Καλή Χρονιά να έχουμε με υγεία και μπόλικες ωραίες συναυλίες. Πρώτη συναυλία για το 2016. Επιτέλους θα ακούσουμε κάτι σοβαρό κι όχι αυτό τον βαρετό ήχο από τα κάλαντα και την ψεύτικη χαρά που όλοι έχουν αυτές τις μέρες.
Δυστυχώς λόγω μέρας ίσως και ώρας, η προσέλευση του κόσμου δεν ήταν και η αναμενόμενη. Τουλάχιστον αυτοί που ήρθαν παρά την βροχή και την υγρασία δεν έφυγαν ανικανοποίητοι από τα συγκροτήματα.
Κατά τις 8:30 βγήκε η πολυμελής μπάντα Immensity που κυριολεκτικά γέμισε την σκηνή. Είχαμε να τους δούμε δύο χρόνια σε συναυλία. Όπως και να έχει μας έπαιξαν πέντε αργά ατμοσφαιρικά doomοειδή κομμάτια από το demo τους κι ένα από τον επερχόμενο single τους, που θα κυκλοφορήσει το Φεβρουάριο. Ωραία, δυνατή προσπάθεια έκαναν για να μας ταξιδέψουν στον κόσμο του doom, τουλάχιστον μας έπεισαν με την παρουσία τους ότι θα δούμε κάτι καλό αλλά λίγο τα καθαρά φωνητικά χάλασαν την εικόνα της μπάντας, αν κι αυτό ίσως να οφείλεται στο μέτριο ήχο που βγήκε λόγω μαγαζιού.
Δυστυχώς η εμφάνιση των Cosmic Plunge ακυρώθηκε, αλλά όπως και να έχει παίδες ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα και εσάς.
Με αυτά και με αυτά ανεβαίνει στην σκηνή οι Sadhus , είχα ακούσει διάφορα καλά λόγια από το φιλαράκι τον Γιάννη για την μπάντα αυτή αλλά δεν είχε τύχει να ακούσω κάτι. Εξεπλάγην ευχάριστα με τον ήχο τους ειδικά με το κομμάτι “make me” κόντεψα να σοκαριστώ όπως όταν είχα δει για πρώτη φορά τους θεούς του είδους της Sludge-doom-death EYEHATEGOD. Ω θεέ τι βράδυ κι εκείνο. Τα παιδιά έπαιξαν για περίπου 45′ λεπτά έναν υπέροχα ωραίο συνδυασμό stoner-sludge-doom και με την εμφάνισή τους ίσως να έκλεψαν κάμποση δόξα από τους headliners.
Έχοντας ακούσει ήδη δύο ωραίες μπάντες έφτασε η ώρα των Shattered Hope, οι οποίοι έπαιξαν κομμάτια από τα δυο τελευταία τους άλμπουμ. Αργό, δυνατό funeral doom-death. Κύμα έκπληξης και ευτυχίας είναι να ακούς ζωντανά κομμάτια όπως “vital lie” και “amidst nocturnal silence”. Ωραία χροιά τα φωνητικά του Νίκου, με μπόλικο πάθος το παίξιμο των ντραμς, δυνατό δέσιμο των υπόλοιπων οργάνων, με γεμάτα ατμόσφαιρα και σκοτάδι τα ριφάκια των τραγουδιών. Εμφανείς οι επιρροές από My dying bride και Anathema. Μια μπάντα που σίγουρα θα μας απασχολήσει στο μέλλον με την δουλεία της. Όπως και να έχει το σχήμα αρχίζει να αποκτάει άλλο αέρα, χωρίς να περιπλέκει πολλά πράγματα με αποτέλεσμα να απολαμβάνουμε ένα ωραίο doom. Θεωρώ ότι όσοι παρευρέθηκαν, έστω και αυτοί οι λίγοι που ήμασταν την Κυριακή, τους απήλαυσαν.
Photos: Ανδρέας Πανόπουλος
486 
