Ένας νέος συναυλιακός θεσμός, εκ των προτέρων γνωρίζεις πως ενέχει ορισμένα ρίσκα, αλλά παρ’ όλη τη γνώση η Evacuate Productions αποφάσισε να οργανώσει το 1ο Dope Psych Fest, με τους Γερμανούς Wedge στην κορυφή της λίστας.
Η έλλειψη κόσμου πήγε σχεδόν μισή ώρα πιο πέρα την έναρξη του γεγονότος και αν και οι παρευρισκόμενοι ήταν λίγοι, οι 7-odds έκαναν αυτό ακριβώς που είχαν δηλώσει και σε πρόσφατη συνέντευξη τους. Έπαιξαν για πάρτη τους και για εμάς τους λίγους, σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ο frontman Γιώργος χωρίς τα παιχνίδια τους (κρουστά και theremin) που δεν ήταν απαραίτητα για τη setlist τους, τα έδωσε όλα και πιο εκφραστικός και πιο κινητικός από κάθε άλλη φορά που τους έχω δει και οι 7-odds ζέσταναν πολύ, την κρύα λόγω μη προέλευσης κόσμου ατμόσφαιρα. Πάντοτε απολαυστικοί!
Στη συνέχεια, οι Sativa από τη γείτονα Βουλγαρία, με δύο (αν φορούν ίδια μπλούζα δεν βγάζεις άκρη) αδέρφια στη σύνθεση τους, έπαιξαν το ορχηστρικό psych progressive rock τους ακρίβεια και μεγάλη επαφή με τα κουμπάκια στα εφφέ. Ο κόσμος που είχε πυκνώσει λίγο τους υποδέχτηκε με θέρμη και τους χειροκρότησε, λαμβάνοντας τα ευχαριστώ τους. Το stoner έδινε τη σκυτάλη στο kraut που μπλεκόταν σε πιο Liquid Tension Experiment δρόμους με πάντοτε ψυχεδελική υπόσταση. Ενδιαφέροντες αν μη τι άλλο οι Βούλγαροι!
Επόμενοι στη σκηνή του An Club, οι Birthday Kicks από τη Λάρισα. Το τρίο από τη Θεσσαλία ακουγόταν σαν τους Foo Fighters σε κούρδισμα heavy rock, πράγμα που άλλοτε ακουγόταν όμορφο, άλλοτε παράξενο και μου γεννούσε την ανάγκη να τους ακούσω σε ψηλότερο τόνο, όπως και έγινε σε ένα κομμάτι που φάνηκε αμέσως η διαφορά. Η φωνή έχει κάτι να πει, αλλά έχω την εντύπωση πως πνίγεται στο fuzz και δεν έχει το χώρο που χρειάζεται για να ανασάνει. Η σκηνική παρουσία τους ήταν πολύ καλή, ο ήχος τους επίσης καλός και σίγουρα δεμένη και καλά προβαρισμένη μπάντα.
Είχε έρθει η ώρα των headliners Wedge από τη Γερμανία και ο μπροστάρης Kiryk μας κάλεσε πιο κοντά του και ξεκίνησε ένα πισωγύρισμα στο χρόνο, με όμορφα κομμάτια που κοιτούσαν στα μάτια την πρώτη περίοδο των Deep Purple, αλλά και τους Led Zeppelin, σε μια πιο σύγχρονη έκφραση.
Ο ήχος του organ είναι εκείνος που σε κάνει να σκέφτεσαι καμπάνες και LSD (να το σκέφτεσαι μόνο έτσι;) και ο David μια παίζει με τα πλήκτρα, μια παίζει με το μπάσο του πράγμα που προσωπικά δεν έχω δει ξανά, χωρίς όμως να δημιουργούνται μουσικά κενά, αφού ο πολύ καλός The Holg στα τύμπανα είχε τέτοιο groove που σε ταξίδευε και από μόνος του. O Κiryk χοροπηδούσε και έσκουζε μανιωδώς, πατώντας σε έναν πολύ καθαρό ήχο που βοηθούσε ακόμη περισσότερο στην απόλαυση σου. Πόσο μου αρέσει να βλέπω μπάντες για πρώτη φορά και να μου αφήνουν αυτή τη γλύκα στο αυτί! Άντε και του χρόνου Dope Psych Fest no 2!
Ξέρω αρκετοί, κρατάνε τα λεφτά για ένα άλλο από τα πολλά live που έχουν ανακοινωθεί και δε θέλησαν πιθανόν να ρισκάρουν σε κάτι άγνωστο, αλλά να σας πω πως αν έστω και μια φορά έχετε ακουμπήσει βινύλιο από τα 70s, οι Wedge θα σας ξυπνήσουν τη μνήμη αυτή. Εμπιστευτείτε τους!
photos: Αποστόλης Καλλιακμάνης
1015 
