Ο Σεπτέμβρης ήταν, όπως αποδείχθηκε, ένας σημαντικός μήνας, γεμάτος συναυλίες σαν τον Ιούνιο και τον Ιούλιο. Είδαμε μπάντες και καλλιτέχνες για πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά και πολυπόθητες επιστροφές που τις περιμέναμε για χρόνια. Στη δεύτερη κατηγορία ήταν και η περίπτωση των Νορβηγών symphonic black metallers, Dimmu Borgir, οι οποίοι επανήλθαν επί ελληνικού εδάφους μετά από αναμονή 16 χρόνων για να μας ευχηθούν με την σειρά τους ‘‘Καλό χειμώνα!’’ (ναι, ακόμα είναι πολύ νωρίς, ξέρω).
Το ξεκίνημα του live ανέλαβαν οι ανερχόμενοι συμπατριώτες μας, Gentihaa.
Οι πόρτες άνοιξαν την ώρα που αναγραφόταν στο πρόγραμμα και στις 21:00 ακριβώς οι Andre, Rös Dracùl, Valgran, Béheaal και Merenhor πήραν τη σκυτάλη σε μια κατάμεστη Ακαδημία της Πειραιώς. Το setlist του group απαρτιζόταν από το ντεμπούτο του, ‘‘Reverse Entropy’’, το οποίο μάλιστα είχε κυκλοφορήσει προσφάτως. Το concept του έχει να κάνει με μια ιστορία φαντασίας στην οποία 8 άνθρωποι παίρνουν 8 χάπια, διαφορετικά μεταξύ τους, που τους χαρίζουν κάποιες super ιδιότητες. Οι δυνάμεις αυτές είναι τα μέσα για την αποφυγή του θανάτου του πλανήτη μας και της ανθρωπότητας, ένα τραγούδι λοιπόν και μία λύση.
Παρ’ όλη τη ζέστη που επικρατούσε στο club, το συγκρότημα κατόρθωσε να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μας και να μας αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις με την εμφάνισή του. Με πρώτο τραγούδι το “Serum’’, μας ενέταξαν αμέσως στο κλίμα αυτής της ημέρας και της θεματικής της, ενώ ο frontman τους, Ανδρέας, απέδειξε γι’ άλλη μια φορά ότι το ‘‘έχει’’ τόσο με τα καθαρά όσο και με τα brutal φωνητικά.
Η ερμηνεία του ταλαντούχου Béheaal στο μπάσο και ο συγχρονισμός του με τους Rös Dracùl και Valgran στις κιθάρες ήταν αξιοθαύμαστες, αναδεικνύοντας παράλληλα την περίσσεια όρεξη τους καθ’ όλη την ώρα του live καθώς και τον επαγγελματισμό τους. Αν και η μουσική των Gentihaa ήταν αναλόγου ύφους με αυτή των headliners Dimmu Borgir, είχε και μερικά, ευδιάκριτα power metal στοιχεία, προσδίδοντας στο σύνολο κάτι το επικό. Η πιο ωραία στιγμή της εμφάνισής τους κατ’ εμέ αναμφισβήτητα ήταν όταν έπαιξαν το single τους “Alpha”, το οποίο είχε δοθεί στην δημοσιότητα ένα μήνα πριν τη συναυλία και την κυκλοφορία του album, οπότε ο χρόνος για την αφομοίωση του ήταν αρκετός.
Στα επίσης θετικά ήταν ότι το συγκρότημα απέπνεε έναν αέρα headliner με την αυτοπεποίθησή του και ότι ο ήχος που το συνόδευε ήταν ικανοποιητικός. Ίσως απαραίτητα να ήταν και η συνοδεία των keyboards και των δεύτερων φωνητικών ζωντανά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως υπήρχε πτώση του ποιοτικού επιπέδου της εμφάνισής τους. Προσωπικά, οι Gentihaa με έπεισαν να ακούσω ολόκληρο το “Reverse Enthropy” ξανά μετά από αυτή τη συναυλία. Εσάς;
Gentihaa Selist:
Serum
Metamorphosis
Vision
Empathy
Alpha
Mastery
Beyond
Η πολυπόθητη στιγμή που όλοι περιμέναμε, έφτασε. Η συναυλία των Dimmu Borgir στη χώρα μας έμοιαζε με όνειρο που έβγαινε επιτέλους αληθινό. Τα VIP εισιτήρια στον εξώστη του Academy είχαν κάνει λίγες μέρες πριν το live ‘‘φτερά’’ και αυτά της γενικής εισόδου πουλιόντουσαν μέχρι και την τελευταία στιγμή. Πληθώρα κόσμου μαζεύτηκε στο διάσημο στέκι της Πειραιώς, δημιουργώντας μια λαοθάλασσα, έτοιμη να αποθεώσει τους Νορβηγούς, όπως και έγινε.
Οι session-άδες, Daray, Gerlioz και Victor Brandt, έλαβαν πρώτοι θέσεις στη σκηνή και ακολούθησαν οι Silenoz και Galder. Φυσικά, όπως ήταν αναμενόμενο, τελευταίος εμφανίστηκε ο Shagrath υπό τις επευφημίες του κοινού, κλέβοντας την παράσταση. Για τo ξεκίνημα του setlist τους επέλεξαν το τραγούδι, “The Unveiling”, και το hit, “Interdimensional Summit”, όπως ξεκινάει ακριβώς και το τελευταίο τους album, “Eonian”. Οι αψεγάδιαστα εκτελεσμένες ερμηνείες τους μας έδωσαν να καταλάβουμε από την αρχή ότι δίκαια περιμέναμε τόσα χρόνια για την επανεμφάνισή τους σε κάποιο stage της πρωτεύουσας.
Ο διαπεραστικός και ‘‘κρυστάλλινος’’ ήχος που είχαν, η θεαματικά όμορφη σκηνική τους παρουσία και τα σκοτεινά τους solos στις κιθάρες και στο μπάσο στα “The Chosen Legacy” και “The Serpentine Offering” ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να ακούσει και να δει κανείς γι’ αρχή αυτή τη νέα συναυλιακή σεζόν. Το στήσιμο των Dimmu Borgir πάνω στο σανίδι έμοιαζε σαν σκηνοθετημένη θεατρική παράσταση, η οποία εξελισσόταν μπροστά μας με τέτοια φυσικότητα, αφήνοντάς μας άφωνους με τον επαγγελματισμό τους. Προσωπικά θεωρώ ότι η αποκορύφωση του live του συγκροτήματος ήρθε με τα “Gateways”, “Council Of Wolves and Snakes” και με το black/ industrial έπος “Puritania” με τα οποία έχει συνδεθεί και το μεγαλύτερο ακροατήριο των DB.
Στα συμφωνικά μέρη της μουσικής και στα καθαρά και οπερατικά φωνητικά των τραγουδιών τους αν και προ ηχογραφημένα, ο ήχος ήταν τόσο ογκώδης που ταίριαξαν σχεδόν τέλεια με το παίξιμο της μπάντας. Ο κόσμος τραγουδούσε τους στίχους μαζί με τον Shagrath, ειδικότερα στο “Dimmu Borgir”, και δεν σταματούσε να δείχνει ούτε ένα δευτερόλεπτο τον ενθουσιασμό του με το απανωτό headbanging του. Για τελευταία κομμάτια άφησαν το “Progenies of the Great Apocalypse” στο οποίο επίσης συμμετείχε έντονα το κοινό και το κολοσσιαίο “Mourning Palace”. Ο Shagrath προμήνυσε ότι θα ήταν το τελευταίο κομμάτι της βραδιάς και το κοινό από τις πρώτες νότες του έδειξε ακόμη μεγαλύτερο ενθουσιασμό ως αποχαιρετιστήριο φόρο τιμής προς το συγκρότημα.
Λένε ότι μόνο όταν χάνεις κάτι, αρχίζεις να το εκτιμάς. Στην προκειμένη περίπτωση δεν ίσχυε αυτό, διότι οι Έλληνες οπαδοί απέδειξαν την αγάπη και την λατρεία που τρέφουν γι’ αυτούς το τεράστιους μουσικούς από την αρχή μέχρι το γλυκόπικρο τέλος της συναυλίας. Στο “Mourning Palace” οι Dimmu Borgir αποθεώθηκαν στην κυριολεξία και μας υποσχέθηκαν σύντομα την επιστροφή τους. Μας ευχαρίστησαν και αποχώρησαν από τη σκηνή υπό τους ήχους του όμορφου και μελαγχολικού ιντερλούδιου “Rite Of Passage” που κλείνει και το “Eonian”. Το ίδιο γλυκόπικρο συναίσθημα κατέκλυσε, όπως φάνηκε, και τους θεατές, οι οποίοι παρόλο που απόλαυσαν την συναυλία των Dimmu Borgir, είχαν προφανώς περισσότερες απαιτήσεις όσον αφορά στη διάρκεια του live. Αδιαμφισβήτητα μετά από 16 χρόνια αναμονής για την επανεμφάνιση τους στη Ελλάδα, θα περίμενε κανείς μια διάρκεια συναυλίας παραπάνω από την αυστηρά προγραμματισμένη της 1 ώρας και 10 λεπτών.
Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα ακόμα δείγμα του επαγγελματισμού τους. Θα αναμένουμε την επιστροφή της μπάντας σε μια πιο εκτενή εμφάνιση την επόμενη φορά. Μέχρι να έρθει εκείνη η στιγμή, ‘‘Let chaos entwine on defenseless soil, remove errors of man and sweep all the weakening kind…’’
Dimmu Borgir Setlist:
The Unveiling
Interdimensional Summit
The Chosen Legacy
The Serpentine Offering
Gateways
Dimmu Borgir
Puritania
Aetheric
Council of Wolves and Snakes
Progenies of the Great Apocalypse
Mourning Palace
Rite of Passage
Φωτογραφίες : Διονύσης Τσέπας
752 
