Θυμάμαι ήταν Απόκριες 2012, όταν αυτή η γνωστή φυσιογνωμία που είχα δει κάποιες φορές να γεμίζει κάποια σκηνή και να ουρλιάζει μανιασμένα, επισκέπτεται το μπαρ, στο οποίο εργάζομαι.
Απόκριες λοιπόν και ο άνωθι (έτσι δεν πρέπει Ρουγιέρρο) υπογεγραμμένος, ντυμένος γυναίκα και με στήθος, ψεύτικο και τεράστιο, λέει “Το ποτό κερασμένο. Είμαι θαυμαστής”. Ο άνθρωπος απέναντι μου κοκκίνισε και με κοιτούσε αμήχανα. Μετά από αυτό άρχισε να έρχεται συνεχώς και έγινε φίλος μας! Ο Μπάμπης λοιπόν, εκτός από ιδιαίτερα συμπαθής είναι και πολύ μετριόφρων και προσγειωμένος. Με τέτοια επιτυχία σαν τη χθεσινή, την οποία άξιζε το συγκρότημα Planet of Zeus, με το παραπάνω θα μπορούσε να τριγυρνάει με μπέρτα και να λέει πως είναι ο Μπάτμαν (όχι του Νέου Κόσμου, το κόμικ).
Λόγω σύνδεσης με τον Μπάμπη λοιπόν, και αγάπης για τη μουσική που παίζουν τα παιδιά, το Rockway στήριξε τους Poz σε όλο το ελληνικό tour και όπως έβλεπα λόγια της επαρχίας για τις εμφανίσεις τους, ήμουν σίγουρος ότι το Gagarin θα μοιάζει κονσέρβα με παστό ψάρι στις 24 Νοεμβρίου.
Έφτασε η μέρα λοιπόν και φτάσαμε και εμείς στη Λιοσίων. Η προπώληση είχε εξαντληθεί, πράγμα ασύνηθες για ελληνικό live και υπήρχε και κόσμος ήδη απέξω να περιμένει για εισιτήριο.
Πολλοί άνθρωποι αναρωτήθηκαν πολύ για την απόφαση των PoZ να έχουν σαν Opening Act, μια punk rock μπάντα, αλλά ευτυχώς για όλους ήταν εκεί από νωρίς δίνοντας στους Despite Everything την δυνατότητα να κάνουν ένα live, που θα δικαιώσει τους πάντες. Για την ποιότητα των ατόμων ήμουν σίγουρος, μιας που γνωρίζω και σέβομαι και τον Peio και τον Jack και για τη σκηνική τους παρουσία μιλάει πλέον και η Αμερική. Περίμενα λοιπόν με λατρεία να δω και να ακούσω τα παιδιά.
Blown away! Παντελονάτο punk rock με όμορφες και κολλητικές μελωδίες, σωστό attitude, λίγο crust για την αλητεία του πράγματος και χαμός…Τα παιδιά δείξανε να μην έχουν άγχος και ζέσταναν το χώρο με μαγικό τρόπο. Γύρω γύρω είχα μόνο heavy rockers, αλλά δεν άκουσα ούτε ένα κακό σχόλιο, ούτε μια γκρίνια. Ο κόσμος έπινε ασταμάτητα μπίρες και κουνιόταν στο ρυθμό των Despite Everything. Ο πήχης στην ελληνική μουσική έχει ανέβει και καλό θα είναι να το κρατήσουμε ψηλά! Ευχαριστούμε, παιδιά! Και σύντομα νέα ηχογράφηση…..
DESPITE EVERYTHING setlist
1.Pardon ,my negativity
2.Castaways
3.Ink Scattered
4.Flood in /Flood out
5.No smoke without fire
6.Under the Gun
7.If you’re going through hell
8.Between a rock and a hard place
9.Roads Unfold
10.Time and Tide
11.Stings like hell
Ήρθε η ώρα για τον Πατέρα των Θεών και του Πλανήτη του.
Πρέπει να ήταν γύρω στις 22.30 όταν με κρεμασμένη την νέα μπλούζα Poz στη ζώνη του παντελονιού μου, με μπίρα ανά χείρας, βλέπω τα φώτα (περίμενα ότι θα βγει ο Ολυμπιακός, είπε κάποιος) να ανάβουν στη σκηνή και να παιχνιδίζουν υπό τον ήχο του “Unicorn without a horn”, με το μαγαζί ολάκερο να ξεφωνίζει γηπεδικά “ΣΕΞ ΚΑΙ ΒΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΔΙΑ”!“Dawn of the Dead” και τα μυαλά στα κάγκελα με το PoZ να σκοράρουν, ήδη, από τα αποδυτήρια. Το “Supernothing” μας θερμαίνει, το “Leftovers” μας καίει, στο “Doteru” είχε μείνει μόνο η στάχτη μας. Yog και JayVee στα άκρα να κάνουν αντεπιθέσεις, αεικίνητοι και σίγουροι για τον εαυτό τους, με σταθερά τα χέρια του Syke στα τύμπανα και έναν Μπάμπη να φαίνεται ότι έχει καυλώσει τόσο που σουβλίζει μια αγέλη λιονταριών.
Το σύνθημα που όλους μας ενώνει (όχι, όχι, αυτό που νομίζεις) ακούγεται σε κάθε ευκαιρία και το κοινό χοροπηδάει και ουρλιάζει εκστασιασμένο.
“Nervous Breakdown”, “The Ballad of Boston George”, “Scream”, “Stab Me”… Παπούτσια να χάνονται, μυαλά να καίγονται, σε ένα Gagarin με 1200 άτομα σε ένα ταξίδι στον Πλανήτη Δία χωρίς γυρισμό.
Το “Vanity Suit” έκανε το pit, αρένα και για διάλειμμα “Space Loop 430” πριν το “Macho Libre” να κομματιάσει τις αθώες μας ψυχούλες. Σε κάποια φάση, σε ανύποπτο χρόνο ο Μπάμπης ρωτά αν περνάμε καλά και απευθύνεται μία πάνω μία κάτω. Η ένταση των φωνών μας μάλλον δημιούργησε σεισμικές δονήσεις και μετά από λίγο το κεφάλι του καλύπτεται με την γκρίζα του τραγιάσκα, για την οποία μια μέρα πωρωμένοι θα πλειοδοτούν στο Ebay.”Something’s Wrong”. Ναι, το λάθος είναι ότι δεν υπάρχουν (ακόμα) αρκετά συγκροτήματα σαν τους PoZ, που έχουν τη δύναμη να ξυπνάνε και νεκρούς (“Woke up Dead”). ”EAT ME ALIVE” και τα χαμόγελα θα μείνουν στα πρόσωπα μας όλη τη βδομάδα.
Μετά από μια τόσο δυνατή συναυλία μόνο σκατά θα μπορούσα να γίνω, ευτυχώς δεν έκανα κάτι που δε διορθώνεται, αλλά και εγώ μαζί με τα παιδιά ένιωσα rock star.
Ηθική δικαίωση για πολλούς από εμάς που αγαπάμε τούτους τους ήχους. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΥΝAΥΛΙΑ! ΗΤΑΝ Β Ι Α Σ Μ Ο Σ ! ! !
PLANET OF ZEUS setlist
Dawn of the Dead
Supernothing
Leftovers
Doteru
Nervous Breakdown
Same Mistakes
The ballad of Boston George
Apocalypse
Scream
Stab Me
Vanity Suit
Space Loop 430
Macho Libre
Something’s Wrong
Woke Up Dead
Eat me Alive
Φωτογραφίες: Αναστασία Βερτεούρη
839 
