Mια μπάντα θρύλος, μια μπάντα αξία, μια μπάντα θεσμός στο death metal στερέωμα θα εμφανιζόταν το βράδυ της Τρίτης για πρώτη φορά ως headliner στο An Club.
Και περιμένοντας να τους δω επί σκηνής από το 2009 σαν support στους Cannibal Corpse (οι οποίοι θα μας επισκεφτούν και αυτοί τέλη Ιούλη. Πως τα φέρνει η ζωή καμιά φορά ε;) μιας και είχα την “ευφυέστατη” ιδέα να τους χάσω τότε, δεν γίνεται να περιγραφεί η ανυπομονησία μου για αυτό το live. Και με τους δικούς μας Progress of Inhumanity και In Utero Cannibalism να πλαισιώνουν τους Dying Fetus, η βραδιά ήταν προορισμένη για την απόλυτη επιτυχία και μύριζε μπαρούτι πολλές μέρες πρίν.
Με το μαγαζί να γεμίζει από νωρίς (με τέτοιο lineup δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς εξάλλου) πρώτοι στη σκηνή κατά τις 20:45 ανέβηκαν οι grindάδες Progress of Inhumanity. Με καινούριο τραγουδιστή πλέον στη σύνθεση τους, ήταν κυριολεκτικά σαρωτικοί και μέσα σε 25 λεπτά εξαπέλησαν 19 grind κανονιές και δημιούργησαν τα πρώτα circle pit. Φούλ ενέργεια, τσίτες στο τέρμα με μπάντα και κοινό να γουστάρουν εξίσου, άνοιξαν με τον καλύτερο τρόπο την βραδιά και ζέσταναν (άρχιζε κυριολεκτικά να βράζει σιγά σιγά το An) για τα καλά τους σβέρκους μας.
Progress of Inhumanity setlist: Unresolved, Expendable Bliss, Bonghead Haunt, Modern Opportunist, Talk the Walk, Boss’s Pet (Stomp On Your Own Kind), Safety Off, Assimilation Weight, Herbs Fringe, Tit for Tat, Greedy Ruthless Nation, Economy Extortion, All Looks No Substance (Never Trust A Hipster), Yearning Vastness, The Shift Delusion, Sweaty Hands, Inside Change, Zero Achievement, Uncertain Future
Pure death metal στη συνέχεια με τους αγαπημένους In Utero Cannibalism που είχαμε αρκετό καιρό να δούμε live, να παίρνουν θέση στη σκηνή. Με γεμάτο ήχο (δυστυχώς δεν πολυακουγόταν το μπάσο) παρουσίασαν κομμάτια από τον ολοκαίνουριο τους δίσκο “Butcher While Others Obey” καθώς και δύο ακυκλοφόρητα μαζί με παλιές αγαπημένες κομματάρες όπως και μια ιδανική διασκευάρα στο “Once Upon the Cross” των Deicide. Πραγματικά εξαιρετικοί με έναν drummer πολυβόλο, έναν καταπληκτικό μπασίστα και ογκώδη φωνητικά ανέβασαν τον πήχη της βραδιάς ακόμα πιο ψηλά και το death metal τους προετοίμασε κατάλληλα το πεδίο της μάχης για την συνέχεια. Ευελπιστούμε σε σύντομη επανεμφάνιση τους.
In Utero Cannibalism setlist: Playing With Dummy, Slow Horrid Death, God of the Inverted, Vile Blessings, Inferior Waste, Once Upon the Cross (Deicide cover), In Utero Cannibalism, Organized Perversion (ακυκλοφόρητο), Psychopathy Unrest (ακυκλοφόρητο), Exile, Chronic Molestation, For Those Who Defy
Kαι η ώρα των Αμερικανών πιονέρων είχε φτάσει. Τα πάντα ήταν έτοιμα για την επικείμενη καταστροφή με το τιγκαρισμένο An να βράζει από ζέστη και ανυπομονησία. Και όπως ήταν αναμενόμενο ο οδοστρωτήρας Dying Fetus ισοπέδωσε κυριολεκτικά τα πάντα. Τρία άτομα να βγάζουν ένα ηχητικό αποτέλεσμα που δεν βγάζουν ούτε σαράντα τρία. Με ήχο τσιμέντο, ένα θηρίο πίσω από το drumkit, τον Sean Beasley να οργώνει το μπάσο και τον γίγαντα John Gallagher να βρυχάται πίσω από το μικρόφωνο και να ρίχνει την μια riffάρα μετά την άλλη, δημιούργησαν το απόλυτο χάος με ένα ασταμάτητο moshing να παρασέρνει τα πάντα, το stage diving να δίνει και να παίρνει και τους σβέρκους μας να αγγίζουν πάτωμα.
Και τι να περιμένει κανείς όταν ξεκινάνε με κομμάτι όπως το “In the Trenches” ενώ το setlist που ακολούθησε άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν best of με απίστευτες κομματάρες όπως τα “Pissing in the Mainstream”, “Justifiable Homicide”, “Grotesque Impalement ” (ΚΟΛΑΣΗ!!!!), “From Womb to Waste”, “Killing on Adrenaline”, “One Shot One Kill” και το ονειρεμένο κλείσιμο με το “Praise the Lord (Opium of the Masses)”. Τρείς τεχνικότατες πολεμικές μηχανές που μέσα σε μια ώρα κατεδάφισαν τα πάντα στο πέρασμα τους και μας άφησαν συγκλονισμένους να μαζεύουμε τα κομμάτια μας.
Ένα live που όσοι βρέθηκαν εκεί δεν θα ξεχάσουν ποτέ και όσοι έχασαν θα μετανιώνουν για πάντα. Φοβερή ατμόσφαιρα από το υπέροχο κοινό και στις τρείς μπάντες σε μια βραδιά που θα ζούσα ξανά και ξανά στο repeat. Ακόμα αναπολώ και τα σημάδια είναι εκεί για να θυμίζουν. Στις κορυφές των κορυφών.
Υ.Γ. 1: Πολλά συγχαρητήρια στην διοργάνωση που τήρησε άψογα το ωράριο και μας χάρισε μια τέτοια εμπειρία.
Υ.Γ. 2: Το κάγκελο με τα ηχεία πάνω από την σκηνή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΟΝΟΖΥΓΟ!!!
photos: Χριστίνα Αλώση
670 
