16 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, “Who told you life is easy?”, τραγωδίες και διαλύσεις, οι Ολλανδοί Backfire! είναι και πάλι στο παιχνίδι. Με αφορμή τις δύο εμφανίσεις τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 15 και 16 Φεβρουαρίου αντίστοιχα, το Rockway.gr επικοινώνησε με τον κιθαρίστα της μπάντας, Wyb Brouwer.
Καλησπέρα Wyb! Τελευταία δουλειά το 2012, ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα! Γιατί υπάρχουν τόσο μεγάλες παύσεις μεταξύ των album;
Γεια σου. Ο λόγος για τον οποίον υπήρχε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ “in harms way” και “my broken world” ήταν ότι διαλυθήκαμε το 2009. Όταν ανακαλύψαμε το πόσο μας έλειψαν όλα αυτά, αρχίσαμε να γράφουμε νέα τραγούδια. Οι συναυλίες που παίζουμε τώρα, είναι κάτι σαν encore, όχι comeback. Ένα εξτραδάκι στα 20 χρόνια παρουσίας μας. Θα μπορούσε να άρχιζε όλο από την αρχή οποιαδήποτε μέρα, θα μπορούσε να συνεχίσει έτσι για χρόνια.
Το “My broken world” ήρθε καταπάνω μας με ορμή και λίγο αργότερα, επανακυκλοφόρησε και σε βινύλιο, μαζί με τον προκάτοχο του “In Harm’s Way”, σε διπλό gatefold. Έχει επιστρέψει η μόδα του βινυλίου ή ήταν πάντοτε εκεί και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι;
Ναι, έχει επιστρέψει ολοκληρωτικά. Ένα LP είναι πολύ πιο cool από ένα CD, στο να το κρατάς, να το κοιτάς και να το ακούς. Το επόμενο μας album θα κυκλοφορήσει μόνο σε βινύλιο και ψηφιακά μέσω internet. Αυτό είναι το μέλλον της μουσικής, νομίζω.
Υπάρχει ένα απόσπασμα από ταινία στο ξεκίνημα του τραγουδιού “All I ever wanted”. Γιατί είναι τόσο δημοφιλείς αυτοί οι τρόποι εισαγωγής σε πολλά hardcore albums;
Δεν ξέρω ποιος άρχισε να βάζει τα δείγματα ταινιών στα τραγούδια, αλλά το έχουμε κάνει σε κάθε album που έχουν ηχογραφήσει. Λατρεύω τις ταινίες. Έχω συλλογή με πάνω από 4000 DVDs και έτσι υπάρχει αρκετό υλικό, από το οποίο μπορούμε να επιλέξουμε.
Είναι ο κόσμος μας τόσο διαλυμένος; Τι λένε οι στίχοι στο ομώνυμο τραγούδι του “My broken world” album;
Το “My broken world” έχει να κάνει με τον ΔΙΚΟ μου διαλυμένο κόσμο. Το έγραψα εγώ, όσο ήμουν σε αποτοξίνωση. Ο κόσμος μου διαλύθηκε και ακόμα αναρρώνω από όλα τα σκατά που μου συνέβησαν, τα περισσότερα εκ των οποίων έκανα εγώ ο ίδιος στον εαυτό μου. Το 90 % των τραγουδιών είναι για τις προσωπικές μου μάχες κόντρα στους δαίμονες μου και για τη ζωή που έχω επιλέξει να ζω. Και όμως δεν έγινα καλύτερα, απλά συνήθισα τον πόνο.
Στην εισαγωγή “The truth is a lie” του κομματιού “This One Is For Us”, κάποιος από σας λέει πράγματα, ακατάληπτα, στα Ολλανδικά υποθέτω. Θα σε πείραζε να μας τα εξηγήσεις;
Αυτή η εισαγωγή είναι σε διάλεκτο του Maastricht, δικό μας αστείο. Είναι αδύνατο να εξηγήσω ή να μεταφράσω. Για αυτό το λόγο, το κομμάτι που ακολουθεί ονομάζεται “Αυτό είναι για μας”.
Δουλεύετε πάνω σε νέο υλικό ή θα πάρει πάλι κάποια χρόνια, ώσπου να ακούσουμε ένα νέο σας album;
Κι όμως, δουλεύω ήδη πάνω σε νέα κομμάτια και θέλουμε να τα γράψουμε και να τα κυκλοφορήσουμε μέσα στο 2014. Νομίζω πως θα είναι τελείως DIY η παραγωγή. Δεν συνεργαζόμαστε πια με την GSR music. Μιλήσαμε και με άλλες εταιρίες, αλλά οι περισσότεροι είναι καθάρματα ούτως ή άλλως. Είμαστε στο κόλπο αρκετά χρόνια για να ξέρουμε πως να το κάνουμε μόνοι μας. Το “Still dedicated” album θα επανακυκλοφορήσει σε βινύλιο μέσα στο 2014 μέσω της I scream records, να ξέρεις.
Τι σημαίνει hardcore για σένα; Γιατί επέλεξες να ακολουθήσεις αυτόν τον ήχο;
Μπήκα στη σκηνή του Hardcore σαν οπαδός, πριν περίπου 25 χρόνια και ακόμη αγαπώ την μουσική που αγαπούσα και τότε, αλλά για να είμαι ειλικρινής σιχαίνομαι όλες τις μπάντες που έχουν βγει τα τελευταία 10 χρόνια. Όλες αυτές οι beatdown μπάντες, αυτοί οι κλόουν με το violent dancing και τις ελεεινές συμμορίτικες εμφανίσεις τους. Αλήθεια φίλε, δεν ξέρω τι να κάνω. Να τους λυπηθώ ή να γελάσω πολύ δυνατά; Αν ακούς Minor Threat, Slapshot ή Gorilla Biscuits και όλες αυτές τις παλιές hardcore μπάντες, που έγινε το λάθος;
Ποιες είναι οι μπάντες που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην απόφαση σας να ακολουθήσετε τα βήματα τους;
Οι μπάντες που ανέφερα προηγουμένως και άλλες μπάντες των τελών του 1980 και αρχών 1990, κυρίως New York Hardcore. Όλα τα πρώιμα Sick Of It All, Madball, Agnostic Front, Breakdown, Youth Of Today και άλλα τέτοια.
Εδώ στην Ελλάδα έχουμε αρκετές καλές μπάντες στο punk και hardcore, αλλά όχι αρκετό κοινό στο underground. Πως είναι τα πράγματα στην Ολλανδία;
Η σκηνή της Ολλανδίας ήταν μια από τις δυνατότερες στα 90s, όμως τα πράγματα άλλαξαν. Για τους Backfire! δεν είναι το καλύτερο και πιο γεμάτο μέρος μας η Ολλανδία, αλλά είναι ΟΚ. Η Γερμανία είχε πάντα δυνατή και πιστή σκηνή. Μου αρέσει πολύ να παίζω εκεί. Θυμάμαι πριν 10 χρόνια στην Ελλάδα ήταν πολύ όμορφα. Ελπίζω να τύχουμε και πάλι θερμής υποδοχής. Θα δώσουμε δύο πολύ δυνατές (“asskicking shows”) συναυλίες, αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Για αυτό, Ελλάδα, δείξε μας τι έχεις!
Τη συναυλία σας στη Αθήνα ανοίγουν οι My Turn. Ο τραγουδιστής τους, ο Αποστόλης είναι αυστηρά straight edge. Ποια είναι η γνώμη σου για το straight edge;
Είμαι το ακριβώς αντίθετο ενός SXE ατόμου. Εύχομαι να είχα κάνει μια παρόμοια επιλογή στη ζωή μου πριν 25 χρόνια. Για την υγεία μου αυτό θα ήταν ότι καλύτερο. Δεν μου αρέσει όμως το κήρυγμα ή προσπάθεια να πείσει κάποιον να το κάνει. Κάνε ότι θεωρείς καλύτερο για σένα και σεβάσου τις επιλογές των άλλων. Αλλά αναμφισβήτητα είναι πολύ καλύτερο για το συκώτι, τους πνεύμονες και τον εγκέφαλο σου.
Στη συναυλία σας πριν δέκα χρόνια, αν και δεν είχε πολύ κόσμο, κατάφερε κάποιος να μου ανοίξει τη μύτη. Από ότι είπες δεν είσαι υπέρ του violent dancing;
Υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να τραυματιστείς στην αρένα, κάνοντας stagediving ή προσπαθώντας να έρθεις κοντά στο μικρόφωνο. Δεν είναι παραδοσιακός χορός! Αλλά όλο αυτό το καράτε και το να χτυπάς επίτηδες τους άλλους στο πρόσωπο είναι χαζό, βλαμμένο, καθυστερημένο και λυπητερό.
Τι να περιμένουμε από τους Backfire! στη σκηνή;
Οι συναυλίες εκεί είναι οι πρώτες του 2014, οπότε να περιμένετε έναν κάποιο σκοτωμό. Θα δείτε και τους Harm (κιθάρα) και Giel (μπάσο) (No Turning Back) μαζί μας, αφού αντικατέστησαν τους Frank (Soeren- μπάσο) και Dave (Moors- κιθάρα). Ελπίζουμε να δούμε πολύ κόσμο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και να κάνουμε ένα τεράστιο old school hardcore party με πολύ χαβαλέ, Ούζο 12 και χορό!
372 
