KEBNEKAJSE (14/03/15) Scalateatern/ Karlstad

KEBNEKAJSE για τους φυσιολάτρες και τους τουρίστες είναι το υψηλότερο βουνό της Σουηδίας με 2.097μ υψόμετρο και βρίσκεται στον Αρκτικό κύκλο σαν να λέμε τέρμα Θεού.

Για τους μουσικόφιλους όμως είναι μια μπάντα που ξεχώρισε μέσα στα ‘70s όχι μόνο για τον ήχο τους ή πειραματισμό τους σε συνθέσεις αλλά και για το ήθος και την δημιουργικότητα των μελών της. Έχοντας 9 studio album στο ενεργητικό τους κάπου μεταξύ 1980 – 1990 τους χάνουμε. Δραστηριοποιούνται ξανά λίγο πριν τα τέλη του 2009 όπου και κυκλοφορούν 3 άλμπουμ, 2009, 2011 και 2012.

Οι KEBNEKAJSE είναι μια πολυμελής μπάντα που τελευταία εμφανίζεται πάλι συχνά και τα μέλη παραμένουν 6 (υπήρξαν και πιο πολλοί στο παρελθόν). Χρησιμοποιώντας κιθάρες, 2 μπάσα, ντραμς, κόνγκας, βιολί και πληθώρα άλλων οργάνων βγάζουν ήχους και μελωδίες που δεν χωρά ο νους και δεν χορταίνει η ψυχή. Σαββατόβραδο λοιπόν με βρίσκει στο Karlstad με την χαρά σαν βασικό συναίσθημα για το τι θα επακολουθήσει στην σκηνή του Scalateatern όπου θα εμφανιστούν οι Σουηδοί KEBNEKAJSE.

Είναι πραγματικά απόλαυση να βιώνεις τον τρόπο με τον οποίο οι Σουηδοί προσέρχονται και απολαμβάνουν ένα συναυλιακό γεγονός. Το Scalateatern είναι ένας υπέροχος θεατρικός χώρος χωρητικότητας 500 ατόμων περίπου, με κόκκινα βελούδινα καθίσματα, υπέροχη ατμόσφαιρα που σε κάνει ήδη να νιώσεις χαλαρά και ζεστά αρκετά τόσο για να απολαύσεις μια συναυλία σαν και αυτή που έγινε. Λίγο πριν χαμηλώσει ο φωτισμός προλαβαίνω να δω πως περίπου 200 άτομα ήδη είναι καθήμενοι.

Η ώρα 19.30, το κουδουνάκι αφού έχει συμπληρώσει και το 3ο χτύπημα δίνει το στίγμα της έναρξης. Ο  Kenny Håkansson (μέλος των KEBNEKAJSE) και ο Bill Öhrström (πρώην μέλος της μπάντας) θα μας κρατήσουν συντροφιά περίπου ως τις 20.40 με χαμηλόφωνη τροβαδούρικη διάθεση και με τα τραγούδια τους να μιλούν για την αγάπη και την ζωή.

20 λεπτά διαλείμματος θα ακολουθήσουν και στις 21.00 ακριβώς θα βγουν οι KEBNEKAJSE υπό τον ήχο των χειροκροτημάτων του κόσμου. Οι Kenny Håkansson, Pelle Ekman, Göran Lagerberg, Hassan Bah, Thomas Netzler, Mats Glenngård (original members) εμφανίζονται στην πολύ άνετη και καλοστημένη σκηνή με μια ελαφριά υπόκλιση στον κόσμο και χωρίς να χάσουν λεπτό ξεκινούν. Να τονίσω εδώ ότι στις απαρχές του το σχήμα κατοχυρώθηκε σαν Hard Rock (όπως άλλωστε ήταν συχνό το φαινόμενο αυτό στα ‘70s).

Στη συνέχεια πέρασαν σε folk ήχους, δοκίμασαν symphonic prog και jazz fusion όπου σήμερα γύρισαν στο prog folk πια. Όλα αυτά λοιπόν συγκαταλέχτηκαν στην χθεσινή νύχτα κάνοντας το αποτέλεσμα να μοιάζει αυτό που λέμε ΤΕΧΝΗ. 2 ώρες γεμάτες μουσική πανδαισία με ταπεινότητα και σεβασμό στον ακροατή / θεατή από τους μεγάλους – και δεν εννοώ ηλικιακά – KEBNEKAJSE που μακάρι σε 15 – 20 χρόνια από τώρα να υπάρχουν στο μουσικό στερέωμα ακόμα πραγματικοί βιρτουόζοι που θα αντικαταστήσουν τούτους εδώ ή τους November, τους Saga ή τους Trettioåriga Kriget.

Στην πληθώρα κομματιών που έπαιξαν ήταν και τα  “Förberedelser Till Fest” – “Horgalåten” – “Barkbrödslåten” – “Resa Mot Okänt Mål” όπως και τα “Tax Free” και “Solen” συνθέσεις του Bo Hansson – πρώην μέλος τους. (Το “Tax Free” έχει περάσει και από τα χέρια του Jimi Hendrix.) Φωτισμός σταθερός και γήινος σε σημείο που ο φωτογραφικός φακός μου εκστασιάστηκε!

Ο ήχος… τι να πω, πώς να το περιγράψω; Αυτό ακριβώς που πρέπει να ακούν τα αυτιά και να αισθάνεται η ψυχή. Ακούστηκε δε από πολλά στόματα παραβρισκόμενων ότι ο ήχος ήταν ότι καλύτερο έχουν ακούσει σε live τα τελευταία χρόνια! Το πιστεύω γιατί το ίδιο εισέπραξα και εγώ. Μπάντες που έχουν σταθεί ορόσημο στην μουσική εξέλιξη σε κάνουν αν μη τι άλλο να εύχεσαι να είναι γεροί και ζωντανοί και να δίνουν απλόχερα το ταλέντο τους και τις γνώσεις τους στους μεταγενέστερους μουσικούς και πραγματικά καλλιτεχνικούς ηχητικούς οργασμούς στους ακροατές τους. Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο. Απλά εύχομαι ενδόμυχα να μπορώ να παρίσταμαι σε τέτοιες μαγικές νύχτες συχνότερα.

Για περισσότερες πληροφορίες που αξίζει να γνωρίσετε επισπευτείτε το WiKipedia, την σελίδα τους στο facebook και το website τους: www.kebnekajse.se

* Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την άδεια που μου δόθηκε να οργώσω όλο τον συναυλιακό χώρο με την κάμερα μου. Tack Bepa!     
* Ένα ευχαριστώ στον Göran Lagerberg που μου αφιέρωσε λίγο από τον χρόνο του.

photos: Ελένη Λιβεράκου

758