Την Πέμπτη 12.05.2016 μαζευτήκαμε καμιά 150ρια (και κάτι) άτομα στο ΑΝ, προκειμένου να απολαύσουμε την εμφάνιση των αμερικανών Elder, οι οποίοι θα εμφανίζονταν με την υποστήριξη των εγχώριων Half Gramme Of Soma.
Ο κόσμος, αν και δυστυχώς λίγος (φαντάζομαι λόγω της καθημερινής και της υποψίας για καθυστέρηση έναρξης και “ποιος παίρνει ταξί μετά;” και “ποιος τρέχει;” και “δουλεύω αύριο” και τα λοιπά), εξεπλάγην ευχάριστα με το άκουσμα των Half Gramme Of Soma ακριβώς στις 22.00.
Οι HGoS απέδωσαν το υλικό τους με άνεση και ηχάρα σε κιθάρες τύμπανα και μπάσο, με μόνη ένσταση μου ότι ήθελα και λίγο πάνω την φωνή σε αντίστοιχα επίπεδα. Δεμένοι μια χαρά μεταξύ τους και με live feeling δώσανε πόνο, μαζεύοντας τον κόσμο από κάτω μπροστά στη σκηνή και κάνοντας τα κεφάλια να κουνιούνται στον ρυθμό του Drowned και του Doofie, και να προκαλούν χορευτική διάθεση με το Groove Is Black και την Demon Cleaner (κομπλιμέντο) αισθητική του.
Η εμφάνισή τους ολοκληρώθηκε με διασκευή στο “Rock n Roll“ των Motörhead που αποδόθηκε με ευλάβεια και σεβασμό και έκλεισε το δοκιμασμένο τίμιο και πορωτικό και προσαρμοσμένο στα δεδομένα των Half Gramme Of Soma του τώρα, set τους.
Και με κείνα και με τ’ άλλα περνάμε και στο ιντερλούδιο της βραδιάς μέχρι να προετοιμαστεί η σκηνή για τους Elder.
Οι δραστηριότατοι κύριοι από το Boston, έχουν εδραιωθεί στο χώρο του stoner/doom/epic ήχου και ομολογώ ότι με έχουν πάρει κι εμένα με το μέρος τους, ειδικά με το Dead Roots Stirring album. Έχουν κάτι αυτές οι μελωδίες και τα ατελείωτα σόλο στις κιθάρες που υποδέχονται ασήκωτα riffs που γουστάρω πολύ, και ζεσταμένος που ήμουν κι από Half Gramme, ήμουν έτοιμος να με πάρει και να με σηκώσει… δυστυχώς δεν μου την κάνανε την χάρη οι Elder. Κι εξηγούμαι…
Δεν τους έλειπε τίποτα! Ο ήχος σε έπειθε απόλυτα ότι ένα σωστά στημένο power trio είναι αρκετό για να γεμίσει οποιονδήποτε χώρο. Μιλάμε για εξαιρετική δουλειά ηχοληψίας που απέδιδε τα μέγιστα. Οι νότες από την κιθάρα του DiSalvo δεν μπορούσαν να μετρηθούν, τα σόλο δεν έχαναν πουθενά και τα riff υψώνονταν θεόρατα, πατώντας στο ακούνητο rhythm section από μπάσο και τύμπανα.
Το σετ τους απολαυστικότατο με κομμάτια από όλες τις δουλειές τους, δεν μου χαλάσανε και το χατίρι για Gemini και Dead Roots Stirring, το κεφάλι ξεχαρβάλωνε από τον σβέρκο, μας παρουσίασαν και καινούριο κομμάτι να σπαρταράει, ρε παιδί μου πώς το λένε, θα σου έλεγα ότι μιλάω ήδη για ένα από τα συναυλιακά highlights της φετινής χρονιάς με τις τόσες και τόσες εμφανίσεις ξένων και ντόπιων καλλιτεχνών. Άλλα δεν…
Η απίστευτη απόδοση της μπάντας, με άφησε πιο πολύ με μια γεύση από υγρό αποστείρωσης και μιας αίσθησης από μπροστινή τσάκιση σε σιδερωμένο τζιν παντελόνι, παρά με την επιθυμία να πάρω τα τσεκούρια και τα λέιζερ μου και να κατακτήσω τα μέρη που με πάει η μουσική των Elder στο κεφάλι μου, όταν τους ακούω από τα ηχεία στο σπίτι ή στον δρόμο. Αλλά αυτό μπορεί μα είναι απλά η δική μου πλευρά της λεπίδας…
Γιατί στο σύνολο της, μιλάμε για μια εμφάνιση δυο πολύ καλών συγκροτημάτων, με ήχο σωστό και διάθεση ανεβασμένη, που απέδωσαν τα μέγιστα. Θα έπρεπε να είχαν και την υποστήριξη περισσότερου κοινού μπροστά από την σκηνή. Και για να λέμε και την αλήθεια, από την στιγμή που δεν σταμάτησε η βραδιά με το πέρας της εμφάνισης, δεν περάσαμε και τόσο άσχημα!
Photos: Ανδρέας Πανόπουλος
602 
