθησαν να δια­φο­ρο­ποιήσουν τον ήχο τους, μάλλον απέτυχαν.

Άλλα highlights είναι οι δίσκοι των Pain of Salvation, Opeth, Shy, Amorphis, Symphony X, Krux, Within Temptation, Ten, Amon Amarth, Leprous, Serenity, Shakra, Burzum, Tesseract, Malison Rogue, Whitesnake, King Kobra, Graveyard και Lock Up. ενώ γλυκόπικρη γεύση άφησαν αυτοί των Alice Cooper, In Flames, Stratovarius, Darkest Hour, Vicious Rumors, Riot, Children of Bodom, Arch Enemy, Anthrax, Morbid Angel και Pain. Σίγουρα ξεχνάω πολλά, αλλά τέλος πάντων…

Και η ελληνική σκηνή, έσπειρε για μια ακόμη φορά! Οι Septic Flesh πέρασαν σε άλλο επίπεδο πλέον, ενώ λιγότερο γνωστές μπάντες έδωσαν το στίγμα τους (όπως Karma Violens, Sun of Nothing, Fortress Under Siege, Infidel, Valet Parn, Sarabante, Acherontas, The Planet of Zeus, The Bliss, 81db, Meden Agan, Tears etc). Κάθε χρόνο θα λέμε το πόσο καλή εγχώρια σκηνή έχουμε και παράλληλα θα αναλογιζόμαστε γιατί δεν κάνουν όλοι αυτοί κάτι στο εξωτερικό. Ε, ρε παιδιά, για να γίνουν όλοι Septic Flesh και Rotting Christ, θέλει δουλειά και παρότι υπάρχει 100% καλό υλικό στην Ελλάδα, λείπει ενίοτε η άνευ όρων θέληση για την επίτευξη κάποιων στόχων. Μη λέμε τα ίδια…

Πάντως, η φετινή χρονιά είχε πολλές και διάφορες απο­γο­ητεύσεις… Το “Lulu” είναι μακράν η μεγαλύτερη και ας προσπάθησαν μερικοί να το παρουσιάσουν ως κάτι το “ψα­γμέ­νο”! Ως φιάσκο μπορεί να χαρακτηριστεί το “Comeblack” των Scorpions. Η έννοια της αρπαχτής σε όλο της το μεγαλείο ρε παιδί μου! Αφού είπατε πως διαλύεστε, γιατί δεν το κάνετε και μας τυραννάτεEdguy, αν και από ότι κατάλαβα αρκετοί το ευχαριστήθηκαν. Εγώ το βρήκα πολύ απλό και “μια από τα ίδια” σε μέτρια μορφή… Επιπροσθέτως, βαρέθηκα ολίγον τι με τους Coldplay. Μηδέν εξέλιξη ρε παιδί μου! Και αυτή η εμμονή του Axel Rudi Pell με τις μπαλάντες δεν την καταλαβαίνω! Ειλικρινά δε μπορώ να σκεφτώ κάποιο άλλο σχήμα που έχει κυκλοφορήσει τόσες τέτοιου είδους συλλογές (άντε ίσως οι Scorpions…), αλλά όντας fan του κύριου Pell, προτιμώ να μη δω και “The Ballads V”! Θάψιμο έφαγε και το Megadeth, όπως και το Nightwish, αλλά δε θα επεκταθώ περαιτέρω μιας και αφιέρωσα αρκετό χώρο για αυτά τα album, λίγα άρθρα πριν!

Τι άλλο δε μου άρεσε; Α ναι, ο δίσκος των Evergrey! Όσο και να χτυπιέστε οι ορκισμένοι fan τους,

το “Glorious Collision” έχει πολύ λίγες στιγμές που είναι αντάξιες του παρελθόντος του group. Το ίδιο ισχύει και για το “Dystopia”, αλλά δε νομίζω να συμφωνήσουν πολλοί μαζί μου, μιας και στην Ελλάδα δε δεχόμεθα να μιλούν άσχημα για τους Iced Earth… Τα αδέρφια Cavalera δε στάθηκαν πάντως στο ύψος των πε­ρι­στά­σεων, οι Queensryche απο­φά­σι­σαν να το γυρίσουν στο alternative, ο Sebastian Bach πα­ρα­μέ­νει απογοητευτικός, οι Evanescence τσάμπα καίνε τη λάμπα, οι Hammerfall για κάποιο περίεργο λόγο υπάρχουν ακόμα, ενώ οι The Strokes τσάμπα έκαναν το reunion.

Σε ότι αφορά τους “πειραματισμούς” τα πρωτεία πάνε στους Korn, που έδειξαν πως δεν έχουν διάθεση να τα παρατήσουν ακόμα. Τον ήχο τους εντελώς άλλαξαν και οι Guano Apes, ηχογραφώντας ένα καλό δίσκο μεν, αλλά με περισσή electro διάθεση που δικαιολογημένα ξένισε μερικούς. Και οι Red Hot Chili Peppers ξενέρωσαν πολλούς, γιατί δεν είχαν πολλά hitάκια μέσα στο “I’m With You”. Α, ρε pop βούρδουλα που χρειάζονται μερικοί! Οι The Haunted με το “Unseen” απέδειξαν πως το thrash έχει “μυαλό”, ενώ group όπως Tesseract και Uneven Structure θα αποτελέσουν το μέλλον του σκληρού prog ήχου, να μου το θυμηθείτε…

Δημοσιεύθηκε στις 09/01/12

ΥΓ όλοι αποθεώνουν το νέο Septic Flesh, αλλά το sold out (με εισιτήριο 20 ευρώ) δεν έγινε τις προάλλες… προσοχή μην πάρει φωτιά το δάχτυλό σας από τα πολλά “click” και τα “like” βρε “μουσικόφιλοι”…