Sunburst, Black Juju, Within Progress (17/12/2017) Stage, Λάρισα

Μια διοργάνωση του συλλόγου φίλων rock/metal μουσικής Λάρισας, “Μεταλλουργείο” ήταν η τριπλή επίθεση το βράδυ της Κυριακής 17 Δεκεμβρίου στο “Stage” Club, στη Λάρισα.

Με δεδομένα δελεαστική την επιστροφή των Sunburst και Black Juju σε σκηνή της πόλης τους μετά από αρκετό καιρό, και με επιπλέον δόλωμα τους φρεσκότατους Θεσσαλονικείς Within Progress, το κοινό ανταποκρίθηκε και γέμισε από νωρίς το club.



Την προθέρμανση ανέλαβαν οι νεαροί Θεσσαλονικείς progsters “Within Progress”, ένα πενταμελές σχήμα με επιρροές από Tool, Gojira, Leprous, αλλά και ψήγματα από Pain Of Salvation στα φωνητικά. Με δεδομένο πως αυτή ήταν η δεύτερη συναυλία τους, μετά το supporting act στους Sunburst στο Eightball της Θεσσαλονίκης, λίγες μέρες πριν, το σχήμα εμφανίστηκε δεμένο και με αυτοπεποίθηση.

Τα τραγούδια τους ήταν συνθέσεις με αναφορές στο σύγχρονο prog ύφος, με ενδιαφέροντα, εμβόλιμα ethnic στοιχεία, που ήταν διακριτικά και όχι πρωταγωνιστικά, αλλά και aggressive μέρη. Ακόμα κι αν η φωνή ήταν λίγο πίσω στο συνολικό ήχο, οι μελωδίες ήταν διακριτές και χαρακτηριστικές. Εκτός από τις δικές τους συνθέσεις, απέδωσαν εξαιρετικά και το “Shallow” των Porcupine Tree. Αναμφισβήτητα, έχουμε να περιμένουμε στο άμεσο μέλλον από αυτούς.

Within Progress setlist:
Bliss in Ignorance
Like my Demons Said
Divine Intervention
Shallow (Porcupine Tree cover)
Oceans of Time



Σειρά είχαν οι Black Juju, να μας περάσουν σε doom και classic metal πεδία. Με νέο drummer στη σύνθεσή τους, τον Γιάννη Σαμαρά, έκαναν μια πολύ πειστική επιστροφή και ευτύχησαν να έχουν τον καλύτερο ήχο της βραδιάς. Με αφετηρία τα δύο πρώτα τραγούδια του πρώτους album, ανέβασαν αισθητά το groove με το “Black Mamba”, και έκλεισαν το πρώτο μέρος της αναφοράς στο “Letters from my Brother Cain” με το σκοτεινό, επικό “Raven”.

Περνώντας στο ΕΡ “I Prophecy Disaster”, απέδωσαν εξαιρετικά τα τρία τελευταία του τραγούδια, με εμφανή τη διαφοροποίηση στο συνθετικό ύφος και την εξέλιξη του γκρουπ. Θα κλείσουν ένα απολαυστικό σαρανταπεντάλεπτο άμεσου metal, με τις συντεταγμένες να καθορίζονται από τις ρυθμικές αλλά και υποβλητικές σκιές των Black Sabbath και των Trouble, επιστρέφοντας στο ντεμπούτο τους, και θα το σφραγίσουν μέσα σε πολύ ζεστό χειροκρότημα με το πάντα επιβλητικό “Blame it on Gods”.



Black Juju setlist:
My Sabbath Vein
In Vain
Black Mamba
Raven
J.O.V.
And There be Blood
Let Devil Sleep
Black Widow
Blame it on Gods



Οι Sunburst έχουν καταφέρει να στήσουν μια υπόληψη με ιδιαίτερη βαρύτητα και στη χώρα μας, αλλά περισσότερο έξω από αυτή. Μετά την εξαιρετική τους εμφάνιση, ανοίγοντας στην Αθήνα για τους Kamelot, επιστρέφουν σε γνώριμη σκηνή και μπροστά από οικεία πρόσωπα, λίγο παραπάνω από έναν χρόνο μετά την τελευταία τους εμφάνιση στην πόλη.



Έχοντας τον αέρα ενός group που δεν χρειάζεται πια ν’ αποδείξει τίποτα σε κανέναν, έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα για μια πανηγυρική επιστροφή και την ζωντανή εκτέλεση ολόκληρου του πρώτου άλμπουμ τους. Το σχήμα βρίσκεται σε τρομερή φόρμα και με εξαιρετικό συντονισμό, βγάζει έναν αυθόρμητο ενθουσιασμό και κινητικότητα στη σκηνή. Το μοναδικό αρχικό εμπόδιο είναι ο ήχος, που επιβαρύνεται σημαντικά από τα ανεβασμένα τύμπανα. Από ένα σημείο και μετά, ιδιαίτερα μετά το εμβόλιμο ατομικό σόλο του Gus, η κατάσταση εξομαλύνεται αρκετά και στη συνέχεια βελτιώνεται ακόμα περισσότερο.



Ο Βασίλης Γεωργίου βρίσκεται σε εξαιρετική βραδιά όπως όλοι τους. Πέρα από την αναμενόμενη φόρτιση με τα αγαπημένα τραγούδια του δίσκου, οι Sunburst έχουν ετοιμάσει κάποιες εκπλήξεις, με την guest συμμετοχή του Κώστα Τσαβαλιά, κιθαρίστα των Hidden In The Basement. Η πρώτη προέκυψε απρόοπτα, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, και έχει να κάνει με την πρόσφατη απώλεια του Warrel Dane. Άλλωστε οι μουσικοί των Sunburst είχαν παίξει με τον Warrel στην εμφάνισή του στο rock festival στα Χανιά το 2015. Αποδόθηκε το “Believe in Νothing”, απροβάριστο, και σημειολογικά ο Gus το προλόγισε με τα λόγια του Warrel, “after all these years, I still believe in nothing”, με σεβασμό στη μνήμη του.



Η επόμενη έκπληξη με τον Κώστα Τσαβαλιά επί σκηνής δεν χρειαζόταν ιδιαίτερες συστάσεις και προλόγους, αφού μόλις ακούστηκαν οι πρώτες νότες του “The Εvil that Μen Do”, το κοινό ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό. Μετά το φινάλε του “Break the Core”, κι ενώ το γκρουπ αποχαιρετά, κανείς δεν θέλει να φύγει. Έτσι, ακούμε το πολυαγαπημένο “Dementia” για δεύτερη φορά και με καλύτερες κατανομές στον ήχο.

Οι Sunburst ανανέωσαν το ραντεβού πριν περάσει ξανά τόσο καιρός. Βρίσκονται ήδη στη διαδικασία σύνθεσης νέου υλικού για το δεύτερο album και υπάρχει μια υπολογίσιμη βάση οπαδών που περιμένει τη συνέχεια. Όπως έγραψαν και οι ίδιοι, ακόμα και μέχρι το πρωί να έπαιζαν, όλοι θα έμεναν εκεί.

Sunburst setlist:
Intro/Out of the World
Dementia
Symbol of Life
Guitar Solo
Forevermore
Remedy of my Heart
Beyond the Darkest Sun
Lullaby
End of the Game
Drums Solo
Reincarnation
Believe in Nothing (Nevermore cover)
The Evil that Men Do (Iron Maiden cover)
Break the Core

Φωτογραφίες: Δημήτρης Ζαμπός

704
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…