Ιδιαίτερη η χθεσινή βράδια όσων βρεθήκαμε στο Death Disco. Από την μια ο χαμός του εμβληματικού Ian Curtis των JOY DIVISION, που είμαι σίγουρος ότι έχει σημαδέψει τις ζωές των πιο πολλών από εμάς (και του υπογράφοντος φυσικά) και από την άλλη την παρουσίαση του εξαιρετικού δεύτερου album των ANIMA TRISTE.
Έτσι μέσα σε αυτή την φορτισμένη ατμόσφαιρα λίγα λεπτά μετά τις 22:00, η σκηνή και το κοινό του Death Disco ανήκε στους ANIMA TRISTE. Η έναρξη από το “Great Dictator Speech” του Charlie Chaplin, ήταν επίκαιρη όσο ποτέ και μέσα από πυκνούς καπνούς είχαμε με την έναρξη του live με το “Humanity”.
Τα λόγια είναι περιττά όταν μιλάμε για ένα συγκρότημα τόσο καλά δουλευμένο, μια πραγματική ομάδα και με έναν τραγουδιστή όπως είναι ο Mad Sad που δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας.
Είναι τόσο πληθωρική η παρουσία τους και η αλληλεπίδραση με το κοινό, που νιώθεις και εσύ μέρος του κόσμου των ANIMA TRISTE. Τα τραγούδια –ύμνοι διαδέχονται το ένα το άλλο και με σύμμαχο τον εξαιρετικό ήχο και τον όμορφο λιτό φωτισμό, που εστίαζε στην “τραγική” φιγούρα του ερμηνευτή.
Ακουστήκαν κομμάτια με πάθος και πείσμα όπως τα “The Underrated Mob”, ”Hades”, ”Scars of The Moon”, ”Shadows”, ενώ στο κομμάτι “UOY”, στην σκηνή κλήθηκε ένα παλαιό μέλος του συγκροτήματος ο Corvus Necro ο οποίος τραγούδησε μαζί τους.
Φυσικά στην σκηνή το γκρουπ έχει ανέβει επίπεδο , δίνει τα πάντα και νιώθω ότι το νέο album έχει γραφτεί αποκλειστικά για ζωντανές εμφανίσεις, έτσι συνεχίζουν την “ηχητική“ επίθεση τους με τα τραγούδια ”Everything Tasteless”, ”Falling”, ”Intoxication”, ”Face in a Mask”, κακά τα ψέματα ο καθρέφτης κάθε συγκροτήματος είναι το σανίδι, εκεί φαίνεται η αξία ενός συγκροτήματος και εδώ η αξιολόγηση πραγματικά αγγίζει δυσθεώρητα επίπεδα.
Με όλα τα παραπάνω και ενώ τα κεράκια έχουν ανάψει μπροστά από τον Mad Sad δημιουργώντας το όνομα IAN, φτάνουμε στην πρώτη διασκευή στην μνήμη του Ian Curtis και το “Shadowplay” αποδίδετε εξαιρετικά μέσα σε έντονο κλίμα κατάνυξης για όλους μας.
Το συγκρότημα δεν μένει μόνο εκεί αλλά περνά και την πολιτική άποψη του αφιερώνοντας το “Idiocracy”στο πολίτικο μας σύστημα, για να ακολουθήσει στην συνέχεια ένα κοκτέιλ ηχητικών δονήσεων από το πρώτο album με κομμάτια όπως το “All of You”, ”Misery”, ”Believe In Nothing”, ”When Nightmares Most Alive”, “You Don’t Belong To The Stars”.
Ήρθε όμως η ώρα να περάσουμε στην δεύτερη διασκευή για τον Ian Curtis και το “24 Hours”, είναι τραγικά τόσο αληθινό ακόμη και σήμερα. Αυτό που με κάνει να αναρωτιέμαι ποσό τυχεροί ήμαστε όσοι βρεθήκαμε να απολαύσουμε τους ANIMA TRISTE και πραγματικά πως μια τόσο μικρή σκηνή μπορεί να χωρέσει τόσο έντονα συναισθήματα, είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα ένιωσαν κάτι αντίστοιχο.
Λίγο πριν το τέλος πήραμε μια πρόγευση για το τρίτο αlbum με το “Schizophrenia Solitaire”, ένα τραγούδι που αφήνει μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον, στην συνέχεια ακολούθησε το ομώνυμο “ Anima Triste” (όπου έγινε χαμός) και να κλείσει το συναυλιακό δρώμενο με το “Dirt”.
Σίγουρα αυτή η “μουσική” εξομολόγηση από την πλευρά των ANIMA TRISTE αλλά και το ζεστό χειροκρότημα από την πλευρά του κοινού, έδωσε τέλος σε μια πραγματικά όμορφη συναυλία, από ένα συγκρότημα που κατά την ταπεινή μου άποψη έχει πάρα πολλά να προσφέρει στην ελληνική σκηνή και αξίζει τον σεβασμό και την υποστήριξη μας.
Setlist:
-“Humanity”
-“The Underrated Mob”
-“Hades”
-“Scars Of The Moon”
-“Shadows”
-“UOY”
-“Everything Tasteless”
-“Falling”
-“Intoxication”
-“Face in the Mask”
-“Shadowplay”
-“Idiocracy”
-“All Of You”
-“Misery”
-“Believe In Nothing”
-“When Nightmares Most Alive”
-“You Don’t Belong To the Stars”
-“24 Hours”
– “Schizophrenia Solitaire”
-“ Anima Triste”
-“Dirt”
687 
