Καιρό είχα να περάσω από το Κύτταρο κι ενώ κάποια φασαρία ίσως, αστυνομικού χαρακτήρα εξελισσόταν μια γωνία παραπέρα, αποφάσισα να εισέλθω χωρίς καθυστέρηση.
Με χαρά διαπιστώνω και πάλι τη συνέπεια στην ώρα έναρξης, που θυμάμαι πάντα να διακατέχει τις διοργανώσεις της Smoke The Fuzz.
Περί τις 20.30 οι The Curf σκαρφαλώνουν στο πάλκο και το μπάσο με βαράει στο στομάχι. Ψυχεδελικό heavy rock υψηλής ενέργειας με καλό ήχο σε γενικές γραμμές. Δυστυχώς και πάλι το αθηναϊκό κοινό δείχνει το ενδιαφέρον και το “σεβασμό” του στα support acts και η αρχή θα γίνει με αραιοκατοικημένο το χώρο.
Οι ταχύτητες των Curf ξεκινούν από το σκοτεινό αμερικάνικο doom και ξεσπάει συχνά σαν χάμστερ σε τροχό και η συνολική τους παρουσία μόνο ως θετική μπορεί να περιγραφεί.
Μετά από 40 λεπτά κι ενώ ο κόσμος έχει αρχίσει να γεμίζει το Κύτταρο (αμάν γκρινιάρη τους προλάβαμε λίγο), ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για τους Ελβετούς psych heavy rockers Monkey3 (Μαρσέλο, σταμάτα να είσαι genre junkie).
Τα ψυχεδελικά φόντα να δημιουργούν ατμόσφαιρα και οι Monkey3 ξεκινούν με ένα κομμάτι βαρέως ψυχεδελικού doom που προς μεγάλη μου έκπληξη είχε φωνητικά. Αλλά σύντομα καθίσαμε όλοι μας στις διακεκριμένες θέσεις του αστρόπλοιού τους. Με γεμάτο πλέον το Κύτταρο, απολαμβάνουμε το νέο υλικό που μας είχαν υποσχεθεί στη συνέντευξη με το Rockway.gr, πως θα μας παρουσιάσουν.
Αφού τα φωνητικά πάσχιζαν να μπουν στο παιχνίδι (κατά περιόδους ήταν δυσδιάκριτα), σκυτάλη πήρε η ορχηστρική πανδαισία που άλλοτε κοιτούσε πίσω στο μουσικό παρελθόν που μεγαλούργησαν οι Pink Floyd κι άλλοτε σε πιο πρόσφατα shoegaze τοπία. “Ρουβίτσες” ούρλιαζαν εκστασιασμένες και κορμιά εκατέρωθεν λικνίζονταν σε ένα δυνατό σε ηχητική ένταση πανηγύρι. Ο ήχος τους σε παρασύρει σε τόπους φανταστικούς, ακόμα και αν δεν έχεις καβάτζα ψυχοτρόπων ουσιών και κρίμα για όσους δεν ήθελαν ή δεν πρόλαβαν να τους δουν.
Λίγο πριν τις 23.30 έπεσε το βαρύ σφυρί των Ουκρανών Stoned Jesus στο αμόνι και τραγουδώντας οι δυο μπροστάρηδες ταυτόχρονα στο μικρόφωνο μάζεψαν τα πρώτα δυνατά χειροκροτήματα με το “Rituals of the sun”. Το “The Harvest” ήρθε με τον χαιρετισμό του Igor, όμως ο ήχος θα μπορούσε να είναι και καλύτερος. Με το “Stormy Monday” φαίνεται όλα να διορθώνονται και ο κόσμος υπερθερμαίνεται, ενώ στη σκηνή συνεχίζεται αβυσσαλέο headbanging.
Δεν μπορώ να περιγράψω τον χαβαλέ επάνω κι από κάτω από τη σκηνή, ενώ ο Igor προσπαθούσε να σωπάσει το πλήθος, το οποίο υπάκουσε όταν κατάλαβε πως πρόκειται να παίξουν το “I’m the mountain”. Το πρώτο κουπλέ το τραγούδησε το Κύτταρο, αλλά πιο μετά η μπάντα το έκοψε για να μπει a capella ο “δικός” σου. Ακολούθησε φρενίτιδα και θα ορκιζόμουν πως είδα τον Ιησού να κάνει crowd surfing, ενώ μετά ακολούθησε κι ο μπασίστας, ο οποίος προσγειώθηκε στα χέρια του πλήθους κρατώντας ακόμα το όργανο. Οι αθεόφοβοι έβγαλαν μέχρι και σέλφι την ώρα του κομματιού!
Ποιος θα περίμενε όμως τι θα συμβεί με την ανακοίνωση του τελευταίου κομματιού “Electric Mistress”; Ένας νεανίας ανέβηκε όσο η μπάντα έπαιζε κι ανακοίνωσε στη Μαρία πως την αγαπάει! Χρειαστήκαμε άνθρωπος της διοργάνωσης κι εγώ για να κατεβάσουμε τον ερωτοχτυπημένο από τη σκηνή για να τελειώσει το κομμάτι (video link).
Αν κι εμφανώς ενοχλημένοι οι Ουκρανοί βγήκαν για ένα κομμάτι ακόμα και τα έσπασαν όλα για τελείωμα!
Τα είχε όλα αυτό το live. Μουσικάρες άκουσα, γέλασα κι έκανα και τον μπράβο! Εσείς χάσατε…
Photos: Αναστασία Βερτεούρη
520 
