Πρώτα από όλα, να ζητήσω την κατανόηση του support καλλιτέχνη Remi, τον οποίον έχασα, αλλά υπήρξα χαλαρός αφού η παρουσία μου στο Stage Volume 1 ήταν εκτός ύλης και δεν υπήρχε στόχος να καλυφτεί από μέρους μου το live “δημοσιογραφικά”.
Ρώτησα όμως, και έμαθα πως ήταν ευχάριστη η εμφάνιση του και μάλιστα, ο συνομιλητής μου τον παραλλήλισε με τον Bob Dylan.
Όπως είπα, ήθελα απλά να δω και να ακούσω την εξαίσια και διαπεραστική φωνή του πανύψηλου Νορβηγού, χωρίς να σκέφτομαι ότι πρέπει έπειτα να γράψω τι είδα.
Αλλά ένιωσα τόσα πολλά πράγματα, που δεν μπορώ να μην τα μοιραστώ. Εξάλλου, όταν γράψεις μια φορά για πάντα σε τρώει το χέρι σου!
Ο άλλοτε frontman των Madrugada, Sivert Høyem και η παρέα υψηλά καταρτισμένων μουσικών βγήκαν στην ώρα τους στη σκηνή και ξεκίνησαν μάλιστα, με κομμάτι της παλιάς παρέας, το “Majesty”, το οποίο άναψε φωτιές και έκανε τον κόσμο να πανηγυρίζει λες και μέτρησε γκολ που ήταν 3 μέτρα offside, στις καθυστερήσεις.
Ο Sivert είτε συνοδεία της μπάντας, είτε μόνος του σαν τροβαδούρος, έστελνε αισθησιακά κύματα στην ατμόσφαιρα, με μια φωνή που ο καλός ήχος επέτρεπε να λάμπει. Αν και θα μπορούσε κάλλιστα να μας κάνει να κλάψουμε, εκσφενδονίζοντας ακατάπαυστα low tempo μπαλάντες, η αλήθεια είναι πως το set του ήταν περισσότερο μεσαίων ως και υψηλών κτύπων.
“Give it a whirl” με όλο το κοινό να τραγουδάει με πάθος και αρκετά κομμάτια από το νέο album (“Endless Love”, “Inner Vision” και άλλα), διάφορες άλλες στιγμές από τα solo του (το “Into The Sea” ειδικά ήταν καταπληκτικό ζωντανά) και κάμποσα ακόμα Madrugada (“What’s on your mind”, “Honey Bee”), με το “Kids are on High Street” να μας κάνει σμπαράλια στο encore (προσωπικά ανατρίχιασα) και τον τραγουδιστή να κατεβαίνει στα photo pit για να έρθει πιο κοντά στον κόσμο που δεν σταματούσε να τον αποθεώνει.
Το τέλος δόθηκε με το σπαρακτικό “Moon Landing” και εκατοντάδες χαμόγελα γέμισαν το χώρο σε μια άκρως επιτυχημένη συναυλία.
Το ελληνικό κοινό ξέρει να αγαπάει με πάθος και ο Sivert Høyem ξέρει πως να το ανταποδώσει αυτό.
Σε ευχαριστούμε, Βίκινγκ φίλε μας, και θυμήσου σου πάνε πολύ τα δυνατά μουσικά σημεία και μας έχουν λείψει ιδιαιτέρως τελευταία. Απλά για να το ξέρεις!
photos: Βασιιλκή Παναγοπούλου
517 
