Μερικές φορές συμβαίνει να προσμένεις κάτι αρκετά, να έχεις μεγάλες προσδοκίες, αλλά στο τέλος το μυαλό σου να έχει μείνει γεμάτο με κάποια ερωτηματικά και να αναρωτιέσαι τί από όλα αυτά που είδες και έζησες, θα άλλαζες αν μπορούσες να φέρεις το χρόνο πίσω. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα , με τη χρονική σειρά τους.
Ήταν 9 ακριβώς, όταν οι Murder Angels, πήραν, συνεπέστατοι, τις θέσεις τους στη σκηνή.
Το set τους διήρκεσε περίπου 40′ και θα μπορούσα, εν συντομία, να πω ότι χαρακτηρίστηκε από : Δύναμη, ενέργεια και έκδηλη αγάπη και “ευγνωμοσύνη” γι’ αυτό που κάνανε και βιώνανε, όπως θεωρώ ήταν έκδηλο στο πρόσωπό τους.
Οι Λαρισαίοι , μπήκαν ορεξάτοι εξ’ αρχής και παρότι ο ήχος αρχικά, φάνηκε να μην τους βοηθάει, με το πέρασμα της ώρας τα πράγματα καλυτέρευσαν, ενώ ανέβαζαν την απόδοση και βελτίωναν συνεχώς την εικόνα τους. Αποτέλεσμα, ένα “στιβαρό”, απολαυστικό set, που σταδιακά ξεσήκωνε το ολιγάριθμο, δυστυχώς (μία από τις απορίες της βραδιάς) κοινό, που “αγκάλιασε” τους συμπατριώτες μας.
Τα στοιχεία στη μουσική τους, που παρέπεμπαν στη δεκαετία του 80 (αγαπημένη τους, όπως έχουν δηλώσει στο παρελθόν στον εξαιρετικό συνάδελφο Γιώργο Γεωργίου σε συνέντευξη που είχαν δώσει στο Rockway.gr), η δύναμη και η ενέργειά τους, φάνηκαν να εκτιμώνται στο φινάλε από το κοινό, που τους προσέφερε το ζεστό χειροκρότημα και τις ιαχές επιβράβευσης.
Έχουν ένα album και ένα EP στο ενεργητικό τους, ενώ με τα 2 καινούρια τους κομμάτια (“Eyes behind the mask” και “Virus x”) που ακούσαμε, έδειξαν ξεκάθαρα “πρόοδο” και έδωσαν υποσχέσεις για το μέλλον.
Υ.Γ. : Η στιγμή που στις πρώτες νότες του “Painkiller” (από τους 3 Tremors που ακολούθησαν), ο κιθαρίστας τους τρέχει μέσα στο πλήθος για headbanging, απλά επιβεβαιώνει κάποια από τα προαναφερθέντα και με εξέπληξε ευχάριστα.
Murder Angels Setlist:
Black lightning
Fire and axe
Resistance is futile
Eyes behind the mask
Haunted by darkness
Fiend without a face
Evil spell
Virus x
10 ακριβώς και επίσης συνεπέστατοι οι 3 Tremors, ξεπροβάλουν στη σκηνή.
Στα μάτια μου, ξεχώριζε η φιγούρα και η “βαρύτητα” του Owens, με τον οποίο (θα την γράψω την αμαρτία μου!), βλέποντάς τον πιτσιρικάς περίπου 20 χρόνια πριν, ως frontman των headliners τότε Priest, μετά από ονόματα όπως οι Savatage και οι Megadeth, “αμάρτησα” όταν πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη: “Δεν μπορεί να ακούγεται έτσι live! Μήπως είναι καλύτερος και από τον Halford?”……
Δίπλα του ο Sean “The Hell Destroyer” Peck, μπροστά από τη μπάντα του τους Cage, ενώ λίγο νωρίτερα βρισκόταν ανάμεσα στον κόσμο, κατά την εμφάνιση των Angels. Παραπέρα, ο επίσης εμβληματικός Harry “The Tyrant” Conklin, λες και στεκόταν ή ήθελε να σταθεί “ένα βήμα πίσω”, στο “παρασκήνιο”.
Άξια ιδιαίτερης μνείας, πριν προχωρήσω, η εμφάνιση και υποστήριξη των Cage, που ήταν αξιοπρεπέστατη και αντάξια των προεξεχόντων frontmen, μπάντα, δείχνοντας στα μάτια του κοινού, “δεμένη” και “στιβαρή”.
Ο κόσμος, παρέμεινε απελπιστικά λίγος (ίσως λιγότεροι από 100), αν αναλογιστεί κανείς την “ιστορικότητα” του εγχειρήματος, αλλά και τα ονόματα και τη “ δυναμική” των Tremors. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, αλλά ενδεχομένως η προσέλευση , να επηρέασε τον Owens, που ήταν ο πιο σοβαρός και λιγότερο εκδηλωτικός. Σε γενικές γραμμές, σε χαμηλούς τόνους ,όπως προείπα, κινήθηκε και ο “Tyrant”, σαφώς όμως πιο πρόσχαρος από τον πρώην τραγουδιστή των Priest.
Ο Peck από την άλλη, φάνηκε ανεπηρέαστος και να το διασκεδάζει ειλικρινά και σίγουρα περισσότερο από όλους (παρά και τα κάποια προβλήματα με το μικρόφωνό του), ενώ βρέθηκε ανάμεσα στους οπαδούς τόσο πριν, όσο και μετά από το show και υπέγραψε πολλές αφίσες και αυτόγραφα.
Οι Tremors επέλεξαν να παρουσιάσουν ολόκληρο το επερχόμενο album τους και έτσι στα πρώτα 14 κομμάτια τους μέχρι το “διάλλειμα”, τα 10 ήταν από αυτό, όπως και τα 2 από τα 4 του encore. Δε θα έμπαινα στη διαδικασία να το κριτικάρω με μία ακρόαση, αν και ξεχώρισα(ν) κάποιες στιγμές, όπως στο “King of the Monsters” (αφιερώθηκε στα εκλιπόντα 2 “ιερά τέρατα” της metal), το “The Pit Shows No Mercy” , που ο Conklin μας παρουσίασε με το δικό του μοναδικό τρόπο και το “Fly or Die”.
Πέρα από το δίσκο, επέλεξαν να παρουσιάσουν μόνος ο καθένας στη σκηνή, ένα τραγούδι του “παρελθόντος”. Ο “Ripper” επέλεξε το “Burn in Hell” των Priest, o Conklin το “Black” και ο Peck το“Hell Destroyer”. Στην άτυπη αυτή “μονομαχία”, νικητής φάνηκε να χρίζεται ο frontman των Jag Panzer, ο οποίος και φάνηκε να έχει ιδιαίτερο έρεισμα στο κοινό. Αδιαμφισβήτητα, οι φωνητικές ικανότητες και των τριών είναι φοβερές έως εξωπραγματικές (!) σε κάποια σημεία και ένιωσα να διαπερνούν λεπίδες το κεφάλι μου, σε στιγμές που και οι 3 “συντονίζονταν” και ανέβαζαν ένταση!!
Και φτάνουμε στα εύλογα ερωτηματικά. Δεν ξέρω αν φταίει η κρίση, ο “Zorbas the Greek” ή ακόμα αν κάποιος είχε βρει στην εποχή του διαδικτύου ήδη την setlist και απετράπη από το να έρθει στο Κύτταρο. Δεν ήξερα τί να σκεφτώ και πώς να εξηγήσω την παρουσία μόνο 100 ατόμων σε ένα μάλλον ιστορικό εγχείρημα και μπροστά από φιγούρες, που έχουν χαράξει ιδιαίτερη πορεία και έχουν βάλει σφραγίδα στο χώρο του metal. Μπροστά από φωνές, που θα μπορούσαν να υπάρξουν στην “βιτρίνα” Super Groups του χώρου (χωρίς να μειώνω στο ελάχιστο την πορεία και τους συν αυτή, ιδιαίτερα τους αξιοσέβαστους Panzer). Δεν ξέρω πώς θα συνεχίσουν να έρχονται τέτοια ονόματα στις πόλεις μας, αν δεν υπάρξουν 400 άτομα από τα 40.000 (+), που βρέθηκαν στους Maiden.
Άλλωστε δεν μιλάμε για κάποιο underground όνομα (κάθε άλλο), που επιπλέον, στην ανακοινωθείσα περιοδεία τους μέχρι μέσα Οκτώβρη, φιγούραραν 3 Ελληνικές πόλεις, από τις 14 συνολικά. Δεν ξέρω αν έπρεπε να έχουν ισοβαρώς κατανεμημένο το setlist τους, που η αλήθεια είναι ότι ήταν “στριφνό” εγχείρημα να παίξουν ολόκληρο album (12/18 κομμάτια συνολικά). Η αναμενόμενη αντίδραση/αποδοχή στα “Painkiller” και “Sentinal” του encore ή στα παλαιότερα κομμάτια, ήταν σαφώς μεγαλύτερη, αλλά παρόλα τα ανωτέρω, το πρόσημο της βραδιάς και τα συναισθήματα με τα οποία εκτιμώ φύγανε οι παρευρισκόμενοι, ήταν σίγουρα θετικά, αλλά θα ήταν σίγουρα θετικότερα, εάν το κοινό ήταν πολλαπλάσιο. Από την πλευρά των Tremors, δεν είμαι σίγουρος!
The Three Tremors Setlist:
Invaders from the Sky
Wrath of Asgard
Bullets for the Damned
When the Last Scream Fades
Burn in Hell (Judas Priest cover)
The Cause
King of the Monsters
The Pit Shows No Mercy
Sonic Suicide
Hell Destroyer (Cage cover)
Fly or Die
Lust for the Blade
Black (Jag Panzer cover)
Scream Machine (Beyond Fear cover)
(Encore):
Painkiller (Judas Priest cover)
The Sentinel (Judas Priest cover)
Speed to Burn
3 Tremors Theme
Φωτογραφίες/Βίντεο: Γιάννης Φράγκος
825 
