Από τις πιο ελπιδοφόρα σχήματα, οι Crystal Tears, βάζουν γερές βάσεις για μια επιτυχημένη πορεία. Έχοντας πλέον στις τάξεις τους τον Ian Parry (Vengeance, Elegy, Infinity Overture etc) στα φωνητικά κατακλύζουν με αξιώσεις τα στερεοφωνικά μας με το ολοκαίνουριο album τους, “Generation X”. Ο ιθύνον νους της μπάντας, Χρυσάφης Ταντανόζης (drums), βρίσκεται κοντά μας, και απαντάει στις ερωτήσεις του Rockway με όρεξη, σαφήνεια και πάνω από όλα, ειλικρίνεια.
Καλησπέρα Χρυσάφη! Συγχαρητήρια για τη δεύτερη full length κυκλοφορία των CRYSTAL TEARS.
Γεια σου ρε Στέφανε και εύχομαι όλα καλά! Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια και τη φιλοξενία στο Rockway! Εδώ ήμαστε και πάλι ζωντανοί… στην σκηνή, σα rock συγκρότημα… χα, χα!
Πόσο καιρό ετοιμάζατε το “Generation X”;
Οι διαδικασίες του album ξεκίνησαν εδώ και δύο χρόνια. Από την στιγμή που αποφασίσαμε τη συνεργασία με τον παραγωγό μας R. D. Liapakis (MYSTIC PROPHECY) και τον Christian Schmid και αφού κλείσαμε τα Music Factory studios, δώσαμε γκάζια για την προ-παραγωγή του album μας στην Ελλάδα. Ακολούθησαν οι κανονικές ηχογραφήσεις του album, to mix και master και έπειτα το cover artwork & layout design και γενικά ότι σχετικές promotional προετοιμασίες μπορείς να φανταστείς, π.χ. από το στήσιμο του MySpace profile μας ως τη φωτογράφηση κτλ. Αυτά ως το πρώτο και εύκολο μέρος… Και έπειτα ήρθε… το label shopping! Μία από τις πιο χρονοβόρες και ψυχοφθόρες διαδικασίες που έχει να αντιμετωπίσει ένα νέο συγκρότημα! Η έγκριση και η απόρριψη. Χρειάζεται τόνους υπομονής, ούτως ώστε να κάνεις την πιο κατάλληλη κίνηση, την πιο κατάλληλη στιγμή. Η βιομηχανία δεν είναι τσίρκο και αν θέλεις να έχεις απαιτήσεις από αυτήν ως οπαδός και μουσικός, πρέπει να είσαι και εσύ όσο πιο ολοκληρωμένος μπορείς. Και αν μπεις στο χορό, τότε πρέπει να χορέψεις. Μόνο που πρέπει να γίνει με το σωστό τρόπο.
Στο album χρέη φωνητικών κάνει ο Ian Parry… Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Ήταν τότε που υπηρετούσα την στρατιωτική μου θητεία… Αισθανόμουν πως έπρεπε να αξιοποιήσω όσο πιο εποικοδομητικά γινόταν το χρόνο μου εκεί… χα, χα! Άρα στις εξόδους μου, ενώ όλοι πεταγόταν για ρετσίνες και σουβλάκια και pc games, εγώ πεταγόμουν σε οποιοδήποτε cafe είχε πρόσβαση στο διαδίκτυο και έψαχνα για την επόμενη φωνή του συγκροτήματός μας! Μακάρι να μπορούσε να βρεθεί κάποιος τραγουδιστής από Ελλάδα, ωστόσο, το μόνο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος. Έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε το μεγάλο βήμα. Μιλήσαμε με αρκετούς τραγουδιστές εκεί έξω, όλοι τους γνωστοί για τις υπηρεσίες τους στο metal, αλλά με τον Ian φάνηκε από την αρχή ότι θα κάναμε κάτι μαζί. Αυτό που επιθυμούμε ως συγκρότημα είναι η ευελιξία και με τον Ian την έχουμε, μένει στην Ευρώπη, δεν έχει υποχρεώσεις σε σταθερή μπάντα πέρα από διάφορα projects και είναι άτομο πολύ ενθουσιώδες! Οπότε πέρα από την ποιότητα της φωνής του και ως frontman on stage, αισθανόμαστε πολύ κοντά ο ένας στον άλλον και μάλιστα, αυτό είναι αμοιβαίο.
Βρισκόσασταν καθόλου από κοντά με τον Ian κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων ή η δουλειά έγινε εξ’ αποστάσεως;
Κυρίως εξ’ αποστάσεως. Συζητήσεις και brainstorming μέσω τηλεφώνου, ανταλλαγές tests και demos μέσω e-mails. Ωστόσο, προς το τελείωμα των ηχογραφήσεων ο Ian μας επισκέφτηκε Ελλάδα για το photo-session του album και το γύρισμα του videoclip. Σε εκείνη τη φάση βρήκαμε την ευκαιρία να κάνουμε από κοντά τα πλάνα μας για την μπάντα, να ηχογραφήσαμε κάποιες extra ιδέες, να ξανασυζητήσουμε πάνω σε υπάρχουσες και στην τελική να παρτάρουμε. Τότε ήταν που είδαμε ότι ταιριάξαμε πραγματικά, κάτι που ενισχύει και την προηγούμενη απάντησή μου, ήμαστε μαζί ήδη δύο χρόνια, αν ήταν απλά business και από τις δύο πλευρές ίσως να μην ήμασταν ακόμη μαζί…
Πιστεύεις πως η φωνή του Ian έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο πολύ καλό αποτέλεσμα του “Generation X”;
Φυσικά! ΚΑΙ η φωνή του Ian, αλλά όχι μόνο η φωνή του Ian! Ο καθένας έχει τον ρόλο του και όλα μαζί συνεισφέρουν στο τελικό αποτέλεσμα του “Generation X”! Και δεν αναφέρομαι μονάχα στην μπάντα, αλλά ακόμη και στον παραγωγό, ο οποίος είναι το επόμενο μέλος της μπάντας και παίζει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός album. Ξέρω πως όλοι μας σε αυτήν την κίνηση, από την μπάντα ως τον ηχολήπτη, στάξαμε πολύ ιδρώτα, δώσαμε παραπάνω του 100% του εαυτού μας, αγαπήσαμε αυτό το album τοποθετώντας το πάνω από κάθε τι άλλο την στιγμή της δημιουργίας του και αυτό είναι που πραγματικά μετράει για ‘μένα φίλε μου και όχι το business και τα credits.
Η κοπέλα που τραγουδούσε στο ντεμπούτο σας τι απέγινε;
Δε γνωρίζω, τελευταία έμαθα πως τραγουδάει σε ένα συγκρότημα, αλλά τίποτα περαιτέρω.
Γυρίσατε και ένα videoclip για τις ανάγκες του δίσκου. Ήταν δική σας ιδέα ή της εταιρείας;
Το videoclip γυρίστηκε για τις promotional ανάγκες του δίσκου, άρα η εταιρεία το βρήκε έτοιμο. Με τη σειρά της τώρα το προωθεί.
Πώς έγινε η επιλογή του “Nightmare Serenade”; Το θεωρείτε ως το πιο αντιπροσωπευτικό του “Generation X”;
Ακριβώς. Είναι ένα κομμάτι που τα έχει όλα. Όταν ο Ian ζήτησε να του στείλουμε δείγμα από το νέο υλικό, αυτό ήταν το πρώτο κομμάτι που έλαβε. Έχει groove, γρήγορα ξεσπάσματα, επιθετικά σημεία, μελωδίες… Ακόμη και οι στίχοι του κομματιού είναι φτιαγμένοι για οθόνη. Πρόκειται για μια φανταστική Jekyll & Hyde ιστορία. Άρα να περιμένουμε αρκετό αίμα και suspense… χα, χα!
Από ότι βλέπω είσαι ο βασικός συνθέτης του group. Πώς λειτουργείτε στο studio; Ποια είναι η διαδικασία που βγαίνει ένα τραγούδι; Το έχεις έτοιμο και το πηγαίνεις στα άλλα μέλη, για παράδειγμα;
Λοιπόν, πρώτα φέρνω τα μαστίγια από το σπίτι… χα, χα! Πλάκα κάνω! Μόνο χειροπέδες… χα, χα!!! Ok, όταν γεννιέται μια ιδέα, την ηχογραφώ στο προσωπικό μου studio και όταν πιστεύω ότι είναι έτοιμη, την παρουσιάζω στα παιδιά. Ο καθένας συμβάλλει προσθέτοντας τη δική του προσωπικότητα, γίνεται κατά κάποιο τρόπο ομαδική δουλειά, αλλά πάντοτε μέσα στα πλαίσια της μπάντας.
Πώς τη βλέπεις τη metal σκηνή στην Ελλάδα; Έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια που δισκογραφείς;
Την αλήθεια;
Φυσικά!
Ok, πόσες σελίδες έχουμε στη διάθεσή μας… χα, χα; Ok, αυτό που βλέπω είναι ότι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όχι μόνο δεν εξελιχθήκαμε, αλλά οπισθοδρομήσαμε, καθώς οι υπόλοιποι λαοί έχουν προχωρήσει και εμείς μείναμε με το φραπέ στο χέρι… χα, χα! Μπορεί άτομα σαν τους Καραμητρούδη, Τόλη, Ηλιόπουλο, Λιαπάκη, Κουτσελίνη, Κόλλια να μας κάνουν περήφανους εκεί έξω, αλλά δυστυχώς, ο ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη. Έχουμε τεράστιες δυνατότητες, γιατί η θέληση μας ως λαός είναι τεράστια, ωστόσο, μας αρέσει και η καλοπέραση. Και θέτουμε ως προτεραιότητες οτιδήποτε άλλο μπορούμε να φανταστούμε πέρα της μουσικής μας εξέλιξης. Ποιος Έλληνας θα βάλει τη μελέτη του, την πρόβα, την “γκρουπική” του συνάντηση και προβληματισμό πάνω από τον ήλιο, τη θάλασσα, το φραπέ και τις γυναίκες; Ο αριθμός είναι ελάχιστος! Και όποιος το κάνει, το κάνει για πολύ μικρό χρονικό διάστημα… Και κυρίως για να κάνει φιγούρα στην κοπελιά του και να μπει σε ένα χώρο και να πιει το ποτό του δωρεάν. Και δυστυχώς, από rockstars και λόγια στην Ελλάδα είμαστε πλούσιοι, αλλά από πράξεις… φτωχοί! Αν τιμάμε αυτά που έχουμε στα παντελόνια μας πάνω σε αυτό το θέμα, ας προσπαθήσουμε να μην τα κάνουμε όλα εφήμερα, αλλά να διατηρήσουμε την μπάντα μας για χρόνια, να φάμε χαστούκια, να σηκωθούμε από τις στάχτες και να συνεχίσουμε παρά τα εμπόδια, να παραδεχτούμε και να μάθουμε από τα λάθη μας και να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί που τα διαβάζουν αυτά τους έχει πιάσει ήδη πονοκέφαλος, φαντάσου πώς θα ήταν στην πράξη… Η αλήθεια είναι, και κλείνοντας θετικά αυτό το κεφάλαιο, πως ήδη αισθάνομαι περήφανος για τη νέα γενιά, την οποία και παρακολουθώ όσο μπορώ, καθώς υπάρχουν παιδιά 16-17 ετών εκεί έξω που είναι ανοιχτόμυαλα και παίζουν όπως δεν παίζουν σήμερα αυτοί που έχουν τη διπλάσια ηλικία… Εύχομαι να ακούσουμε σύντομα νέα τους.
Αλήθεια, υπάρχει μέλλον για μια μπάντα σαν τους CRYSTAL TEARS στην Ελλάδα; Πώς και δεν πήγατε στο εξωτερικό, όπως άλλα σχήματα;
Καλή η ερώτησή σου, αλλά ψάχνω και εγώ ακόμη την απάντηση… Με την έκρηξη της τεχνολογίας σήμερα δεν έχει μεγάλη σημασία η προέλευση ή η έδρα σου – εκτός και αν πρέπει να βγεις στο δρόμο για περιοδεία, όπου εκεί η έδρα σου μετράει – μπορείς πολύ εύκολα να έρθεις σε επικοινωνία με όποιον θέλεις σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Αυτό που έχει σημασία είναι το πόσο δουλεύεις! Μπορεί να μένεις στο κέντρο του κόσμου και να μην ασχοληθεί κανείς μαζί σου, αν δεν έχεις ήθος και δε δουλεύεις σωστά. Σημασία έχει η φλόγα που καίει τον καθένα μέσα του… Και αυτή η ρημάδα η φλόγα δε γνωρίζει γεωγραφία!
Παραγωγή στο “Generation X”, όπως είπαμε, έχει κάνει ο Δημήτρης Λιαπάκης (MYSTIC PROPHECY, VALLEY’S EVE), ο οποίος είχε κάνει και το mastering στο προηγούμενο album σας “Choirs Of Immortal”. Πώς είναι η συνεργασία σας με έναν ήδη καταξιωμένο Έλληνα μουσικό/παραγωγό;
Με τον R. D. Liapakis πέρα από την προσωπική φιλία που δένει τους δυο μας, έχουμε μια πολύ πετυχημένη επαγγελματική συνεργασία πάνω από τέσσερα χρόνια. Να ξεκαθαρίσω πως ο Δημήτρης δεν είναι εύκολο άτομο. Είναι πολύ απαιτητικός από τους συνεργάτες του και τους ζορίζει στα μέγιστα, καταστάσεις που είναι δύσκολο να κατανοηθούν από εμάς τους ατίθασους Έλληνες… χα, χα! Ωστόσο, το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει τους πάντες. Ο Δημήτρης βοήθησε την μπάντα μας με τις συμβουλές και τις κινήσεις του και από όσο γνωρίζω, όταν μιλάμε για ελληνική heavy metal σκηνή στο εξωτερικό στην πιο πρόσφατη ιστορία της, στις περισσότερες περιπτώσεις θα συναντήσουμε το όνομα του στα credits. Και είναι πάντοτε πρόθυμος να βοηθήσει μπάντες εκεί έξω, όταν αυτές φέρονται σωστά.
Πάντως στο νέο album ακούγεστε λιγότερο “επικοί” και περισσότερο “καταιγιστικοί”… Προέκυψε ή στοχεύατε σε κάτι το διαφορετικό, ώστε να ξεχωρίστε στην τελική από άλλες μπάντες;
Ποτέ δε θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι επιτηδευμένο πάνω στη μουσική μας, τουλάχιστον ακόμη! Παραδίδουμε ψυχή man… Προσωπικά μιλώντας και γνωρίζοντας λίγο-πολύ τις αδυναμίες μου στο παίξιμό, όταν παίζω, λειτουργώ καθαρά συναισθηματικά και ως οπαδός και όχι εγκεφαλικά. Έχεις δίκιο, το νέο album με τις ριγμένες τονικά κιθάρες, τα γρήγορα τύμπανα και τη φωνή του Ian, καθώς και την αμεσότητα των κομματιών ακούγεται διαφορετικό από τα άλλα albums του είδους, απλά έτυχε… και μακάρι αύριο-μεθαύριο να λέμε κιόλας πως «πέτυχε»…
Ποια είναι τελικά η Generation X;
Every single one of us, όπως θα έλεγε και ο Ian… χα, χα! Το εξώφυλλο συμβολίζει τις σχέσεις των ανθρώπων σε όλα τα πεδία και την καταπίεση των ιδεών τους, είτε μιλάμε για τις σχέσεις μεταξύ παιδιών και γονέων, μαθητών και δασκάλων, αφεντικών και υπαλλήλων κτλ.. Σε κάποιες περιπτώσεις η καταπίεση πηγάζει από αγάπη, σε άλλες από την πρωτόγονη ανάγκη του ανθρώπου να επιβληθεί απλά. Και αυτό το χάσμα δε γνωρίζει εποχές, κάστα και ηλικίες. Όλοι ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε η “Generation X”.
Το λογότυπο των CRYSTAL TEARS άλλαξε, η μουσική έγινε πιο μελωδική (ελέω Ian Parry), ο όγκος στις κιθάρες αυξήθηκε και το όλο artwork σε προδιαθέτει για μεγάλα πράγματα! Είναι μια νέα αρχή για το συγκρότημα ή απλώς μια μετεξέλιξη;
Χμμ… παίζω σε αυτήν την μπάντα από την παιδική μου ηλικία, μμμ… Όχι ότι τώρα μεγάλωσα… ακόμη παιδί είμαι, ok… έφηβος, απλά τότε ήμουν… βρέφος, ok… τι λέγαμε; Α, ναι… για ‘μενα δεν υπάρχει “νέα αρχή”, αλλά πάντοτε θα ξεκινάω κάτι νέο, δεν υπάρχει “μετεξέλιξη”, αλλά πάντοτε θα προσπαθώ να εξελίσσομαι, αν μπορείς να καταλάβεις τι εννοώ… Αποκάλεσέ το όπως θέλεις. Η ουσία δεν κρύβεται στις λέξεις, αλλά στις πράξεις… Όσο περνάει ο καιρός μαθαίνεις. Ναι, υπάρχει ένας αέρας αλλαγής στην μπάντα, αλλά για όλα υπάρχει λόγος…
Από live πως πάμε; Έχετε προγραμματίσει τίποτα εμφανίσεις;
Να βγει πρώτα με το καλό το album στην αγορά και αφότου δώσουμε κάποια release parties, θα δούμε πώς θα μπορούσαμε να βγούμε στο δρόμο και να κινηθούμε με shows. Είναι πολύ δύσκολο, ιδίως για μια νέα μπάντα, ωστόσο, τίποτα δεν είναι αδύνατο. Να είσαι καλά για την ερώτηση.
Οk Χρυσάφη, σε ευχαριστώ για το χρόνο σου. Έχεις τίποτα να προσθέσεις σε όσα είπαμε ή να στείλεις κάποιο μήνυμα στους αναγνώστες του Rockway;
Να είστε καλά όλοι στο Rockway.gr για την στήριξη στην σκηνή μας! Ήθος και ειλικρίνεια είναι αυτά που λείπουν από όλους μας, στην τελική… this is what rock is all about! Rock until you fall!
568 
