Παρασκευή και 13 ήταν όνομα και πράγμα. Σκότος, παράνοια, φόβος!
Αρκετοί μαζεύτηκαν στο Fuzz για να απολαύσουν την επιβλητική εμφάνιση των Νορβηγών Dodheimsgard. Δυστυχώς, κάποιο τεχνικό πρόβλημα καθυστέρησε την έναρξη της συναυλίας και οι πέντε “ιερωμένοι” με το όνομα Shibalba πήραν θέση στο βωμό του club γύρω στις 10.
Άκρως ενδιαφέροντες οπτικά, ντυμένοι με μαύρα τύπου ράσα που άφηναν τα γυμνά τους κορμιά εκτεθειμένα και στη σκηνή δεκάδες κεριά και κρανία ζώων, με τα λιβάνια να φορτίζουν τον αέρα.
Μόνη παραφωνία το Mac που αναλάμβανε το programming που ψιλοχάλαγε την τελετουργική αισθητική και στο πανί πίσω μια ολόγιωμη σελήνη που στο τέλος της τελετής ολοκλήρωσε τη φάση του.
Ήχοι από κουδούνια, ντιτζιριντού και άλλα άγνωστα σε μένα πνευστά και ψαλμωδίες που συμπληρωνόνταν με δύο τύμπανα, κτυπήματα κεράτων ελαφιών και γκονγκ.
Το σκοτεινό-μαγικό ambient δεν είναι κάτι που μπορώ να αντιληφθώ και να σχολιάσω, αλλά αυτό που είδα θα το θυμάμαι για καιρό.
Οι επόμενοι Thy Darkened Shade είχαν πιο συμβατικό μουσικό ορίζοντα με κλασική κουαρτετική δομή συν τα εξαιρετικά φωνητικά που εκτός από τα βαριά τους, είχαν και πιο καθαρά και μελωδικά περάσματα.
Blast Beats και κιθάρες που δημιουργούν τενοντίτιδες σε παραδοσιακό black metal ύφος που μου θύμισε περισσότερο σουηδική σχολή και κυρίως Necrophobic, αλλά και Dissection.
Οι κιθαρίστες με μάσκες-ράμφη να θυμίζουν “Μάτια ερμητικά κλειστά” (κύκνειο άσμα του Stanley Kubrick) και μουσική αρκετά τεχνική και προοδευτική για το είδος της που δε σε αφήνει καθόλου να ηρεμήσει ή να βαρεθείς.
Εξαιρετική εμφάνιση που θα με κάνει να ασχοληθώ με την πάρτη τους. Έκατσα την άλλη μέρα και άκουσα το album τους “Liber Lvcifer I: Khem Sedjet” και εντυπωσιάστηκα, δοκιμάστε το πάραυτα!!!
Στρατιές τεχνικών όρμησαν στη σκηνή διαλύοντας τα πάντα και προετοιμάζοντας το έδαφος για τους DHG.
Ο πελώριος τραγουδιστής Aldrahn, με εμφάνιση που θα ζήλευε πάνκης και ο μπασίστας με λευκό λερωμένο σακάκι που του έλειπε το ένα μανίκι, έμοιαζε σαν επιζόντας τροχαίου.
Μπήκαν με φόρα με τον ψηλό να κάνει κινήσεις μαεστρου και να βγάζει μοναδικά γρυλίσματα, ενώ ο Vicotnik μάγευε με τα riff του. Τα τύμπανα του Terghl ήταν σταθερά σα βράχοι, με ένα drum set κατακλυσμένο από πιατίνια και ένα μεγάλο black metal πανηγύρι έλαβε χώρα.
Περίμενα πιο πολλά industrial στοιχεία στο live, αλλά ευχάριστα άκουσα ένα καλοστημένο set-φάτην-στα-μούτρα που έφτασε και μέχρι το “Kronet till Konge”, καλύπτοντας όλα τους τα album σε σημαντική ποσότητα, αφήνοντας μόνο δύο κομμάτια του νέου τους “A Umbra Omega”. Με αυτό τον τρόπο χαροποίησαν παλιούς και νέους οπαδούς τους, αποδεικνύοντας πως δεν κάνουν κάποια album release περιοδεία.
Ξεκινώντας με το νέο “God Protocol Axiom”, πηγαίνοντας στα παλιά με “En Krig å Seire” και “The Crystal Specter”, δίνοντας πόνο και μοιράζοντας παράνοια με τον αεικίνητο frontman και την στατική μεν, μα όλο εξουσία παρουσία του Vicotnik στo άλλο μικρόφωνο.
Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια της συναυλίας μάθαμε τα θλιβερά γεγονότα του Παρισίου και ένα μούδιασμα ήταν φυσικό να υπερισχύσει στον εγκέφαλο.
Παρόλαυτα, ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα τους DHG και τους δυνατούς οξείς ήχους τους και έμαθα και ένα ακόμα σημαντικό ελληνικό Black metal συγκρότημα στα πρόσωπα των Thy Darkened Shade.
Φίλοι 3 Shades of Black, καλύτερη τύχη την επόμενη φορά και πάντα ενδιαφέρουσες μουσικές!
Setlist
——–
Intro
God Protocol Axiom
En Krig Å Seire
Symptom
The Crystal Specter
Vendetta Assassin
Midnattskogens Sorte Kjerne
Architect Of Darkness
The Paramount Empire
Ion Storm
When Heavens End
Traces Of Reality
The Snuff Dreams Are Made Of
Bluebell Heart
Sonar Bliss
Φωτογραφίες: Αποστόλης Καλλιακμάνης
689