Δεκατρία χρόνια άξιας παρουσίας στο χώρο δεν είναι λίγα. Οι The Haunted σκαρφάλωσαν γρήγορα στην κορυφή και δε λένε να ησυχάσουν, προσπαθώντας συνεχώς να εξελίξουν τον ήχο τους, να ελιχθούν μουσικά και να επαναπροσδιορίσουν την καλλιτεχνική τους φύση. Στην άλλη άκρη της γραμμής ο drummer της μπάντας, Per Moller Jensen, μιλάει για την έβδομη δουλειά τους, με τίτλο “Unseen” και πεισμώνει με όλους όσους αδυνατούν να δεχτούν πως το συγκρότημα κοιτάει μπροστά και όχι πίσω!
Γεια σου Per, συγχαρητήρια για το νέο album σας! Το έχω λιώσει μέχρι στιγμής!
Ω, σε ευχαριστώ πολύ!
Πιστεύω πως είναι ότι πιο πειραματικό έχετε προσφέρει σα μπάντα, συμφωνείς;
Σίγουρα! Όπως και το “The Dead Eye” άλλωστε!
Και πάλι, απέχει πιο πολύ από το “τυπικό” στυλ των The Haunted…
Βασικά, αυτό που κάναμε αυτή τη φορά ήταν το να επικεντρωθούμε στις μελωδίες των φωνητικών και να χτίσουμε με βάση αυτών τα κομμάτια.
Ενώ το “Versus” ήταν τελείως στατικό, μουσικά, το “Unseen” δείχνει να είναι δύο βήματα μπροστά.
Συμφωνώ απόλυτα, φίλε μου! Αυτό θέλαμε να κάνουμε!
Υπάρχουν στιγμές που θυμίζουν Tool και άλλες που φέρνουν στο μυαλό τους In Flames…
Μιας και το αναφέρεις, μόλις πριν λίγο διάβασα δύο κριτικές που ανέφεραν τους In Flames! Τι να πω! Άμα διακρίνεις κάτι τέτοιο, οκ. Πάντως σίγουρα δεν το κάναμε επίτηδες! (γέλια) Άλλωστε ποτέ δεν προσπαθούμε να ακολουθήσουμε κάποιο μουσικό ρεύμα, πόσο μάλλον ένα συγκρότημα!
Τι ακούγατε κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων;
Τίποτα το διαφορετικό από ότι συνήθως! 70s rock και progressive κυρίως. Δεν ακούγαμε δηλαδή κάτι μοντέρνο, οπότε δεν ξέρω πως ο ήχος μας βγήκε έτσι! (γέλια)
Κάπου διάβασα πως είχατε περίπου 40 τραγούδια για αυτό το δίσκο; Ισχύει;
Βασικά δεν ήταν 40 κομμάτια ολοκληρωμένα, αλλά ιδέες στις οποίες χτίζαμε πάνω τις συνθέσεις του δίσκου. Δεν τα ηχογραφήσαμε άλλωστε όλα!
Και πως επιλέξατε το τι θα μπει και το τι όχι στο “Unseen”;
Μεγάλο ρόλο έπαιξε το κατά πόσο κολλάνε μεταξύ τους, έτσι ώστε να έχουμε ένα σωστό αποτέλεσμα. Σκέψου πως είχαμε κάποια έτοιμα τραγούδια που τελικά δεν μπήκαν στο album επειδή δεν ταίριαζαν πολύ και ηχογραφήσαμε άλλα!
Μιας λοιπόν και υπάρχει από ότι κατάλαβα και άλλο έτοιμο υλικό, να περιμένουμε τη νέα σας δουλειά νωρίτερα, ή θα περάσουν πάλι δύο χρόνια;
Σίγουρα θα περάσουν δύο χρόνια! (γέλια) Μας κούρασε αυτός ο δίσκος, οπότε θα χρειαστούμε ένα μεγάλο διάλειμμα!
Για πολλοστή φορά συνεργαστήκατε με τον Tue Madsen στην παραγωγή. Προφανώς καταλαβαίνει το μουσικό όραμά σας…
Καταρχάς, πέρα από καταπληκτικός παραγωγός είναι και πολύ καλός άνθρωπος! Ακούει τις ιδέες μας, τις συζητάει και πλέον καταλαβαίνει αμέσως τι έχουμε στο μυαλό μας! Νιώθουμε σιγουριά όταν δουλεύουμε μαζί του. Επίσης, εγώ τον γνωρίζω προσωπικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, οπότε πέρα από συνεργάτες, είμαστε και φίλοι!
Μου φαίνεται σα χθες, που οι The Haunted εμφανίστηκαν και έκαναν πάταγο, και σήμερα, δεκατρία χρόνια μετά, η μουσική σας εξακολουθεί να ακούγεται φρέσκια και σύγχρονη!
Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό που λες και σε ευχαριστώ! Είναι ο λόγος που συνεχίζουμε! Άπαξ και γίνουμε τετριμμένοι, απλά θα σταματήσουμε, γιατί δε θα έχουμε κάτι άλλο να προσφέρουμε, και εγώ προσωπικά δίνω μεγάλη βάση στο να “κοιτάω μπροστά” σε ότι αφορά τη μουσική. Θα ήταν πολύ εύκολο να κυκλοφορούσαμε το ίδιο cd κάθε χρόνο. Προτιμάμε όμως το να είμαστε σε εγρήγορση και να εξελισσόμαστε και σαν άνθρωποι και σα μουσικοί! Τι πιο φυσικό από το να μη θες να γίνεις βαρετός και προβλέψιμος; Το ότι κάναμε έναν πετυχημένο δίσκο, δε σημαίνει πως θα ακολουθήσουμε απαραίτητα την ίδια συνταγή και στον επόμενο!
Επίσης, ενώ στην αρχή το σχήμα φερόταν ως το νέο project των αδερφών Bjoler (ex- At the Gates), δεν τίθεται πλέον τέτοιο θέμα και ουσιαστικά μιλάμε για ένα ολοκληρωμένο συγκρότημα με μόνιμα μέλη.
Αυτό ίσως είναι και το “κλειδί” πίσω από τους The Haunted. Είμαστε πέντε οντότητες που έχουν εξίσου λόγο στα της μπάντας. Είμαστε όλοι επαγγελματίες σε ότι αφορά τη δουλειά μας, με μεγάλη ελευθερία σε ότι αφορά τις συνθέσεις. Όλα γίνονται με δημοκρατικές διαδικασίες και υπάρχει αλληλοσεβασμός.
Άρα, λαμβάνεις και εσύ μέρος στη σύνθεση των κομματιών;
Βέβαια! Όλοι έχουμε λόγο στο πως θα χτιστεί ένα τραγούδι. Άλλωστε, όλα τα μέλη προερχόμαστε από άλλα σχήματα όπου και εκεί συνθέταμε. Εξ αρχής λοιπόν δεν ήμασταν άπειροι, ώστε να βασιστούμε μονάχα στις ιδέες ενός μόνο ατόμου. Όπως είπες και εσύ, κανείς δεν το είδε σαν ένα project. Είμαστε πέντε διαφορετικές μονάδες που συνεργαζόμαστε και συνθέτουμε για να δημιουργήσουμε μουσική.
Να σε ρωτήσω, ο Peter (σ.σ. Dolving, φωνητικά) είναι όσο τρελός όσο δείχνει στις φωτογραφίες που βγάζετε, ή στα video clip;
(γέλια) Ναι, έχει τις στιγμές του… Κοίτα, ο Peter διαφέρει από τους υπόλοιπους ανθρώπους που ξέρω. Βέβαια αυτός είναι ο λόγος που είναι και ο τραγουδιστής μας! Κατ’ εμέ, πρέπει να είσαι και λίγο τρελός για να είσαι ο frontman ενός συγκροτήματος!
Ποιο είναι το αγαπημένο σου album από τους The Haunted;
Θα έλεγα το “Unseen” αλλά και το “The Dead Eye”…
Επειδή είναι πιο τεχνικά σε σχέση με τα άλλα;
Μπα, επειδή μου αρέσουν ποιο πολύ τα τραγούδια σε αυτά! (γέλια) Αν επέλεγα με βάση τα drums, οι πρώτες μας δουλειές έχουν περισσότερη ενέργεια, αλλά για μένα δεν είναι αυτό το ζητούμενο, ούτως ή άλλως. Μουσικά, έχω ξεπεράσει προ πολλού την όλη φάση “παίζω γρήγορα και τα σπάω”! Με ενδιαφέρει να γίνεται σωστή δουλειά πάνω από όλα.
Πως είναι μέχρι στιγμής το feedback που έχετε λάβει για το “Unseen”; Φαντάζομαι πως θα έχει μπερδέψει τους fan σας…
Ναι, σίγουρα… Αλλά δε γίνεται να είναι πάντα όλοι ευχαριστημένοι! Έτσι είναι η ζωή, κάνεις κάποιον χαρούμενο, αλλά κάποιον άλλον όχι. Επιλέγουμε να γράψουμε μουσική από την καρδιά μας και όχι επειδή “πρέπει”. Εμένα για παράδειγμα δε με έχει προσλάβει κανείς για να παίζω όλη την ώρα δίκαση, πρέπει να το καταλάβει ο κόσμος αυτό! Άμα θέλεις να λέγεσαι “καλλιτέχνης” πρέπει να εξελίσσεσαι και να ψάχνεις νέες διεξόδους συνέχεια. Αυτό που μας εμπνέει, θα το αποτυπώσουμε στις συνθέσεις μας και δε θα το διαπραγματευτούμε. Εάν στους die hard οπαδούς μας, δεν αρέσει το “Unseen”, δεν πειράζει. Μας τιμά έτσι και αλλιώς το γεγονός ότι γουστάρουν τις προηγούμενες δουλειές μας. Δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να ακούσει κάτι άπαξ και δεν το θέλει, όπως επίσης και εγώ δεν είμαι υποχρεωμένος να παίξω κάτι που δε μου βγαίνει αυθόρμητα. Κάλλιστα θα μπορούσαμε να γράψουμε δέκα συνθέσεις με υψηλές ταχύτητες και να αποφύγουμε την όποια γκρίνια, αλλά όπως προείπα, δε λειτουργούμε έτσι.
Οι κριτικές που έχεις διαβάσει μέχρι στιγμής, τι λένε;
Κοίτα, βρήκα και καλές και κακές… Με πείραξε όμως μια από Ελλάδα, όπου ο συντάκτης θεωρεί πως έπρεπε να αλλάξουμε το όνομά μας για να κυκλοφορήσουμε το “Unseen”… Είναι δυνατόν; Εμείς στην τελική θα επιλέξουμε το τι θα κάνουμε! Εγώ δεν προσπαθώ να αλλάξω αυτόν τον τύπο για παράδειγμα… γιατί αυτός να θέλει να αλλάξει εμένα, και δη το όνομα της μπάντας; Μουσική παίζω, δεν κάνω κάτι κακό!
Κοίτα, για να λέμε την αλήθεια, εάν αυτός ο δίσκος είχε κυκλοφορήσει από άλλη μπάντα, όλοι όσοι τον θάβουν, θα τον προσκύναγαν…
Ναι, και εγώ το πιστεύω αυτό…
Μην ξεχνάς ότι από τους The Haunted όλοι περιμένουν κάτι πιο thrash, οπότε το “Unseen” παρότι έχει τα διάφορα στοιχεία που σας χαρακτηρίζουν, θα προβληματίσει αρκετά, να ξέρεις.
Μα γιατί να περιμένουν κάτι thrash από τι στιγμή που έχουμε δείξει έμπρακτα και μέσω των δίσκων μας πως στο νου μας έχουμε την εξέλιξη; Δεν το καταλαβαίνω! Υπάρχουν δυστυχώς πολλά κολλημένα μυαλά εκεί έξω!
Ναι, αλλά σε κάποιους δώσατε ελπίδες με το “Versus”, καθώς λοξοκοίταζε στο μουσικό παρελθόν σας… Άρα φταίτε λίγο και εσείς…
Καλά, ο συγκεκριμένος δίσκος δεν ωφέλησε κανέναν! Ήταν σε ένα μουσικό μεταίχμιο που φλέρταρε με ένα πιο τραχύ ύφος, όταν παράλληλα είχαμε επιλέξει μια πιο πειραματική οδό… Το “Versus” ήταν σαν ένα πέος που το έχεις χώσει σε μια γυναίκα, αλλά όχι ολόκληρο: δεν ευχαριστεί λοιπόν κανένα! Όσοι γούσταραν τα παλιά το βρήκαν ψεύτικο, ενώ όσοι χάρηκαν με το “The Dead Eye”, ξενέρωσαν! Δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος με τη μουσική έκβαση αυτού του δίσκου. Αλήθεια, εσύ τι περίμενες από τους The Haunted, πριν ακούσεις το album;
Κοίτα, με βάση το “Versus” και το ότι πήγατε να φτιάξετε έναν “back to the roots” δίσκο, περίμενα κάτι κοντά στο ύφος του “One Kill Wonder”…
Και;
Εξεπλάγην, αλλά ευχάριστα. Και να σου πως την αλήθεια δεν περίμενα με τίποτα ο Peter να μπορεί να τραγουδήσει πιο μελωδικά!
Ναι, ο τύπος μπορεί να τραγουδήσει τα πάντα! Γενικά όμως, πως σου φάνηκε το αποτέλεσμα;
Στο δικό μου review, γράφω πως με το “Unseen” αποδεικνύετε πως το thrash μπορεί να έχει βάθος…
Πολύ το εκτιμώ αυτό! Μέχρι στιγμής από τις καλύτερες περιγραφές που έχω ακούσει για το δίσκο!
Θεωρείς τουλάχιστον πως με το “Unseen” θα κερδίσετε νέους οπαδούς;
Πάντα θέλουμε να προσεγγίσουμε και άλλο κόσμο! Αρκεί βέβαια να σέβεται αυτό που προσφέρουμε εμείς, σαν καλλιτέχνες. Διότι αυτό το album αξίζει να ακουστεί και να εκτιμηθεί για αυτό που είναι!
Οκ, πάμε σε άλλα τώρα. Όντας drummer των The Haunted, καταφέρνεις και τα φέρνεις βόλτα από οικονομικής άποψης;
Κοίτα, τις περιόδους που δουλεύουμε πολύ, βγάζουμε και περισσότερα χρήματα. Πάντως, μη φανταστείς ότι είμαστε πλούσιοι. Πληρώνουμε το νοίκι, τους λογαριασμούς και τα απαραίτητα για την καθημερινότητά μας, αλλά ως εκεί.
Για ένα φεγγάρι έκανες χρέη drummer για λογαριασμό των Nightrage (σ.σ. σχήμα του συμπατριώτη μας, Μάριου Ηλιόπουλου όπου συμμετείχε ο Gus G, αλλά και ο Tomas Lindberg)
Ναι, ηχογράφησα τα τύμπανα για το πρώτο τους album. Δεν ήμουν ποτέ κανονικό μέλος των Nightrage. Όταν ηχογραφούσαμε με τους The Haunted το “One Kill Wonder”, βρίσκονταν στο ίδιο studio και το μόνο που τους έμενε για να ολοκληρωθεί ο δίσκος τους ήταν τα drums, οπότε με ρώτησαν αν ήθελα να τα ηχογραφήσω εγώ. Έτσι κάπως έγινε και συμπεριλήφθηκα στα credits του “Sweet Vengeance”.
Πως ήταν η συνεργασία σου λοιπόν με τους συγκεκριμένους έλληνες;
Μια χαρά! Πολύ καλοί τύποι και οι δύο! Με το Μάριο είμαστε ακόμα φίλοι.
Σα συγκρότημα, έχτε περιοδεύσει με πολλές σημαντικές μπάντες. Πέρυσι για παράδειγμα ήσασταν support στους Slayer….
Είμαστε πολύ τυχεροί! Έχουμε μοιραστεί τη σκηνή με σχήματα με τα οποία μεγαλώσαμε και προσωπικότητες που μας έκαναν να θέλουμε να μπούμε σε αυτόν το χώρο! Είναι φανταστικό! Τι να πρωτοθυμηθώ; Πέρα από τους Slayer που είπες, χάρηκα απίστευτα με τους Exodus! Απίστευτη εμπειρία! Επανήλθαν ύστερα από χρόνια και πραγματικά “σκοτώνουν” ακόμα!
Ποιο ήταν το πιο “δύσκολο” συγκρότημα για να συνυπάρξετε σε περιοδεία, και ποιο το πιο “εύκολο”;
(σ.σ. πριν καν καλά καλά τελειώσω την πρότασή μου) Το χρυσό μετάλλιο το παίρνουν σίγουρα οι Cradle of Filth! Δεν τους αντέχαμε με τίποτα! (γέλια) Η πιο easy going μπάντα θα έλεγα πως ήταν οι Killswitch Engage. Πραγματικά άψογοι! Όλοι τους ήταν απίστευτα φιλικοί! Το ίδιο θα έλεγα και για τους Meshuggah.
Υπάρχει κάποιο group που θα θέλατε να περιοδεύσετε μαζί του;
Φυσικά! Θα ήθελα πάρα πολύ να παίξω κάτω από τους Metallica!
Καλά, αυτό θα ήταν super πακέτο!
Λες, ε; Εγώ πάντως δε μπορώ να φανταστώ άλλη απάντηση στην ερώτηση που μου έκανες! Μακάρι να γίνει και αυτό!
Τι σχέδια υπάρχουν για τη live προώθηση του “Unseen”;
Για αρχή θα παίξουμε σε διάφορες Σκανδιναβικές χώρες, το Μάιο θα επισκεφτούμε την Ιαπωνία και την Αυστραλία, ενώ από Ιούνιο και έπειτα θα εμφανιστούμε σε διάφορα καλοκαιρινά festival. Φυσικά θα κανονίσουμε και την τυπική περιοδεία μας, με το βανάκι, όπου θα επισκεφτούμε την Ευρώπη, αλλά αυτό το βλέπω να γίνεται το φθινόπωρο. Κάπου εκεί ελπίζω να έρθουμε να δούμε και εσάς τους έλληνες! Μας έχετε λείψει!
Ε, ναι, η αλήθεια είναι πως έχετε αρκετό κοινό εδώ!
Χαιρόμαστε για αυτό, γιατί περνάμε πάντα καλά όταν επισκεπτόμαστε την Ελλάδα! Από την πρώτη φορά που ήρθαμε, το 1999, είναι, για μένα, από τους αγαπημένους μου προορισμούς! Έχετε ωραίο φαγητό, ήλιο και λαό! Τι να μη λατρέψεις λοιπόν;
333 
