Ο Αλέξανδρος Μίαρης, πολυοργανίστας, τραγουδιστής και κινητήριος δύναμη πίσω από το διαστημικό όχημα των Electric Litany, δίνει κάποιες απαντήσεις περί των συνευρέσεων του γκρουπ σε εγκαταλελειμμένα κτίρια και για τη συνεργασία τους με τον Alan Parsons, εν όψει της εμφάνισης τους στο Gagarin 205 στις 30 Νοεμβρίου. Δείτε αναλυτικά παρακάτω…
Πως βρεθήκατε τελικά τα τέσσερα άτομα που αποτελείτε αυτήν τη στιγμή στην μπάντα; Είχατε κάποιους περίεργους τόπους συνεύρεσης απ’ ό,τι καταλαβαίνω.
Όλοι βρεθήκαμε στο Λονδίνο για τη μουσική, έτσι γνωριστήκαμε. Οι τρόποι γνωριμίας σε σύγκριση με τους τόπους συνεύρεσης είναι λίγο απογοητευτικοί. Γνωριστήκαμε σχεδόν όλοι μέσα από αγγελίες. Οι τόποι συνεύρεσης από την άλλη είχαν περισσότερο ενδιαφέρον. Λόγω αναγκών τα πρώτα χρονιά παιξίματος ήταν μέσα σε εγκαταλελειμμένα κτίρια στο Λονδίνο.
Στη δημιουργία και παραγωγή της μουσικής σας ποιος έχει τον κύριο λόγο; Λειτουργείτε δημοκρατικά σαν μπάντα;
Είναι εκ φύσεως παράλογο να δημιουργείς δημοκρατικά σε μια μπάντα. Δεν είναι δυνατόν εξ ορισμού να πρέπει να συμμετάσχεις, φερ’ ειπείν στο 25%, λες και είναι θεσμοθετημένη η δημιουργία. Ο μόνος τρόπος όμορφης συνύπαρξης σε μια μπάντα είναι να βάζεις ο,τιδήποτε έχεις καλύτερο μέσα σου, ανεξαρτήτως ποσοστού η μέτρησης. Ο Richard παίζει τύμπανα επειδή είναι τρομερός εκεί κ.ο.κ
Πως συνυπάρχετε στα πλαίσια της μπάντας; Υπάρχει ένταση ή αρμονία στις μεταξύ σας σχέσεις;
Υπάρχουν απ’ όλα σε μια συνύπαρξη.
Τι αποτελεί για εσάς έμπνευση για τη σύνθεση της μουσικής σας; Είναι πάντα μουσικής φύσεως τα ερεθίσματα σας;
Τα ερεθίσματα μας σπανίως είναι μουσικής φύσεως. Μας ενδιαφέρουν και μας κεντρίζουν τόσα πράγματα που είναι αδύνατο να γράψουμε εδώ με λογία για αυτά, γι αυτό γράφουμε τραγούδια.
Τι πιστεύετε για τις αλλεπάλληλες αναβιώσεις του νεοκυματικού ήχου της δεκαετίας του ’80; Είναι οι αναβιώσεις αυτές πάντοτε επιτυχημένες;
Οι αναβίωση ως αναβίωση δίχως κάποιο νέο στοιχείο της εποχής είναι πάντα αποτυχημένες όσον άφορα την ουσία. Η μουσική γενικότερα ,όπως και η τέχνη που γράφεται σε ένα Χ χρόνο, γεννιέται από κάποιον/ους που θέλουν κάτι να πουν σε αυτόν τον Χ χρόνο. Αν αυτοί λένε ακριβώς τα ίδια με άλλα λογία που λεγόταν 35 χρονιά πριν, τότε εγώ βαριέμαι. Όμως συγκεκριμένα για την εν λόγω αναβίωση του ήχου που ανέφερες υπάρχουν πολλά παραδείγματα φετινής μουσικής π.χ, που όντως έχουν πολλά πράγματα να πουν και χρησιμοποιούν άπλα τον ήχο αυτό ως όχημα ή αφετηρία.
Πως ήταν η συνεργασία σας με τον Alan Parsons; Πως προέκυψε; Αποκομίσατε κάτι από αυτήν;
Η συνεργασία μας με τον Alan ήταν υποδειγματική ως εμπειρία. Κατ αρχήν για το μουσικό της κομμάτι, τα πράγματα που αποκομίσαμε δουλεύοντας με τον Alan, ακόμη και πράγματα που δεν είναι στο δίσκο, όπως φερ’ ειπείν μια γενική κουβέντα προσέγγισης της μοντέρνας μουσικής. Το δεύτερο και εξ ίσου σημαντικό, ως επιβεβαίωση, όχι τόσο της μουσικής μας, μα μιας γενικής αληθείας του ότι δεν γίνονται όλα για τα φράγκα, είναι πως ο Alan δούλεψε και ρίσκαρε μαζί μας δίχως να πληρωθεί. Όχι, δεν χρειάζεται όλα να είναι ανταγωνιστικά με οικονομικούς ορούς, κάποια πράγματα μεγάλα ή μη μπορούμε να τα κάνουμε έτσι, επειδή έτσι νιώθουμε, δεν μετριούνται όλα με τα ποσά κόστισε ένας δίσκος ή τα ποσά πήρε ο παράγωγος. Έχουμε βαρεθεί να ακούμε ιστορίες εδώ, μα και από ελληνικές μπάντες, όπου συνεργάστηκαν με τον τάδε γνωστό και είναι τεράστια επιτυχία και την ίδια στιγμή από πίσω του χουν χώσει ένα σκασμό λεφτά.
Τι προσδοκίες έχετε από την πιο πρόσφατη κυκλοφορία σας, “Enduring days you will overcome”; Υπάρχει κάποιο μήνυμα πίσω από τον τίτλο;
Η προσδοκία μας ως μπάντα είναι να επικοινωνούμε την μουσική μας και να συνεχίζουμε να γράφουμε και να παίζουμε. Υπάρχουν μηνύματα πίσω απ τον τίτλο και ο καθένας μπορεί να βρει λίγο απ τον εαυτό του εκεί ακούγοντας τον δίσκο.
Έχετε καμία συγκεκριμένη προτίμηση από τον κατάλογο της Inner Ear; Γενικότερα, τι ακούτε αυτόν τον καιρό;
Κορέ Ύδρο -Τα παιδιά της παλαιότητας – The Boy και Λένα Πλάτωνος από την Inner Ear.Αυτόν τον καιρό ακούμε πολύ Sher Ali Mher Ali και μια νέα δυνατή μπάντα σύμπραξης Ροδίτων/ Άγγλων τους Valia Calda.
Τι σχέδια έχετε για το μέλλον; Θα ακολουθήσει άλλη περιοδεία μετά την παρούσα;
Υπάρχουν μπόλικα πράγματα στον ορίζοντα δισκογραφικά και μη. Ένα single ετοιμάζουμε σύντομα, έπειτα μουσική μαζί με την London Sinfonietta σε ένα έργο του Γιάννη Χατζηκυριάκου “Πενθεσίλεια”, προτάσεις για soundtracks και άλλα τουρ και συναυλίες ανά την Ευρώπη.
220 
