Δεν είχα δει ποτέ το “παππού” Ozzy live, ο οποίος συμπληρώνει την ιερή (για εμένα πάντα) τετράδα τον “παππούδων”, Ozzy, Lemmy, Alice Cooper, Dio! Οπότε μαθαίνοντας από νωρίς το καλοκαίρι την άφιξη του επί ελληνικού εδάφους, ορκίστηκα να είμαι παρών οπωσδήποτε!
Τα πάντα όμως δεν πάνε όπως τα περιμένει κανείς κι έτσι πέρασα μια μικρή οδύσσεια, κάτι που με έκανε να πεισμώσω περισσότερο και να μου αφήσει και η όλη κατάσταση μια γλυκιά γεύση περιπέτειας, μέχρι τελικά να φτάσω τρέχοντας κυριολεκτικά στο κατάμεστο Tera Vibe! Ξεκινώντας από επαρχία, ταξιδεύοντας με πλοίο, χάνοντας το πρωταρχικό μέσο μεταφοράς και αποκτώντας τελικά οριακά κατά τις οκτώ το απόγευμα, εναλλακτικό μέσο, χαμένος σε κάτι κορφοβούνια, παρκάροντας τελικά αρκετά μακριά από το σημείο της συναυλίας, καθυστερημένος και χωρίς εισιτήριο και τελικά κάνοντας κατοστάρι, (σε πολύ καλό χρόνο θα έλεγα!) μπήκα στη κεντρική αρένα τρελαμένος, από τη μια γιατί η συναυλία είχε αρχίσει στην ώρα της, κάτι ασυνήθιστο γενικώς και διότι η προσέλευση του κόσμου, ήταν τεράστια, παρά του ότι οι μετεωρολογικές προβλέψεις μιλούσαν για καταιγίδες, δίνοντας ακόμη ένα δεδομένο για το πόσο “μεγάλος” είναι ο Ozzy και τι επιρροή έχει ακόμη στο κόσμο του heavy metal!
Πηγαίνοντας όσο πιο μπροστά μπορούσα, άκουγα μαγεμένος το “I Don’t Know” τέταρτο τραγούδι στη σειρά (τα πρώτα τρία, τ’ άκουσα τρέχοντας.. εμπειρία!!) και βλέποντας τον γεννήτορα της μουσικής που ορίζει και αποτελεί πρωταρχική ύλη χιλιάδων οπαδών της μουσικής αυτής, να τα δίνει όλα και να το διασκεδάζει πραγματικά! Δίπλα του ο δικός μας Gus G, παίζοντας εξαιρετική κιθάρα και επάξια από τους καλύτερους κιθαριστές αυτή τη στιγμή, έδινε το δικό του αγώνα κάπως αγχωμένος, γνωρίζοντας πως έχει αρκετούς επικριτές στη πατρίδα του.. δυστυχώς!
Ακολούθησε το “Fairies Wear Boots” και αρκετά cover από Black Sabbath, όπως τα “War Pigs”, “Into the Void”, “Iron Man”, “Rat Salad” και ως encore το τιτανοτεράστιο “Paranoid”!!
Μεγάλες στιγμές ήταν επίσης τα “Shot in the Dark”, “Crazy Train”, “Killer of Giants”, και “No More Tears” χωρίς να υστερεί το υπόλοιπο setlist!! O “παππούς” χωρίς ίχνος κούρασης έτρεχε πάνω κάτω τραγουδώντας και προκαλώντας μας να φωνάζουμε ρυθμικά, απειλώντας μας να φύγει αν δε τρελαθούμε όσο πιο πολύ μπορούμε, αν και τα τραγούδια με τα οποία μας προκαλούσε να το πράξουμε αυτό, ορισμένες φορές αποδείχτηκαν “αδύναμα”. Ταυτόχρονα έχει μια τρελή αγάπη με το υγρό στοιχείο, μιας και αν δεν μας κατέβρεχε με μια μάνικα νερού, κρατούσε καβάτζα, άπειρους κουβάδες γεμάτους νερό, τους οποίους επίσης σέρβιρε στα κεφάλια μας! Μια τρελή σκέψη που είχα εκείνη τη στιγμή, ήταν πως καλύτερα να μη παραπονιούνται οι μπουγελωμένοι, διότι φανταστείτε το ίδιο σκηνικό, αλλά αντί για μάνικα νερού, να κρατούσε κανένα φλογοβόλο!!! Οπότε μια χαρά…
Ακολούθησε η παρουσίαση όλων των μουσικών που πλαισιώνουν τον Ozzy, με ιδιαίτερη τιμητική στο Gus G όπως ήταν φυσικό αν και όχι για όλους..! Ο ίδιος σόλαρε και στύβοντας τη κιθάρα του, μας παρουσίασε τις ικανότητες του, το ίδιο κι ο ντράμερ Clufetos λίγο αργότερα! Συγκινητική και η στιγμή της αφιέρωσης του “Road To Nowhere” στο φίλο του όπως είπε DIO!!! Γενικότερα ήταν ένα από τα καλύτερα Live που έχω δει με ελάχιστες μονό στιγμές ανεγκεφαλίτιδας από ορισμένους! Ο ήχος ήταν εξαιρετικός, μιας και υπήρχε καθαρότητα και σχετική διαύγεια, αλλά νομίζω πως τα φώτα ήταν λίγο “εκτός τόπου” ορισμένες στιγμές! Μετά το πέρας της συναυλίας και αφού λύθηκαν τα μαγικά του Ozzy, άρχισε να χαλαει ο καιρός και να ψιχαλίζει, όμως αυτό που συνέβη μέσα μας κράτησε για μέρες! Ευχόμεθα, όπως και ο ίδιος υποσχέθηκε σε επανάληψη σύντομα και μιας κι έχουμε και το “μέσο” που ονομάζεται Gus!
SETLIST:
Bark at the Moon
Let Me Hear You Scream
Mr. Crowley
I Don’t Know
Fairies Wear Boots
Suicide Solutions
War Pigs
Road to Nowhere
Fire in the Sky
Into the Void
Shot in the Dark
Rat Salad
Iron Man
Killer of Giants
Flying High Again
I Don’t Want to Change the World
Crazy Train
ENCORE:
Mama I’m Coming Home
No More Tears
Paranoid
Μιχάλης Κανακουσάκης
photos by Πάνος Ματθαιογιάννης
486 
