Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;
Το ‘δεσα σκοινί κορδόνι και εγώ πως η ώρα έναρξης είναι 9 και έφτασα όταν είχαν τελειώσει οι Contra Limit, οι οποίοι πληροφορήθηκα πως έκαναν το καλύτερο τους live, και μάλιστα από αρκετούς διαφορετικούς. Φτου μου!
Κατάφερα όμως να μην χάσω νότα από την εξαιρετική, κι από ηχητικής αλλά κι από σκηνικής άποψης, εμφάνιση των Narcosis, που έβγαλαν ένα από τα απολαυστικότερα εγχώρια album την περασμένη σεζόν. Το δυναμικό τους μίγμα alternative και heavy rock γέμισε με παλμό το κενό από κόσμο An club και έδωσε τη σκυτάλη στους ορχηστρικούς 45rats.
Το μπαράζ του καλού ήχου συνεχίζεται και το δυναμικό τρίο τα δίνει όλα στο μισάωρό του. Τα κορμιά τους ακολουθούν τη μουσική και η ώρα περνάει γρήγορα και ευχάριστα και ας μην υπάρχουν φωνές. Η μόνη παραφωνία είναι η στιγμή που μπαίνει βιαστικά η φυσαρμόνικα και δεν καταφέρνει να εμπλουτίσει οργανικά. Είναι, αν μη τι άλλο, καλοί μουσικοί τα παιδιά και παίζουν σε δύσκολη πίστα.
Οι Yellow Devil Sauce είναι από τα ομορφότερα σχήματα της χώρας και οι ζωντανές τους εμφανίσεις διακατέχονται από έναν ασύγκριτο ηλεκτρισμό, με ήχο που φέρνει στο μυαλό τους Tool σε απλούστερες μουσικές φόρμες. Η εμπειρία τους στο χώρο τούς επιτρέπει να κουνιούνται διαρκώς και να ενθουσιάζουν το θεατή με την γεμάτο ένταση και ενέργεια μουσική τους.
30 λεπτά δεν είναι ποτέ αρκετά (εκτός αν είσαι punk, οπότε μπορεί να έχει παίξει και δυο δίσκος σε τόσο διάστημα) για αναπτύξεις εξ ολοκλήρου τη μουσική σου, αλλά πιστεύω πως όλοι εκείνη τη βραδιά κατάφεραν να πείσουν με τις επιλογές των κομματιών τους και την απόδοση τους, πως δικαίως η διοργάνωση τους εμπιστεύτηκε.
Τελευταίοι και χωρίς χρονικό περιορισμό, ήταν οι “παράταιροι” για την τρίτη μέρα του Defcon 8, Skull & Dawn. Με τη σκοτεινή τους dark americana/ country μουσική, με μπάντζο και ακουστική κιθάρα και σκηνικό με νεκροκεφαλές ζώων και ανθρώπων να κοσμούν το πάλκο έπαιξαν πάνω από μια ώρα, κομμάτια από το ντεμπούτο τους “Zombie Horses” και το επερχόμενο ΕΡ τους, καθώς και διασκευές (όπως Johhny Cash-”Folsom Prison Blues”), με εκείνη του “Shoot, Knife,Strangle, Beat & Crucify” του περίεργου πάνκη GG Allin να με αιφνιδιάζει ευχάριστα, με τη συμμετοχή μάλιστα του Sean Ragon των Αμερικανών Cult of Youth.
Γεμάτη εμφάνιση, με το χιούμορ του frontman, Μάνου να χαλαρώνει την ατμόσφαιρα των θανατικών στίχων του, τον εκπληκτικό τυμπανιστή Αλέξανδρο, τον κιθαρίστα Χρήστο με τις κινήσεις κόμπρα (μην σκύβεις πολύ είπαμε έτσι;) και την δυνατή παρουσία του μπασίστα Στάμου που έμελλε να ρίξει την αυλαία του Defcon 8, δια παντός από ότι διάβασα κατά τη σύνταξη του παρόντος.
Καταλαβαίνω την απόφαση που φέρνει την Trailblazer Records να αποκαθηλώσει το φεστιβάλ (δύσκολοι καιροί γαρ) και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω από μέρος μου για τις όμορφες στιγμές που μας χάρισαν όλα αυτά τα χρόνια!
Όπως λένε και οι στίχοι του “Shoot, Knife,Strangle, Beat & Crucify”, του GG Allin: “We are the Real rock n roll underground”.
photos: Ανδρέας Πανόπουλος
593 
