Ενώ την Μεγάλη Παρασκευή στην Ελλάδα τα πάντα νεκρώνουν, στην υπόλοιπη Ευρώπη τα πάντα κινούνται σε κανονικούς ρυθμούς. Το τηλεφωνικό ραντεβού με τον μπασίστα των Europe ήταν στις 6.30 τ’ απόγευμα και ο John Leven σαν τυπικός Βορειοευρωπαίος ακριβώς στις 6.30 βρισκόταν στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Ο χρόνος της επικοινωνίας μας ήταν εξ’ αρχής περιορισμένος (15 λεπτά), αφού ο John έπρεπε να μιλήσει τηλεφωνικά από την μία άκρη στην άλλη του πλανήτη γη, στο πλαίσιο της προώθησης του νέου cd των Europe… Ως εκ τούτου οι ερωτήσεις μας περιορίστηκαν σχεδόν αποκλειστικά στις λεπτομέρειες προετοιμασίας, ηχογράφησης και προώθησης του “Bag of Bones”…
John την καλησπέρα μας από Αθήνα. Συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ.
Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ…
Ένατο cd για τους Europe υπό τον τίτλο “Bag of Bones”. Ο τίτλος του cd, αλλά και το πολύ όμορφο εξώφυλλο παραπέμπουν στο ομώνυμο μυθιστόρημα-ταινία του Stephen King (σ.σ. καθώς ο ήρωας του διηγήματος ήταν συγγραφέας). Υπάρχει καμιά σχέση;
Όχι δεν υπάρχει καμία σχέση με τον Stephen King. Προσωπικά δεν έχω διαβάσει καν το συγκεκριμένο βιβλίο… Είναι ξεκάθαρο ότι δεν πήραμε την απόφαση να επιλέξουμε για τίτλο του νέου μας cd, καθώς και για το ομώνυμο τραγούδι, επηρεασμένοι από την συγκεκριμένη νουβέλα. Να σου πω την αλήθεια, δεν ήξερα καν το βιβλίο (γέλια). Το ανακάλυψα πολύ αργότερα. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι το “Bag of Bones” δεν έχει καμία σχέση με τη νουβέλα του Stephen King.
Είχα την τύχη να είμαι μέσα στην πρώτη σας συναυλία μετά από 12 χρόνια στο Sweden rock festival του 2004. Μετά από 8 χρόνια στα οποία πραγματοποιήσατε 3 παγκόσμιες περιοδείες και κυκλοφορήσατε 4 cd, νιώθετε δικαιωμένοι που πήρατε το ρίσκο να επιστρέψετε μετά από τόσα χρόνια σιωπής;
Όταν το 1992 αποφασίσαμε να κάνουμε διάλλειμα, δεν είπαμε ότι δε θα παίξουμε ξανά. Πάντα είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι θα παίξουμε ξανά μαζί κάποια μέρα. Απλά μας πήρε περισσότερο χρόνο απ’ ότι υπολογίζαμε. Μας πήρε δώδεκα χρόνια, για να ξαναβρεθούμε και πάλι μαζί, να φτιάξουμε το “Start from the dark” και να ακολουθήσει μια εκτεταμένη παγκόσμια περιοδεία. Στο Sweden Rock Festival το 2004 στο οποίο παραβρέθηκες, όπως θα θυμάσαι ήταν φανταστικά. Νοιώσαμε από την πρώτη στιγμή ότι πήραμε την σωστή απόφαση να επανενωθούμε εκείνη την περίοδο.
Στο “Bag of Bones” κατά τη γνώμη μου ακολουθήσατε μια εντελώς αντιεμπορική συνταγή, ακολουθώντας μια 70’s extreme classic rock στροφή, με μια δόση από blues. Γιατί κάνατε αυτή την επιλογή, ειδικά μετά το ιδιαίτερα επιτυχημένο εμπορικά “Last Look at Eden”;
Τη συγκεκριμένη επιλογή την αποφασίσαμε λίγο καιρό πριν μπούμε στο στούντιο, στις συζητήσεις για την κατεύθυνση και την ηχογράφηση του νέου μας άλμπουμ. Συζητήσαμε όλοι μαζί και αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω στις ρίζες μας και να εξερευνήσουμε ξανά το είδος της μουσικής που ακούγαμε στην εφηβεία μας. Τα συγκροτήματα και τις ορχήστρες, από τις οποίες επηρεαστήκαμε όταν ξεκινάγαμε. Θέλαμε στην παρούσα χρονική στιγμή να εκφράσουμε μέσω της μουσικής μας, αυτές τις σκέψεις. Η επιλογή μας δεν ήταν να προσπαθήσουμε να κυνηγήσουμε την εμπορική επιτυχία, αλλά ένα ειλικρινές άλμπουμ, το οποίο θα μας έκανε να νιώθουμε καλά με τους εαυτούς μας και νομίζω ότι το πετύχαμε.
Για πρώτη φορά συμμετέχεις ενεργά στο συνθετικό κομμάτι ενός άλμπουμ των Europe, βάζοντας την υπογραφή σου σε 3 τραγούδια. Οφείλω να ομολογήσω, ότι όλα τα τραγούδια που έχεις συμμετάσχεις συνθετικά μέχρι σήμερα, είναι από τα αγαπημένα μου. Ποια είναι η διαδικασία σύνθεσης ενός τραγουδιού των Europe;
Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι όλο και περισσότερο με τη σύνθεση τραγουδιών. Δουλέψαμε μαζί με τον Joey (σ.σ. Tempest) και για το “Last Look at Eden”… Από τη συνεργασία αυτή προέκυψε ένα αξιόλογο κομμάτι (σ.σ. “The Beast”) και έτσι αποφάσισα να γράψω περισσότερα για το “Bag Of Bones”. Έστειλα Κάπου στις 8-9 ιδέες στον Joey, και του άρεσαν πολύ οι τρεις. Του άρεσαν κι άλλες, αλλά αυτές ήταν πιο ολοκληρωμένες και πιστεύω ότι στην τελική τους μορφή είναι πολύ καλά κομμάτια.
Σε κάθε άλμπουμ επιλέγετε να έχετε διαφορετικό παραγωγό. Αυτή τη φορά τη δουλειά την πήρε ένας από τους πιο γνωστούς και καλύτερους ροκ παραγωγούς παγκοσμίως. Ο Kevin Shirley. Πως ήταν η “χημεία” σας στο studio; Τι πρόσθεσε στους Europe o κύριος Shirley;
Ήταν ο τέλειος παραγωγός για το συγκεκριμένο άλμπουμ. Είχαμε τέλεια χημεία στο studio κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης. Είχαμε συζητήσει από πριν τον τρόπο που θα ηχογραφούσαμε. Αποφασίσαμε να το ηχογραφήσουμε ζωντανά με όλα τα μέλη του γκρουπ, ταυτόχρονα σε ένα δωμάτιο σε direct line. Δεν υπάρχουν overdubs ή κάτι ανάλογο, όπως ακριβώς έκαναν οι μεγάλες μπάντες στα 70’. Ο Kevin Shirley έχει τον καλύτερο τρόπο για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο και ήταν ο κυριότερος λόγος που μας έκανε να τον επιλέξουμε ως παραγωγό του “Bag of Bones”. Είναι ένας από τους ελάχιστους παραγωγούς σε αυτή την ηλικία που γνωρίζει πως να ηχογραφεί direct line στο studio. Η χημεία μας, όπως σου είπα και πριν, ήταν υπέροχη, και αυτό φάνηκε στο αποτέλεσμα.
Ποιο σχεδιάζετε να είναι το επόμενο single του cd;
Δεν έχουμε βλέψεις για άλλα singles αυτή τη στιγμή, για να είμαι ειλικρινής όμως δεν το έχουμε συζητήσει καν… Αυτό που περιμένουμε τώρα είναι η κυκλοφορία του cd τον Απρίλιο και μετά από αυτό μπορεί να συζητήσουμε το ενδεχόμενο ενός ακόμα single. Αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για το ποιό θα είναι αυτό.
Σε κάθε cd αλλάζετε εντελώς το γενικότερο direction. Αυτό κατά μια έννοια σας ανανεώνει, αλλά από την άλλη δημιουργεί κίνδυνους, να χαθεί το trademark Europe στα τραγούδια…
Έχεις απόλυτο δίκιο. Σε κάθε νέο άλμπουμ προσπαθούμε να ακουγόμαστε διαφορετικοί από κάθε προηγούμενο. Προσωπικά πιστεύω πως όταν ένα συγκρότημα βγάζει ένα άλμπουμ ίδιο με τα προηγούμενα, καταντάει βαρετό και οδηγείται καλλιτεχνικά σε τέλμα. Πιστεύω ότι οι Europe θα πρέπει είτε λίγο, είτε πολύ ν’ ακούγονται διαφορετικοί σε κάθε άλμπουμ τους.
Μετά την κυκλοφορία του “Bag of Bones” ξεκινάει ακόμα μια παγκόσμια περιοδεία. Τι καινούργιο σκέφτεστε να μας παρουσιάσετε; Περιλαμβάνετε η Ελλάδα στους προορισμούς σας; Είχατε έρθει το 2007 στο Rockwave festival και παίξατε μαζί με δύο τεράστιους καλλιτέχνες όπως Robert Plant και Chris Cornell, σε μια συναυλία όμως που δεν είχε μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο. Το γεγονός αυτό σας δημιούργησε αρνητικές διαθέσεις για να έρθετε ξανά στην Ελλάδα;
Προς το παρόν δεν είναι στα σχέδια μας να έρθουμε ξανά στην Ελλάδα. Απ’ ότι έχω πληροφορηθεί υπάρχει μόνο ένα καλοκαιρινό φεστιβάλ στη χώρα σας, το Rockwave Festival, από το όποιο δεν είχαμε καμία προσφορά να παίξουμε. Όπως καταλαβαίνεις δεν είχαμε άλλες επιλογές, για να πραγματοποιήσουμε συναυλία στη χώρα σας. Αν και δεν υπάρχει κάτι προγραμματισμένο για μας αυτή την περίοδο θα θέλαμε πολύ να έρθουμε στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει κανένα αρνητικό συναίσθημα, από την προηγούμενη φορά.
Καλώς ή κακώς το “The Final Countdown” σας έχει στιγματίσει σαν μπάντα. Μπορεί να σας έκανε γνωστούς ακόμα και στη Γη του Πυρός και στην Αλάσκα, ωστόσο είναι το τραγούδι που έχει επισκιάσει μια σειρά από μουσικούς θησαυρούς που έχετε γράψει. Πολλοί λένε ότι το τραγούδι είναι πιο γνωστό και από την ίδια την μπάντα… Ο Joey Tempest δήλωσε κάπου ότι σκέφτεστε να πάψετε να το παίζετε σε κάποια μελλοντική σας περιοδεία. Ποια είναι η δική σου άποψη;
Πάντα θα το παίζουμε αυτό το τραγούδι. Είναι ένα υπέροχο τραγούδι για να το παίζεις live. Η αντίδραση του κόσμου στο άκουσμά του είναι απίστευτη όταν το παίζουμε στις συναυλίες. Είναι ένα ιδιαίτερο τραγούδι για το κοινό και για την μπάντα επίσης. Αν και δεν το εκτιμούμε και πολύ σαν τραγούδι, αναγνωρίζουμε ότι είναι εκπληκτικό για live.
Για πρώτη φορά μετά το reunion γράψατε ένα bonus track για την Ιαπωνική έκδοση του cd. To “Beautiful disaster”. Υπάρχουν ανάλογα outtakes από άλλα cd; Κάποιο ακυκλοφόρητο υλικό που σκέφτεστε κάποια στιγμή να το απελευθερώσετε στους οπαδούς σας;
Νομίζω ότι δεν υπάρχουν και πολλά outtakes, γιατί γράφουμε συγκεκριμένο αριθμό κομματιών για κάθε cd. Στο Bag of bones υπάρχει ένα bonus track για την Ιαπωνία. Το “Beautiful Disaster” που είναι το μόνο extra τραγούδι για την Ιαπωνική έκδοση.
O παλιός σας κιθαρίστας Kee Marcello κυκλοφόρησε πέρυσι το “Redux Europe”, ένα άλμπουμ στο οποίο διασκευάζει παλιά σας τραγούδια; Το έχεις ακούσει;
Εμείς όταν παίζουμε τα παλιά μας τραγούδια live, ο ήχος τους είναι βαρύτερος σε σχέση με την στούντιο έκδοση. Ούτε εκείνος άλλαξε πολύ τα τραγούδια. Κοίτα, στα συγκεκριμένα τραγούδια δεν μπορείς να κάνεις και πολλές αλλαγές. Είναι αυτά που είναι…
Μαζί με τον Joey Tempest είσαι το μόνο μέλος των Europe που έχει παίξει και στα 9 άλμπουμ της μπάντας. Ποια είναι η καλύτερη εποχή της μπάντας κατά τη γνώμη σου και ποιο το αγαπημένο σου άλμπουμ;
Και βέβαια θα πω το “Bag Of Bones”. Πάντα το τελευταίο άλμπουμ είναι το αγαπημένο μου και η καλύτερη εποχή των Europe για μένα είναι η τωρινή. Είναι υπέροχη η αναμονή της κυκλοφορίας ενός δίσκου σαν το “Bag Of Bones”. Δεν είμαι νοσταλγικός τύπος, δεν κοιτάζω το παρελθόν, κοιτάω μόνο το παρόν και ζω το σήμερα. Πιστεύω ότι η καλύτερή εποχή των Europe είναι τώρα!
Τι μουσική ακούς αυτή την εποχή και ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου μπασίστες;
Αναμφισβήτητα, μερικοί από τους αγαπημένους μου μπασίστες είναι ο Geezer Butler των Black Sabbath, ο John Paul Jones των Led Zeppelin ή ο Roger Glover των Deep Purple. Δεν μπορώ να πω ότι ακούω πολλή σύγχρονη μουσική. Βέβαια, αναγκάζομαι να ακούω αρκετά καινούργια πράγματα, διότι έχω δύο μεγάλους γιούς 19 και 17 χρονών, καθώς και ένα τρίχρονο μικρό αγοράκι. Οι μεγάλοι μου γιοί ακούνε πιο heavy πράγματα. Αλλά εγώ προσωπικά προτιμώ να εμμένω στο παρελθόν και στα δικά μου ακούσματα με τα οποία μεγάλωσα, με μπάντες των ’70s, όπως Led Zeppelin, Deep Purple, Thin Lizzy, UFO και Black Sabbath.
Σε ευχαριστώ πολύ John για τον χρόνο σου… Εύχομαι να σας δούμε σύντομα στην Ελλάδα…
Κι εγώ το εύχομαι. Χαιρετίσματα στους Έλληνες οπαδούς μας…
Συνέντευξη: Αριστοτέλης Βασιλάκης
580 
