Ministry (01/06/2017) Piraeus 117 Academy

Με την ανακοίνωση της επίσκεψης των Αμερικανών νονών του industrial ήχου, Ministry, ξύπνησαν πολλές αναμνήσεις.

Τότε, που τη μουσική μας παιδεία διαμόρφωναν μια χούφτα περιοδικά και το Mtv. Αν είχα ένα ευρώ για κάθε φορά που άκουγα Ministry σε κάποιο rock club στα τέλη των 90s- αρχές 00s, θα είχα σίγουρα εξοχικό και για αυτόν το λόγο περίμενα αρκετό κόσμο στη συναυλία τους. Δυσοίωνες προβλέψεις προπώλησης, καθώς και η επιγραφή “Ο ΕΞΩΣΤΗΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΟΣ” με μούδιασε μπαίνοντας στο Piraeus Academy, αφού υπέστη πρώτα σωματικό έλεγχο.

Όταν πέρασα όμως, στον κυρίως χώρο, με ανακούφιση τα μάτια μου συνάντησαν μπόλικα κεφάλια, μαζί με αρκετές φάτσες που θα έβαζα στοίχημα πως θα συναντήσω. Σίγουρα, η ιστορία αυτού του σχήματος αξίζει συνωστισμό, αλλά η εποχή της μαγείας τους έχει περάσει και αρκετοί έχουν χάσει τα ίχνη τους.

Από τις λίγες φορές που πάω κάπου και δεν υπάρχει opening act, έχω ενέργεια να ευχαριστηθώ το θέαμα χωρίς να σκέφτομαι την ορθοστασία (περνούν τα χρόνια και οι δισκοπάθειες πονούν), βλέπω την πεντάδα των Ministry να ανεβαίνει στη σκηνή στις 22.00 ακριβώς, τηρώντας την προαναγγελθείσα ώρα εμφάνισης.

Και είπα πεντάδα γιατί μόνο οι Sin Quirrin και Cesar Soto (κιθάρες), John Bechdel (πλήκτρα), Jason Christopher (μπάσο) και ο τυμπανιστής Τomas Holtgreve ξεκίνησαν να παίζουν μια εισαγωγή που έμελλε να είναι το “Psalm 69”, με τον Al Jourgensen να κάνει αργότερα είσοδο τρέχοντας, λαμβάνοντας δυνατά χειροκροτήματα, εν μέσω πολεμικών ιαχών.
Video screening καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας έπαιζε πίσω από τις πλάτες των Ministry, συμπληρώνοντας οπτικά τα τραγούδια που η μπάντα διάλεξε να παίξει για εμάς.

Συνέχισαν με “Permawar” και “Punch in the Face” με τον κόσμο να έχει ήδη ζεσταθεί και να κουνάει υπάκουα τους σβέρκους του.

Ακούσαμε και νέο κομμάτι με τίτλο “Antifa”, το οποίο παίζουν ζωντανά στην περιοδεία για να δουν αν αρέσει ώστε να μπει στο νέο δίσκο. Από πίσω, μάχες αντιφασιστών με φασίστες και αστυνομία (σαν να είδα και το Σύνταγμα κάπου) και οι μπροστά σειρές δείχνουν το πόσο πολύ γουστάρουν το όλο μήνυμα του κομματιού.

“Supermanic Soul”, “Rio Grande Blood” και “Lieslieslies” με τους Jourgensen και Jason Christopher να κάνουν σινιάλο για circle pit, όπερ και εγένετο. Σκηνικά, τα πράγματα είναι απλά αλλά γεμάτα ενέργεια. Ο Al Jourgensen τρέχει από δω κι από κει κι οι έγχορδοι χτυπιούνται ακατάπαυστα, με τους δυο κιθαρίστες να έχουν πελώριους ανεμιστήρες μπροστά τους που φυσούσαν το τριχωτό της κεφαλής των, δημιουργώντας ένα πολύ cult θέαμα. Αντί για μικροφωνικό stand, ο Al έχει μια κατασκευή που έμοιαζε με σκιάχτρο έχοντας μια κερασφόρο νεκροκεφαλή στην κορυφή του.

“Senor Peligro”, “Waiting” και “Worthless” για τη συνέχεια, πριν ξεκινήσει ένα εκπληκτικό hit parade set με αρχή το “Bad Blood”, που μετά από καιρό άρχισαν να ξαναπαίζουν ζωντανά. Ο Al παίρνει κιθάρα και ο χαμός εντείνεται με κάποιους λίγους crowd surfers να κάνουν τις βόλτες τους.

Το υπόλοιπο live γλίστρησε σαν λαιμητόμος με το μνημειώδες “N.W.O.” να κάνει την εμφάνισή του, το “Just One Fix” να τραγουδιέται από όλους και το εκπληκτικό “Thieves” να κλείνει το βασικό μέρος της βραδιάς. Οι Ministry εξέρχονται για λίγο και ο Al επιστρέφει ρωτώντας μας αν θέλουμε και άλλο. Αφού λαμβάνει θετική, εννοείται, απάντηση δηλώνει “έχουμε να το παίξουμε από το 1995” και αρχίζει το “Filth Pig”.

Ο Αl βγάζει και μια φυσαρμόνικα στο ρεφρέν, την οποία πετάει στο pit, όπου δεκάδες χέρια εμφανίστηκαν διεκδικώντας την, για να την αντικαταστήσει με καινούργια στο επόμενο ρεφρέν. Το “So What” με κάνει να ξελαρυγγιαστώ, αφού ο frontman τους μας προκαλεί να βγάλουμε τη δυνατότερη κραυγή που μπορούμε και το πρώτο live των Ministry στην Αθήνα τελειώνει με το “Animosity”.

O ήχος δυνατός, αλλά όχι εκκωφαντικός για το φαίνεσθαι, είχε κάπου- κάπου τα προβληματάκια του, όμως σε γενικές γραμμές μας βοήθησε να περάσουμε τέλεια, με ένα συγκρότημα που πιστεύαμε πως δεν θα δούμε ποτέ μας ζωντανά!

Μεταλλάδες, πάνκηδες, ηλεκτρονικοί, γκοθάδες, απλά περίεργοι, όλοι πήγανε χθες στο Academy και κρίμα που δεν έγινε το αδιαχώρητο. Η μπάντα το αξίζει, το αξίζουν όμως και οι μουσικόφιλοι που ίσως λόγω οικονομικών (γαμωκρίση, κωλοανεργία) δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν, όσο και αν ήθελαν!

Μακάρι να τους ξαναδούμε!

Ministy setlist
Psalm 69
Permawar
Punch in the Face
Anifa (new song)
Supermanic Soul
Rio Grande Blood
Lieslieslies
Senor Peligro
Waiting
Worthless
Bad Blood
N.W.O.
Just One Fix
Thieves
Filth Pig
So What
Animosity

Photos: Αποστόλης Καλλιακμάνης

631
About Δημήτρης Μαρσέλος 2206 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.