Το ΚΥΤΤΑΡΟ, ως συναυλιακός χώρος, είναι συνυφασμένος με τις πλέον ιστορικές live εμφανίσεις μουσικών σχημάτων και καλλιτεχνών και στο άκουσμα και μόνο, ότι οι θρυλικοί Ιταλοί progrsters GOBLIN θα εμφανίζονταν τη Δευτέρα 12 Ιουνίου στην Αθήνα για πρώτη φορά στα χρονικά, αποτέλεσε κίνητρο για πολλούς μουσικόφιλους να δημιουργήσουν το αδιαχώρητο.
Η συναυλία μπορεί να είχε ανακοινωθεί επίσημα ότι θα ξεκινούσε στις 21:30, αλλά η συνεχής ροή κόσμου, παρέτεινε κατά μισή περίπου ώρα την εμφάνισή τους. Η επόμενη όμως, μιάμιση ώρα που ακολούθησε είναι δύσκολο να περιγραφεί. Πέντε κορυφαίοι μουσικοί επί σκηνής (με τα τέσσερα από τα πέντε μέλη της αρχικής σύνθεσης των Goblin) έδωσαν μια άνευ προηγουμένου παράσταση, παρασύροντας το εκστασιασμένο κοινό, από τα soundtrack των horror film της δεκαετίας του 70 και 80, αναμιγνύοντας στοιχεία της ψυχεδέλειας των late ‘60s, μα περισσότερο ηλεκτρίζοντας την ατμόσφαιρα με το progressive metal που εκπροσωπούν, διανθισμένο με jazz fusion στοιχεία.
Το εναρκτήριο “Magic Thriller”, από το album της ανασύνταξης και αναγέννησής τους, το “Back To The Goblin” (2005), με ένα πλήρως ομαλό ρεσάλτο στην ιστορία με το “Mad Puppet” από το soundtrack του Profondo Rosso (1975) που τους ανέδειξε, έκανε σαφείς τις προθέσεις τους, να παρουσιάσουν δηλαδή στιγμές από όλο το φάσμα της πλούσιας καριέρας τους, αποδεικνύοντας ότι ο χρόνος είναι τόσο σχετικός στην εξέλιξη του μουσικού τους ύφους και πως το παρελθόν μπορεί να αποτελέσει αγαστή πηγή έμπνευσης και δημιουργίας.
Η θέα πέντε γερασμένων τύπων επί σκηνής, δεν προϊδέαζε σε καμία περίπτωση για τις απαράμιλλες εκτελεστικές τους ικανότητες τους, τον απόλυτο συγχρονισμό τους και την αστείρευτη ενέργεια που μετέδωσαν. Κεντρική φιγούρα, αυτή του Μάσιμο Μοράντε στην κιθάρα, ο οποίος έβγαλε το 80% της εμφάνισής τους καθιστός στην καρέκλα του (γεγονός που δεν τον εμπόδισε σε τίποτα να αποδώσει μοναδικά όλες τις συνθέσεις), ακροβολισμένοι αριστερά και δεξιά της σκηνής ο Αϊντάν Ζάμιτ και Μαουρίτσιο Γκουαρίνι στα δίσκαλα (και ενίοτε τριώροφα) synthesizers, ο Φάμπιο Πινιατέλι στο μπάσο και ο ανεπανάληπτος Αγκοστίνο Μαράνγκολο στα τύμπανα, απέδειξαν, σαφώς, ότι η ηλικία δε στάθηκε σε καμία στιγμή εμπόδιο για να παρουσιάσουν τέτοια show σε πολύ υψηλό επίπεδο και από την άλλη ότι εξέχουσες μπάντες της εποχής μας όπως οι Cult of Luna, οι God is an Astronaut και οι Russian Circles είναι, δίχως άλλο, μουσικά παιδιά τους.
Μέχρι τη μέση του live, κυριάρχησαν συνθέσεις τους από τη δεκαετία του ’70 που ανέδειξαν το σχήμα, ενώ από τα λίγα μη κινηματογραφικά τους album το μοναδικό “Roller” του 1976, είχε την τιμητική του με τα “Dr. Frankenstein”, “Roller”, “Aquaman”, “Goblin” να αποδίδονται μοναδικά και με τα “E Suono Rock”, “Non Ho Sanno / Death Farm”, “Dawn Of The Dead ( L’alba dei Morti Viventi )”, με την προβολή επιλεγμένων σκηνών από τις ταινίες τρόμου περασμένων δεκαετιών, να συνάδουν στη δημιουργία μιας μοναδικής συναυλιακής ατμόσφαιρας. Το cult στοιχείο με συγκερασμένο με μοναδικές ενορχηστρώσεις.
Οι Αϊντάν Ζάμιτ και Μαουρίτσιο Γκουαρίνι είναι ό,τι καλύτερο έχω αντικρίσει, ακούσει και φυσικά απολαύσει σε live σχετικά με τα πλήκτρα, κυριαρχώντας στα sythy αποδίδοντας περίτεχνα εφέ, μ’ έναν ασύλληπτο συγχρονισμό, ενώ ο Μοράντε, έστω και καθηστός, όχι μόνο δεν ξέχασε ή “έχασε” την τέχνη του, αλλά υπήρξαν στιγμές όπως στο “Aquaman” και το “Goblin” που μας άφησε άφωνους. Την παράσταση έκλεψε όμως ο Αγκοστίνο Μαράνγκολο, ένας drummer ολκής, με τεχνική υψηλού επιπέδου, δυναμική βιρτουόζου τριαντάρη, με το κοινό να παραληρεί στο εκπληκτικό του solo, αν δε κάνω λάθος, στο “Tenebre” λίγο πριν το τέλος.
Φυσικά δε μπορούσαν να λείψουν τα θρυλικά και πολυαναμενόμενα “Suspiria” (με τον Μοράντε να παίζει μπουζούκι, όπως και στην original εκδοχή του) και “Profondo Rosso”, με τα οποία όδευαν στο finale, κλείνοντας με το “Zaratozom” από το soundtrack του “Dawn of the Dead” σ’ ένα αποθεωτικό encore από παλαιότερους φίλους της μουσικής τους και προς μεγάλη έκπληξη αρκετούς νεότερους, ανάμεσα στο κοινό.
Μια μαγική βραδιά, ένα ιστορικό Live, με τους Goblin να επιβεβαιώνουν τη διαχρονικότητα της καλής μουσικής, τους παλαιότερους να επανεκπαιδεύουν τα αυτιά τους στον progressive ήχο και τη νεότερη γενιά να διδάσκεται από την πλούσια, αλλά όχι όσο προβεβλημένη θα της “έπρεπε”, κληρονομιά του παρελθόντος.
Goblin setlist
Magic Thriller
Mad Puppet
Dr. Frankenstein
Roller
E Suono Rock
Aquaman
Non Ho Sanno / Death Farm
Goblin
Dawn Of The Dead ( L’alba dei Morti Viventi ) / Zombi
Tenebre
Suspiria
Profondo Rosso
Zaratozom
Photos: Αποστόλης Καλλιακμάνης
600 
