Τα τελευταία χρόνια, προτιμώ τα release shows σχημάτων, κυρίως γιατί έχουν έναν εορταστικό χαρακτήρα και οι μπάντες που πλαισιώνουν τα events δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και προσδίδουν έναν επιπλέον διασκεδαστικό χαρακτήρα στη γενικότερη ατμόσφαιρα.
Δε θα μπορούσαν να κινηθούν πέρα από αυτό το μήκος κύματος και οι μπάντες που πλαισίωσαν το release show για το “Build” των Bandage, οι Prospects κι οι Pale Oaks δηλαδή, ώστε η βραδιά να έχει την κατάληξη και το σκοπό που της πρέπει.
Λίγο πριν τις 22:00 έφτασα στο An και η κινητικότητα που υπήρχε από άποψη προσέλευσης, ήταν αρκετά ικανοποιητική, γεγονός που ενθάρρυνε τους Prospects που ανέβηκαν γύρω στις δέκα, να βγάλουν με χαρακτηριστική άνεση την ενέργειά τους προς τα έξω, αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά ότι αποτελούν ένα τα πλέον ελπιδοφόρα σχήματα, εν Ελλάδι, στο χώρο του αγγλόφωνου punk.
Τα 35 λεπτά που έπαιξαν ήταν γεμάτα ενέργεια, καλοδουλεμένες συνθέσεις, ευφάνταστες διασκευές (“King of the street”/Vodka Juniors, “Date With The Needle”/63 High και “Hope”/Descendents) από ένα πενταμελές σχήμα που κατάφερε να συγκεράσει στοιχεία από Blink-182 μέχρι Neck Deep και να αποδειχτούν το ιδανικό ζέσταμα για το κοινό, το οποίο εισέπραξε την ενέργεια, το πάθος τους, κι εκτίμησε το ηχητικό τους αποτέλεσμα και το καλό τους “δέσιμο”.
Η προετοιμασία για να ανέβει στην σκηνή το έτερο σχήμα από τη Λάρισα, οι Pale Oaks, κράτησε περίπου 20 λεπτά, με το κοινό κάπως να χαλαρώνει, κι αυτό αποτυπώθηκε σ’ ένα βαθμό στην συνέχεια. Μία σύγκριση μεταξύ των δύο σχημάτων θα ήταν σίγουρα άστοχη, αφού οι Pale Oaks δεν είναι punk, προσομοιάζουν περισσότερο στον ήχο των Chvrches, παίζοντας ένα πολύ ελκυστικό alternative pop ιδίωμα, οι οποίοι ορθά το χαρακτηρίζουν ως heavy pop.
Δυναμική σκηνική παρουσία, γκρουβάτες τεχνικά-συνθετικά άρτιες και καλοδουλεμένες συνθέσεις, άνεση με το κοινό και γενικότερα θα τους χαρακτήριζα ως ένα σχήμα που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχα, μεγαλύτερα ονόματα του εξωτερικού και θα μπορούσε να σταθεί άνετα σε μεγαλύτερα events. 40 λεπτά περίπου ήταν στην σκηνή και έκαναν παραπάνω από αισθητή την παρουσία τους.
Θεωρώ ότι η επιλογή των σχημάτων που άνοιξαν για τους Bandage, έγινε με περισσή φρόνηση και (τόσο) στοχευμένα ως προς το ύφος τους, το οποίο συγκλίνει προς το alternative pop των Pale Oaks, αλλά διατηρεί και punk στοιχεία των Prospects.
5 χρόνια μετά από το “North By Northeast”, η στιγμή για να πάρουμε μία live γεύση από το νεότευκτο “Build” είχε φτάσει. Οι Bandage ανέβηκαν στην σκηνή λίγο πριν τις 12, με τον κόσμο να φαίνεται πως ανταποκρίθηκε πολύ καλά σε αυτό το κάλεσμα. Εντύπωση βέβαια μου έκανε ότι η παρουσία πολύ νεανικού (εφηβικού) κοινού, δεν ήταν “αισθητή” (σ’ αντίθεση με άλλα live τους), όμως η συμμετοχή και η αλληλεπίδραση με τον κόσμο εξακολουθεί να είναι στα ατού της μπάντας.
Οι συνθέσεις από το “Build”, όπως ήταν αναμενόμενο, μονοπώλησαν το set τους κι αυτό που με εξέπληξε, ήταν ότι παρά την πρόσφατη κυκλοφορία του (ακριβώς πριν από 2 εβδομάδες), αρκετοί ψέλλιζαν τους στίχους.
Η στροφή των Bandage πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Ο ήχος τους εδώ μοιάζει πιο συμπαγής από ποτέ, δίχως να ακολουθείται κάποιο ρυθμικό, μελωδικό μοτίβο ανάμεσα στις γραμμές και κατορθώνουν να κρατούν το δυναμικό τους χαρακτήρα σ’ όλες τους τις συνθέσεις. Παρά το δυναμισμό που εκπέμπουν, κατορθώνουν ταυτόχρονα να βγάλουν μία εσωτερικότητα και έναν φορτισμένο συναισθηματισμό, που χτίζεται καθώς κυλά η ροή των τραγουδιών.
Αν σημείωσα σωστά, το δυναμικό “On A Sunday”, το “I Believe You” και το εμπνευσμένο “Patient”, ίσως έπαιζαν για αρκετή ώρα μετά στ’ αυτιά μου, με τις υπόλοιπες συνθέσεις να απαρτίζουν μια εξαιρετική, ολόφρεσκη και εμπνευσμένη δουλειά. Χαλάλι η αναμονή.
Στα συν, επίσης, το merch point που είχε στηθεί στα μετόπισθεν του An, με “καλούδια” κι από τις τρείς μπάντες.
Οι αγαπημένοι του μελωδικού punk, το Σάββατο που μας πέρασε, ήταν “υπεύθυνοι” για το εξαιρετικό live που απόλαυσε κοινό και οι ίδιοι οι συμμετέχοντες, μας σύστησαν την εξαιρετική νέα τους δουλειά και μας θύμισαν πως η συγκεκριμένη σκηνή στην Ελλάδα έχει πολλές προοπτικές!
Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου
870 
