Η εμπειρία από το βράδυ της Τετάρτης στάθηκε αντάξια του μεγέθους των Death In June, ως πρωτοπόρου σχήματος της παγκόσμια neofolk σκηνής, καθώς φύγαμε από το MODU νιώθοντας γεμάτοι και πλήρως ικανοποιημένοι απ’ όλες τις απόψεις.
Τη βραδιά άνοιξε το αθηναϊκό gothic rock σχήμα IN VEiN σε ακουστική εκδοχή, με τον Ηλία στα φωνητικά, τον Άγγελο στην κιθάρα/ βιολί/ δεύτερη φωνή και τον Αντώνη στην κιθάρα. Το σετ τους περιελάμβανε δικά τους κομμάτια (“Veil of Pain”, “Vile Angel”, “The Grave of Our Love”, “Clouds Open” κ.ά.) καθώς και κάποιες διασκευές (“Brandon Lee” από 69 eyes, “Tainted Love” και “Rebel Yell” με το οποίο και μας αποχαιρέτισαν).
Αν και λίγο τρακαρισμένοι (γεγονός που μάλλον δικαιολογείται αφού, όπως μας πληροφόρησαν, ο Αντώνης προστέθηκε στις πρόβες τους μόλις δυο μέρες πριν), το 40λεπτο σετ τους ήταν ένα καλό ξεκίνημα για τα σπουδαία που θα ακολουθούσαν, ενώ ο ήχος και το ύφος τους, καθώς και η μελωδική, βαθιά φωνή του Ηλία, μας άφησαν με την εντύπωση πως οι IN VEiN θα μπορούσαν κάλλιστα να αναδειχθούν ως οι Έλληνες HIM στο μέλλον.
Γύρω στις 21.30, κι αφού η σκηνή διακοσμήθηκε με κεριά, ήρθε η ώρα των Défilé Des Âmes, παλιότερο πρότζεκτ του Manos Six. Ιδιαίτερα συγκινημένος δήλωσε ο ίδιος, καθώς το βράδυ αυτό θα αναβίωναν κομμάτια που είχαν να παιχτούν πάνω από δέκα χρόνια. Τον Manos Six δε συνόδευαν τα τότε υπόλοιπα μέλη των Défilé Des Âmes, αλλά εκλεκτοί καλεσμένοι του: ο Sean Ragon των Cult of Youth/ Venerence σε κρουστά και κιθάρα και η Ηλιάνα Κορέτση στο τσέλο. Η απόλυτα μυσταγωγική ατμόσφαιρα, η εξαιρετική απόδοση των κομματιών και η προσιτή και επικοινωνιακή παρουσία του Manos Six έκαναν το 40λεπτο σετ του σχήματος μια απολαυστική εμπειρία.
Έπαιξαν κομμάτια από τον μοναδικό τους δίσκο “Lust ‘n’ Stone” τoυ 2008 (“My Middle Name”, “Mushrooms”), το “Twice Upon a Time” που δεν ηχογράφησαν ποτέ, το “Trivial” από τη συλλογή “Pagan Folk and Apocalyptic Psychedelia” της Steinklang Industries σε μια ανατριχιαστική εκτέλεση, και το “The Darker the Sky the Brighter the Stars” από το μίνι EP τους “Lulabbies and Stars”. Έκλεισαν το σετ με το υπέροχο “August”, αφήνοντας το κοινό ζεσταμένο και πανέτοιμο να υποδεχτεί το μεγάλο όνομα της βραδιάς.
Το MODU έχει πια γεμίσει και στις 22.35 ο Miro Snejdr με στρατιωτική περιβολή και μια μικρή λευκή μάσκα παίρνει τη θέση του στο πιάνο και συμπαρασύρει το κοινό στη μαγεία των πλήκτρων. Ένα τέταρτο μετά την εισαγωγή αυτή, στη σκηνή εμφανίζεται και ο Douglas Pearce φορώντας την κλασική του μάσκα και ξεσηκώνει το κοινό αλυχτώντας σαν σωστός λύκος. “Life Under Siege” και μπαίνουμε επίσημα στο πρώτο μέρος του σετ όπου ο Pearce συνοδεύεται από τον Miro αρχικά στο πιάνο και στη συνέχεια στα κρουστά, υποβλητικές παρουσίες και οι δύο, αποδείκνυαν περίτρανα ότι ο λιτός ήχος και η μινιμαλιστική προσέγγιση, όταν αυτά κρύβουν από πίσω ουσία, έμπνευση και ταλέντο, μπορεί να έχουν τέτοια δυναμική ώστε το αποτέλεσμα να σε καθηλώσει.
Στο δεύτερο και μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος, ο Miro αποχωρεί και ο Pearce βγάζει τη μάσκα, πιάνει την κιθάρα και μας “πυροβολεί” απανωτά με αγαπημένα τραγούδια από την τριάντα-και- βάλε ετών πορεία του. Κρατάει επαφή με το κοινό καθ’ όλη τη διάρκεια με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, οξύς μα συνάμα και συναισθηματικός, έχει τον τρόπο του να σε κερδίζει. Έγινε αυστηρός με την αγνόηση της ειδοποίησης που είχε γίνει εξαρχής στο κοινό για να μην καπνίζουν, αργότερα μνημόνευσε τον φίλο και συνεργάτη του John Murphy που πέθανε πέρσι, παίζοντας το αγαπημένο του κομμάτι (“He’s Disabled”), ενώ απολογήθηκε λίγο πριν το τέλος που δεν μας μιλούσε πολύ, αλλά το έκανε για να προστατεύσει τη φωνή του.
Για φινάλε φύλαξε μερικά από τα δυνατά του χαρτιά και πολυαγαπημένα από το κοινό κομμάτια, ενώ για encore περιορίστηκε σε μια α καπέλα αυτοσχεδιαστική στροφή, αφού πρώτα ευχαρίστησε το ελληνικό κοινό που τον ακολουθούσε και τον στήριζε όλα αυτά τα χρόνια.
Death in June setlist (με ορισμένες ελλείψεις)
Life Under Siege
Wolf Rose
Peaceful Snow
Last Europa Kiss
Jesus, Junk and the Jurisdiction
The Accidental Protégé
The Mourner’s Bench
All Pigs Must Die
Cathedral of Tears
Fall Apart
Giddy Giddy Carousel
The Golden Wedding of Sorrow
The Maverick Chamber
Takeyya
Luther’s Army
He’s Disabled
To Drown a Rose
Hollows of Devotion
Good morning Sun
She Said Destroy
Little Black Angel
Runes and Men
But What Ends When Symbols Shatter?
Photos: Βασιλική Παναγοπούλου
766 
Be the first to comment