Το ότι οι “λόρδοι του διαστήματος” επέστρεψαν στα ελληνικά εδάφη ήταν ένα πάρα πολύ ευτυχές γεγονός! Το αν αυτή η βραδιά του Σαββάτου που μας πέρασε, ήταν διασκεδαστική, θα πρέπει να σας πω από τώρα ότι ναι ήταν! ‘Όχι μόνο για ‘μένα, αλλά και για όσους παρευρέθηκαν εκεί.
Ο κόσμος πολύς και η ουρά στο ταμείο μεγάλη, καθώς όλοι μας περιμέναμε πως και πως την επιστροφή των Τερατομαγνητών στην Αθήνα, ένα συγκρότημα που έχει στιγματίσει τον stoner/ hard rock ήχο στα ‘90s και το rock, γενικότερα. Ιδιαίτερα όσοι είχαν ζήσει την μαγική και ιστορική νύχτα που έπαιξαν πρώτη φορά εδώ το 1999 στο πλευρό των Metallica, η προσμονή και το δέος σίγουρα ήταν μεγαλύτερα, αν μη τι άλλο. Η ώρα είχε φτάσει κοντά στις 21:30 και μερικοί αργοπορήσαμε να μπούμε εγκαίρως με αποτέλεσμα να χάσουμε αρκετή από την εμφάνιση των Full House Brew Crew.
Ευτυχώς, τους προλάβαμε τουλάχιστον στα δύο τελευταία τραγούδια τους. Το συγκρότημα είχε απίστευτη ενέργεια και ζοφερή διάθεση, πράγμα που μ’ έκανε να στεναχωρηθώ λίγο που έχασα μεγάλο μέρος της συναυλίας τους. Φαντάζομαι ότι η παρουσίαση της καινούριας και τελευταίας κυκλοφορίας τους “Me Against You” στη ολότητα της ζωντανά θα συνεπήρε, θα προθέρμανε και θα έφτιαξε το κοινό για τα καλά ώσπου να βγουν οι θεοί Monster Magnet στο σανίδι.
Τα φωνητικά και το παίξιμο στην κιθάρα του Βαγγέλη και του Γιώργου αντίστοιχα ήταν φοβερά και ξεσηκωτικά. ‘Όσο κατάφερα να παρακολουθήσω, θεωρώ πως οι Full House B. C. ήταν από τα κατάλληλα ονόματα για να ανοίξουν ένα τέτοιο live, καθώς ο ήχος πλησίαζε αρκετά εκείνο των headliners.
Μετά το πέρας της αναμονής των 30 λεπτών, η οποία συμπεριέλαβε πολλά τσιγάρα και πολύ Sabbath στα ηχεία (ναι από τα πρώτα έξι με τον Ozzy) κατά τη διάρκεια της, είχε έρθει η σειρά για τους Αμερικάνους ειδήμονες μουσικούς του rock n’ roll από το New Jersey. Ο εμβληματικός κιθαρίστας και αιώνιο μέλος της μπάντας, Phil Caivano, βγήκε πρώτος και έλαβε θέση αριστερά της σκηνής (όπως εμείς την βλέπουμε ως κοινό), μετά ακολούθησαν οι Garret Sweeney, Chris Kosnik και ο ντράμερ Bob Pantela. Τελευταία και καλύτερη φυσικά βγήκε η μορφάρα που ακούει στο όνομα Dave Wyndorf και αυτό που ακολούθησε ήταν άνευ προηγουμένου.
Η χαρακτηριστική μελωδία της “Αέναης Ντόπας” μας μαστούριασε και μας καύλωσε για τα καλά. ‘Ήταν φυσική αντίδραση αυτή από τον κόσμο, μιας και θεωρείται κλασικό τραγούδι/ άλμπουμ του stoner ήχου και της πλούσιας δισκογραφίας των Monster Magnet. Το echo στο μικρόφωνο του Wyndorf βρισκόταν στη διαπασόν αφού ως στόχο είχε να προσδώσει επ’ άπειρον ψυχεδέλεια στην ατμόσφαιρα της μουσικής τους. “Rocket Freak” για την συνέχεια από το πιο πρόσφατο άλμπουμ του συγκροτήματος “Mindfucker” και το Detroid rock των ‘70s μας έκανε να κουνηθούμε, ενώ το “Crop Circle” έκανε πολλούς νεαρούς σε ηλικία να μάθουν ποιοι είναι πραγματικά οι Monster Magnet και τους μεγαλύτερους να ευθυμήσουν και να εμπεδώσουν την ουσιαστική φύση αυτού του τεράστιου συγκροτήματος.
Ο Wyndorf έμοιαζε λες και περνούσε για τρίτη φορά την ηλικία των είκοσι, καθώς βρισκόταν σε άριστη φόρμα σωματικά και ψυχικά και έδειχνε ότι το καταδιασκέδαζε στα “Radiation Day”, “Melt” “Look To Your Orb For The Warning” και “Ego, The Living Planet”. Η ένταση και η ποιότητα του ήχου στα κομμάτια τους ήταν στην εντέλεια και κανείς δεν μπορεί να εκφέρει αντίθετη άποψη, μιας και ο επαγγελματισμός τους στη σκηνή είναι χαρακτηριστικό ατού των Monster Magnet. ‘Όπως και το ότι μετατρέπουν την κάθε συναυλία τους σε rock n’ roll party. Ευχάριστη προσθήκη ήταν επίσης και το καινούριο και Sabbathικό “When The Hammer Comes Down”, με τον ψυχεδελικό αέρα και τα απολαυστικά κιθαριστικά του riffs, γιατί κατάφερε να κάνει και αυτό με την σειρά του το κοινό να χορέψει.
Και η απόδειξη στο ότι κάθε live τους καταλήγει να γίνεται party, ήρθε με τα τραγούδια “Negasonic Teenage Warfare”, “Space Lord” και στη συνέχεια στο encore με το “Powertrip”. Με τα μέγα hits τους, δηλαδή! ‘Ένα γεμάτο Piraeus Academy σείστηκε από λικνίσματα, κραυγές και πιστό sing – along, ενώ η λέξη “Motherfucker” πήγε σύννεφο. Αφού άλλωστε είναι και η αγαπημένη λέξη του Dave, να μην του κάναμε το χατίρι; ‘Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα απαραίτητα σφυρίγματα έκαναν αισθητή την όρεξη και την ικανοποίηση του κοινού από τη συναυλία των MM. Τα συναισθήματα και η ενέργεια που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της σχεδόν 90λεπτης συνύπαρξής μας μαζί τους ήταν συγκλονιστικά, ίσως και περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς. Οι Monster Magnet βρίσκονται στα ντουζένια τους και αποτέλεσαν εγγύηση για να μας φτιάξουν τη διάθεση εκείνο το βράδυ του Σαββάτου. Μάλλον οποιασδήποτε μέρας, αν έπαιζαν ξανά.
Setlist:
Dopes To Infinity
Rocket Freak
Crop Circle
Radiaton Day
Melt
Look To You Orb For The Warning
Ego, The Living Planet
When The Hammer Comes Down
Negasonic Teenage Warhead
Space Lord
CNN War Theme
Dinosaur Vacume
Powertrip
654 
