Στο άκουσμα και μόνο, ότι οι Σουηδοί progsters Evergrey θα περνούσαν από την πατρίδα μας για δύο εμφανίσεις, η 16η Απριλίου (ημερομηνία που θα έπαιζαν στην Αθήνα) είχε τσεκαριστεί στο ημερολόγιό μου. Άλλωστε, πρόκειται για μία από τις αγαπημένες μου μπάντες στο χώρο του progressive/power metal και φυσικά πολλών ακόμη συμπατριωτών μου.
Μαζί τους, θα εμφανίζονταν και τρία ακόμα σχήματα με διαφορετικό ήχο, οι Φινλανδοί Bloodred Hourglass, οι Ιταλοί Genus Ordinis Dei και οι Ρουμάνοι Crossing Eternity, με τα δύο πρώτα να ακολουθούν ως supports στο μεγαλύτερο μέρος της περιοδείας τους.
Οι πόρτες ήταν προγραμματισμένο να ανοίξουν 18:30, αλλά τόσο η συνήθης ελληνική πραγματικότητα (η καθιερωμένη καθυστέρηση) όσο και το soundcheck των supports, καθυστέρησαν σε λογικά βέβαια πλαίσια την είσοδο των οπαδών στο venue. Έτσι, έβλεπες τριγύρω μικρά “πηγαδάκια” που συζητούσαν τα ερχόμενα events. Κατά τις 18:45, οι πόρτες άνοιξαν και οι καμιά εικοσαριά φίλοι της μουσικής εισήλθαν στο Κύτταρο για να απολαύσουν το show.
Πρώτη μπάντα στη σκηνή, οι Ρουμάνοι heavy/power metallers Crossing Eternity. Χωρίς να χάσουν χρόνο, εκεί γύρω στις 19:10, και με ήχο πιο κοντά στα ακούσματά μου (κλασικός heavymetal-άς καθώς), είχαν τον “άχαρο” ρόλο να ζεστάνουν το πλήθος για τη συνέχεια. Και λέω “άχαρο”, καθώς με τόσο λίγο κόσμο είναι λίγο δύσκολο να ξεδιπλώσεις το ταλέντο σου. Οι Crossing Eternity όμως, όχι μόνο το ξεδίπλωσαν αλλά μας άφησαν και μία ευχάριστη “γεύση” στο τέλος. Μέσα σε 30 περίπου λεπτά, έπαιξαν τα “Kingdom Come”, “High Above The Crown”, “Winter Poem”, “Sand In The Sky” και το “Ghost Of A Storm”, σαν ένα “best of” show, με όλα τα κομμάτια να προέρχονται από το μοναδικό δίσκο του group “The Rising World”. Πολύ δεμένοι μεταξύ τους, καλοπροβαρισμένοι, θυμίζοντας Stratovarius κάποιες στιγμές και με αρκετή ζωντάνια παρ’όλο το “μούδιασμα” που επικρατούσε στο κοινό. Μία από τις εκπλήξεις της βραδιάς, που σίγουρα θα τσεκάρω από δω και πέρα.
Crossing Eternity setlist :
Kingdom Come
High Above The Crown
Winter Poem
Sand In The Sky
Ghost Of A Storm
Η ώρα είχε φτάσει 19:55, όταν τα φώτα έσβησαν και η “αδελφότητα” των Ιταλών Genus Ordinis Dei πάτησε τη σκηνή του Κυττάρου. Με τη “μεγαλειώδη” φιγούρα του frontman (περί τα δύο μέτρα ύψος) και καλυπτόμενοι με μανδύες, άρχισαν χωρίς καθυστερήσεις τη “μύησή” μας στη μουσική “αδελφότητά” τους.
Με symphonic death metal κατεύθυνση και με λίγο περισσότερο κόσμο πλέον, έπαιξαν τα “You Die In Roma”, “Embracing The Earth” και “Halls Of Human Delights”, μέχρι ένα μικρό θέμα με το φωτισμό να τους “διακόψει” και να επανέλθουν δριμύτεροι. Οι παρευρισκόμενοι, έδειχναν αποσβολωμένοι από το θέαμα των γειτόνων μας. Η συνέχεια ανήκε σε έναν ύμνο του επικού ήχου, το “Hail And Kill” των “βασιλιάδων” Manowar, με τη μπάντα να δίνει “ρέστα” και τους θεατές να καταχειροκροτούν και να τραγουδούν μαζί τους. Το εξαιρετικό “Red Snake” και το “Roots And Idols Of Cement”, σήμαναν το τέλος της εμφάνισης των Genus Ordinis Dei και την αρχή μιας “νέας” μουσικής φιλίας με το ελληνικό κοινό. Εξαιρετική μπάντα, τρομερό show και απίστευτη διασκευή στους Manowar. Hail Genus Ordinis Dei!
Genus Ordinis Dei setlist :
You Die In Roma
Embracing The Earth
Halls Of Human Delights
Hail And Kill (Manowar Cover)
Red Snake
Roots And Idols Of Cement
Η ώρα περνούσε ευχάριστα με γνωστούς και φίλους, όταν οι Bloodred Hourglass ανέβηκαν στη σκηνή κατά τις 21:00. Οι Φινλανδοί melodic death/thrash metallers, με ήχο μεταξύ On Flames και Children Of Bodom, ξεκίνησαν το show τους με το πόδι στο γκάζι και δε χαλάρωσαν σε καμία στιγμή! Ξεκίνημα με τα “Quiet Complaint” και “Six Feet Savior”, αφήνοντάς μας έκπληκτους και με το “σαγόνι στο πάτωμα”. Ο κόσμος, που ήταν αρκετός πλέον (δεν είχε γεμίσει ακόμα), έδειχνε κάτι παραπάνω από “ζεστός” σε αυτό που παρακολουθούσε. Αφού συστήθηκαν, συνέχισαν να μας “πυροβολούν” με το μελωδικό death metal τους και με τα “Valkyrie” και “We Form The Broken” να φέρνουν σε κατάσταση έκστασης τους παρευρισκόμενους.
Οι Φινλανδοί metallers, αφού ευχαρίστησαν όσους τους τίμησαν με την παρουσία τους, συνέχισαν σε υψηλά επίπεδα ενέργειας και πάθους. “The Last Of Us” και “Castle Ashtray”, ήρθαν να ισοπεδώσουν το Κύτταρο, αφού κόσμος και μπάντα έστησαν ένα μοναδικής ομορφιάς headbanging. Το “Where The Sinners Crawl”, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία και το πλήθος “έχυσε” και την τελευταία σταγόνα ιδρώτα που του είχε απομείνει, με το group να ευχαριστεί θερμά τους πάντες και να βγάζει τις απαραίτητες φωτογραφίες-ενθύμια μιας μεγάλης εμφάνισης. Ακόμα μία τρομερή εμφάνιση, που άφησε “στάχτες και αποκαΐδια” πίσω της. Αυτό είναι το melodic death metal που γουστάρει ο οπαδός και οι Bloodred Hourglass του το έδωσαν στο “πιάτο”.
Bloodred Hourglass setlist :
Quiet Complaint
Six Feet Savior
Valkyrie
We Form The Broken
The Last Of Us
Castle Ashtray
Where The Sinners Crawl
Η βραδιά πλησίαζε στο τέλος της, και η μεγάλη στιγμή της πρώτης ζωντανής “γνωριμίας” μου με τους Σουηδούς progsters Evergrey είχε φτάσει. Η αγωνία μου, για το τί θα δω, ήταν τόσο έντονη που φαινόταν στο πρόσωπο μου. Κατά τις 22:00, τα φώτα χαμήλωσαν και οι Σκανδιναβοί metallers “κατέλαβαν” τη σκηνή του Κυττάρου εν μέσω θριαμβευτικών ιαχών. Ξεκίνημα με το τελευταίο πόνημα της μπάντας, το “The Atlantic”, και τα “The Silent Arc” και “Weightless” και αμέσως έγινε αντιληπτό ότι η μπάντα βρισκόταν σε εξαιρετική κατάσταση. Χωρίς να αφήσουν ίχνη αμφιβολίας, απέδωσαν με τρομερή ευκολία τα κομμάτια του νέου δίσκου σαν να τα παίζουν χρόνια και “έβγαλαν” αυτήν τη “δόση” κατάθλιψης που χαρακτηρίζει τον ήχο τους.
Η συνέχεια ανήκε στο προηγούμενο album, “The Storm Within” και σε δύο αγαπημένα μου τραγούδια τα “Distance” και “Passing Through”. Το “Distance” είναι εξαιρετικό σε live εκτέλεση και σου “ζωγραφίζει” μία ατέλειωτη “θλίψη” στο πρόσωπο. Ο κόσμος είχε γεμίσει το venue πλέον, μην αφήνοντας ούτε χιλιοστό ελεύθερο. Ο Tom, ήταν αρκετά ορεξάτος παίζοντας πότε με το κοινό και πότε με τα μέλη του group, χαρίζοντάς μας μερικές χαρούμενες στιγμές. “The Fire” και “Leave It Behind Us”, έφεραν και πάλι τους οπαδούς στους ρυθμούς της μπάντας, με τα “Black Undertow” και “My Allied Ocean”, να σκορπούν ένα κύμα ενθουσιασμού με τα heavy riffs και τις δυνατές ερμηνείες του Tom. Το “All I Have”, ήρθε σαν όαση δροσιάς και χαλάρωσης να μας χαρίσει έντονες συναισθηματικές στιγμές. Η μπάντα, ευχαρίστησε τους θεατές και αποχώρησε εν μέσω ζεστού χειροκροτήματος και αποθέωσης.
Καθώς η επιμονή του κόσμου για περισσότερους Evergrey γινόταν όλο και πιο έντονη, οι Σουηδοί progsters επανήλθαν στη σκηνή για το πιο πλούσιο encore που έχω δει και ακούσει. Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά 5 κομμάτια δυναμίτες για encore, σίγουρα δεν έχει ξανασυμβεί. Τα “The Grand Collapse” και “Recreation Day”, ήταν η αρχή αυτού του ομολογουμένως πολύ “γεμάτου” encore, τα οποία σκόρπισαν μεγάλη χαρά στους παρευρισκόμενους και μας βρήκαν να τα σιγοτραγουδάμε παρέα με το group. Λίγες στιγμές ανάσας με το keyboard/guitar solo και πάλι πίσω στο εξαιρετικό progressive/power των Evergrey με τα “A Touch Of Blessing” και “King Of Errors” να είναι οι τελευταίες μουσικές “πινελιές” της μπάντας σε έναν, γεμάτο συναισθηματική φόρτιση, “καμβά” ζωντανής εμφάνισης. Το κοινό καταχειροκρότησε τη μπάντα, που αποχώρησε γνωρίζοντας ότι κατάφερε αυτό για το οποίο ήρθε: Να χαρίσει πολλές μαγικές στιγμές της μουσικής που αγαπάμε.
Οι Evergrey, επιβεβαίωσαν με χαρακτηριστική ευκολία γιατί είναι μία από τις αγαπημένες μπάντες του ελληνικού κοινού και φυσικά γιατί θεωρούνται masters του “μελαγχολικού” prog/power metal. Μία εμφάνιση, αντάξια της φήμης και της μουσικής ιστορίας ενός μεγάλου group. Μία εμφάνιση ορισμός της μελωδικότητας, της τεχνικής και των συναισθηματικών “οργασμών”.
Evergrey setlist :
The Silent Arc
Weightless
Distance
Passing Through
The Fire
Leave It Behind Us
Black Undertow
My Allied Ocean
All I Have
(Encore):
The Grand Collapse
Recreation Day
Keyboard/Guitar solo
A Touch Of Blessing
King Of Errors
Είναι σίγουρο, ότι το συγκεκριμένο live θα το θυμάμαι για πολλούς λόγους. Πότε το γεγονός ότι ήταν η πρώτη φορά που είδα τους Evergrey, πότε για το πραγματικά δυνατό line-up, πότε για τη συγκλονιστική παρουσία του κόσμου και πότε για το εξαιρετικό setlist και φυσικά για τις τρομερές εμφανίσεις όλων των σχημάτων, θα έρχονται στο μυαλό μου οι υπέροχες στιγμές που ζήσαμε το βράδυ της 16ης Απριλίου στο Κύτταρο.
Φωτογραφίες : Πέτρος Πεταλάς / Petros Elathan Photography
602 
