Παρασκευή βράδυ the place to be ήταν το Gagarin.
Με μότο “support your local bands” ξεκινήσαμε με μπόλικη διάθεση για μπίρα και καλή μουσική. Ο χώρος μεγάλος και γνώριμος, από την αρχή φαινόταν πως δε θα γεμίσει αλλά ο κόσμος της underground σκηνής μαζεύτηκε για άλλη μια φορά και έτσι γνωστοί και φίλοι έφτιαξαν μια ωραία ατμόσφαιρα για αυτό που θα γέμιζε τα αυτιά μας.
Προθέρμανση με μια από τις αγαπημένες μου μπαντάρες, τους 7-odds, με τον βρώμικο garage ήχο, τα ρυθμικά πλήκτρα και τον μοναδικό τους τρόπο να σε ξεσηκώνουν από το πρώτο κομμάτι. Ακούσαμε όλα τα κομμάτια του “People Wanna See”ep τους και την πολυπόθητη διασκευή των Goat, “Run to your mama”, καθώς κι ένα τζαμαρισμα για κλείσιμο.
Τους Mr Highway Band δεν τους είχα ξαναδεί on stage. Η αλήθεια είναι πως η πρώτη φορά είναι πάντα “περίεργη”, οπότε θα πω λίγα λόγια, ως fan της καλής μουσικής: ωραίος ήχος (σε όλο το live), τίμια κομμάτια κι ευχάριστη σκηνική παρουσία αλλά περιμένω να τους ξαναδώ για να έχω μια πιο σωστή άποψη.
Ο λόγος όμως που όλοι μαζευτήκαμε εκεί ήταν φυσικά ο νέος δίσκος των Big Nose Attack “69”. Πίτσα, καράτε και σεξ σε πορτοκαλί φόντο με άγρια riff και rock n roll ρυθμούς με πινελιές από Ιαπωνία. Η Barbie μπροστά από τα τύμπανα του Little Tonie περίμενε τον Jon Jon για το 69 που ποτέ δεν ήρθε και έμεινε εκεί τσίτσιδη να χαμογελάει στον κόσμο. “Πιείτε για να ακουγόμαστε καλύτερα” και “Αν και δε πίνω Jack αυτό είναι για τον Lemmy” ήταν τα δυο σφηνάκια που κατέβασε ο Boogie man, τα οποία στέκονταν πάνω στους ενισχυτές (όλα τα παρατηρώ η άτιμη).
Λοιπόν ο δίσκος γαμάτος (review), τον άκουσα και live, τον έλιωσα και μετά στο αμάξι. Τα παλιά γνωστά άσματα τα ακούσαμε όλα, εκτός από το “Spare some change”, που δε ξέρω γιατί, αλλά μου έχει κολλήσει. Αφιερώσεις έγιναν, ο κόσμος τραγούδησε και ήπιε, ήπιαμε κι εμείς, αγοράσαμε και merch και πήγαμε ευτυχισμένοι σπίτι μας. Τώρα θα μου πεις, “ρε κοπελιά, καμία λεπτομέρεια δεν έχεις;”. Τι να πω, είναι κάποια πράγματα που πρέπει να είσαι εκεί και να τα ζεις. Στα λόγια όλοι καλοί είναι μωρέ, έλα την επόμενη και νιώσε την πράξη…
Κείμενο/ Photos: Χριστίνα Αλώση
512 
