To Rockway.gr τους είδε πρόσφατα στο Fuzz και ενόψει της support εμφάνισης τους με τους Γερμανούς Μad Sin, ο Δημήτρης Μαρσέλος επικοινώνησε με τους The Ducky Boyz, ο οποίοι έλυσαν όλες τις αφελείς απορίες του.
Καλησπέρα και ευχαριστώ για το χρόνο που μου δίνετε! Αν και έχετε τη δική σας πορεία στα συναυλιακά δρώμενα του ελληνικού Underground, κάποιοι ίσως να μην γνωρίζουν πράγματα για τους Ducky Boyz! Τι είναι οι Ducky Boyz για τη μουσική και τι η μουσική για τους Ducky Boyz;
Το ένα και το αυτό! Δεν μπορείς να τα ξεχωρίσεις, αν αρχίζεις να τα ξεχωρίζεις τότε σημαίνει ότι παρακμάζεις σαν μπάντα. Ακόμα αυτό δεν μας έχει συμβεί (ευτυχώς).
Θυμάμαι σας είχα δει πριν κάποια χρόνια στο Rodeo, το 2010 αν δεν κάνω λάθος, παρέα με τους Lost Bodies. Τότε, ακουγόταν πως μετά από ένα-δύο τελευταία live θα σταματούσατε. Αλλά ευτυχώς δεν πέρασε καιρός και αρχίσατε πάλι τις δραστηριότητες! Τι είχε συμβεί τότε;
Τότε ήταν μια σκοτεινή περίοδος για την μπάντα. Κυνηγάγαμε να βγάλουμε το δεύτερο άλμπουμ μας από το 2008 και αφού φτάναμε στην πηγή δεν πίναμε νερό, με την καμία όμως. Ειδικά τότε, το 2010, υπήρξε τόσο άγχος και πίεση -οικονομικοί λόγοι, ασυνεννοησία με το στούντιο, είχαμε χάσει και την πρώτη εταιρία μας, την Blind Bastard, που έκλεισε- και το πράγμα ξέφευγε τελικά από την μουσική και κυρίως το μεράκι που είναι οι Ducky. Για να στο συνδέσω δηλαδή με την προηγούμενη ερώτηση, μουσική και μπάντα είχαν γίνει δυο διαφορετικά πράγματα. Αυτό μας οδήγησε στην διάλυση, τελικά για ένα χρόνο.
Ένα χρόνο μετά το σπάσιμο σας, επανήλθατε ορεξάτοι με το “Making it Worse” που έβαλε rock ‘n’ roll φωτιά στα ηχεία μας. Τώρα, έρχεται και πάλι, αυτή τη φορά σε βινύλιο. Είναι το βινύλιο πλέον, ο τρόπος που ο ροκάς θα κάνει και πάλι τις μπίζνες του;
Για εμάς πάντα ήταν. Είχαμε αναγκαστεί να βγάλουμε το “Making it Worse” σε CD -ένα χρόνο μετά την διάλυση μας- γιατί το κυκλοφορήσαμε εξ’ ολοκλήρου μόνοι μας. Πάντως για να απαντήσω στην ερώτηση, δεν ξέρω αν το βινύλιο θα είναι ο μόνος τρόπος να βγαίνει μουσική από μπάντες κτλ, εννοώ υπάρχει πάντα και το ίντερνετ. Αλλά είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι τα τελευταία 3 χρόνια το βινύλιο έχει πάρει τόσο τα πάνω του. Πάρα πολύ ευχάριστο πραγματικά.
Υπάρχει υλικό για κάτι πιο φρέσκο;
Κοίτα, αυτόν τον καιρό είμαστε σε μία μεταβατική περίοδο σαν μπάντα. Μετά την προσθήκη δεύτερης κιθάρας τα τελευταία δύο χρόνια, έχουμε πλέον αποφασίσει να αφήσουμε πίσω τα συνεχόμενα live (σήμα μας κατατεθέν), να κάνουμε μία μουσική ενδοσκόπηση και κυρίως να προσθέσουμε και κόντρα μπάσο! Όπως επίσης και να γράψουμε και νέο υλικό. Προς το παρόν έχουμε λίγα πράγματα ετοιμάσει και όλο αυτό παίρνει χρόνο γενικά. Άρα αναμείνατε για λίγο ακόμα…
Παίζετε ένα είδος μουσικής που έρχεται από τα βάθη του χρόνου και φαίνεται πως δεν έχει πολλούς ακόλουθους στις τάξεις της νεολαίας. Υπάρχει νέο αίμα στην rock ‘n’ roll/garage σκηνή;
Πάντως εμείς μόνο νεολαία έχουμε στα live… (γέλια)! Κοίτα σοβαρά δεν πιστεύω ότι παίζουμε ένα είδος τόσο καθαρόαιμο για να πεις ότι έρχεται από τα βάθη του χρόνου, καθώς παίζουμε και surf-punk και psychobily αρκετά. Αλλά για να απαντήσω στην ερώτησή σου: Νέο αίμα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Και μάλιστα πολύ ανοιχτόμυαλο και committed. Το θέμα είναι πως θα καταφέρουν αυτές οι μπάντες να κάνουν γνωστό το υλικό τους στο κοινό και εννοώ σε ένα κοινό που διψάει αλλά δεν ξέρει. Όταν ζούμε στην χώρα του ποπ-μπιτο-μπαρόκ-σκυλέ και εκεί γυρνάνε όλα τα main media -πλέον μονομερώς και το ίντερνετ, δεν είναι εύκολο να επιβιώσουν κι άλλα είδη- μουσικές. Πάντως αν τσεκάρεις μπάντες όπως οι Dark Rags, οι Roundlights, οι Thriller ή ακόμα και οι Social End Products θα δεις την δυναμική που εξελίσσεται τον τελευταίο καιρό στην ανεξάρτητη ελληνική σκηνή. Ζούμε μια καλή περίοδο για την σκηνή αυτή -αν μπορεί να την πει κανείς σκηνή- απλά πρέπει να ακουστούν περισσότερο!
Ανοίγετε τη βραδιά την οποία στο ΑΝ θα βρεθούν οι Mad Sin. Πείτε στον κόσμο για ποιο λόγο, δεν πρέπει να χάσει αυτό το live.
Για πολλούς. Οι Mad Sin είναι μια ιστορική αλλά όχι ψόφια μπάντα. Επηρέασαν πολλά συγκροτήματα στο χώρο του psychobilly-punk και κάνουνε πάντα τρομερό σώου, χωρίς υπερβολές, με πολύ κέφι. Ένας ακόμα λόγος είναι ότι παίζουμε κι εμείς (γέλια).
Τι σημαίνει για εσάς rock ‘n’ roll; Είναι τρόπος ζωής ή απλά τρόπος έκφρασης;
Και τα δύο είναι, η μουσική που παίζεις και ότι βιώνεις μέσα απ’ αυτό πολλές φόρες αλλάζει και τον τρόπο που σκέφτεσαι και δρας στην καθημερινότητα σου. Εδώ στη Ελλάδα εξάλλου, δεν γίνεται να παίζεις rock ‘n’ roll χωρίς να ζεις πολλές φορές “καταστάσεις ροκ” που λέμε και αυτό είναι κάπου γαμάτο, βασικά.
Ποια συγκροτήματα σας επηρέασαν έτσι ώστε να γίνεται οι Ducky Boyz;
Σημείωνε! Agent Orange, Meteors, Stray Cats, New Model Army, Mad Sin, Last Drive, Hunger, Tall Boys, Ramones, Therapy?
Τι σχέδια και τι όνειρα έχετε για το μέλλον;
Περίπου αυτά που σου προανέφερα, που είναι αρκετά νομίζω, συν φυσικά και του να κάνουμε ένα νέο άλμπουμ κάποια στιγμή.
Πιστεύετε πως η δύσκολη περίοδος που διανύουμε τόσο οικονομικά όσο και πολιτισμικά, μπορεί να δώσει μια άλλη μαγεία στη δική μας μουσική;
Ίσως είναι ένα θετικό της κατάστασης που βιώνουμε, αυτό που λες. Το κοινό θέλει να ακούσει και να βιώσει πράγματα που του μιλάνε στην καρδιά αλλά και στο μυαλό, κι αυτό πιο πολύ σήμερα από ότι παλιότερα. Ίσως τελικά η ανάγκη όλων μας να βρούμε στηρίγματα, να δίνει και επιπλέον νόημα στην μουσική και τον καλό στίχο. Ίσως και για αυτό ζούμε μια άνοιξη στην ανεξάρτητη μουσική στην Ελλάδα.
Είναι τελικά το rock ‘n’ roll ένα είδος επανάστασης;
Μεγάλο θέμα θέτεις τώρα και πως να σου απαντήσουμε σε μερικές γραμμές. Το rock ‘n’ roll όπως το εκμεταλλεύτηκαν από την γέννηση του μέχρι σήμερα, δεν μπορείς να πεις ότι είναι ένα μέσο κοινωνικής επανάστασης. Είναι όμως ένα είδος μουσικής που μπορεί να σου ανοίξει το μυαλό, να σε κάνει να ψαχτείς και εντέλει να αλλάξεις την στάση σου απέναντι στην ζωή.
Έρχεται το τέλος του κόσμου και έχετε την δυνατότητα να παίξετε ένα τελευταίο τραγούδι ζωντανά. Ποιο θα ήταν αυτό;
Το “Dead End”.
Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη! Τελευταίες κουβέντες δικές σας!
Δύναμη, επιμονή, αλληλεγγύη και rock ‘n’ roll.
722 
