Από τη Θεσσαλονίκη και με κάποιες στάσεις ο συρμός του ψεχεδελικού υπεραστικού των Sleepin Pillow φτάνει την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου στην Αθήνα και το Ρομάντσο (δελτίο τύπου). Το Rockway.gr επικοινώνησε μαζί τους και εν μέσω Δημήτρη Μαρσέλου, ζήτησε να απαντηθούν οι παρακάτω ερωτήσεις.
-Καλημέρα! Για αρχή θα ήθελα να παρουσιάσετε την μπάντα στους αναγνώστες μας; Τι είναι το κοιμώμενο μαξιλάρι; Βλέπει και εκείνο όνειρα όπως εμείς;
Είναι ότι μας συντροφεύει βαθιά στα όνειρα μας, στα καλα κρυμμένα μας αρχεία και στ’ απόκρυφα σοκάκια μας. Ζούμε με μαξιλάρια το εν τρίτο της ζωής μας, κοιμούνται κι ονειρεύονται κι αυτά κοντά μας, μαζί μας. Γνωρίζουν καλά τα θέλω και τους φόβους μας.
– Νέο album “World is over…”. Μπορείτε να μας μιλήσετε λίγο για του συντελεστές που βοήθησαν στο να παραδοθεί αυτο το υπέροχο αποτέλεσμα;
Η μπάντα λειτουργεί αυτόνομα, αυτόνομη και ανεξάρτητη απ’ το ξεκίνημα της. Έχει γράψει τα τραγούδια, τα ‘χει ενορχηστρώσει, έχει κάνει και την παραγωγή. Οι εταιρίες ως τώρα είχαν αμελητέο ρόλο σε ότι έχουμε καταφέρει. Βεβαίως κατά καιρούς είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε φίλους, εξαίρετους μουσικούς στις δουλείες μας.
-Πιστεύετε ειλικρινά πως ο κόσμος “τελείωσε”; Δεν υπάρχει τρόπος να αντιστραφεί το εις βάρος μας κλίμα;
Ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε έχει τελειώσει. Κι εμείς μαζί του. Δεν μας λέει κάποιος πως ότι ακολουθήσει θα ‘ναι καλύτερο, αλλά αυτό θα πρέπει να είναι το ζητούμενο για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Είναι ανάγκη να αντισταθούμε στον αυτόματο πιλότο που οδηγεί στην καταστροφή και να ορίσουμε ξανά αξίες, ιδέες και ιδανικά. Πρέπει να επιστρέψουμε στον άνθρωπο και να του επιτρέψουμε να εξελιχτεί. Xρειάζεται αγώνας ν’ αποτινάξουμε από πάνω μας κι από μέσα μας το ζυγό του άτομου, του ενός, της ολιγαρχίας.
-Όσο άκουγα το album μια αίσθηση post punk/new wave μου δημιουργήθηκε, ειδικά στον ήχο του μπάσου, παρέα με έναν ψυχεδελισμό αλά Porcupine Tree. Ποιες ήταν οι επιρροές που σας ώθησαν να ακούγεστε έτσι;
Μουσικές αναφορές υπάρχουν πολλές, άλλωστε είμαστε έξι άνθρωποι δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Eίμαστε πάντα σ’ ετοιμότητα μ’ ανοιχτές κεραίες. Ότι ζούμε κι ότι ακούγεται στ’ αυτιά μας ευχάριστα φιλτράρεται καθημερινά δημιουργώντας το καινούργιο πλαίσιο πάνω στο οποίο ο καθένας από εμάς ξεχωριστά και όλοι μαζί θα δημιουργήσουμε τον επόμενο ήχο.
-Έχετε πάρει σβάρνα τις ελληνικές πόλεις και στις 18 Δεκέμβρη συναντάτε την Lia Hide στο Ρομάντσο. Θα θέλατε να περιγράψετε το τι θα αντιμετωπίσει ο θεατής εκείνο το βράδυ;
Κυκλοφορήσαμε ένα δίσκο πέρυσι αλλά δεν είχαμε την ευκαιρία να τον παρουσιάσουμε. Τώρα, οι συνθήκες ευνοούν κάτι τέτοιο κι εμείς είμαστε έτοιμοι. Kατεβαίνουμε στην Αθήνα γεμάτοι ενέργεια, αποφασισμένοι να επικοινωνήσουμε με έναν κόσμο που έχουμε να συναντήσουμε πάνω από τέσσερα χρόνια.
-Lia Hide. Τι θα λέγατε σε κάποιοιν για να τον κάνετε να έρθει από νψρίς να την απολαύσει;
Η Λία είναι φίλη από παλιά, έχει την ιστορία της και συνεχίζει ασφαλώς να διαπρέπει. Είναι τιμή μας ν’ ανοίγει τη βραδιά. Ο δίσκος “Home” που κυκλοφόρησε είναι ένα πραγματικό διαμάντι και επί σκηνής δίνει την ψυχή της.
-Η μουσική φαίνεται να αντιδράει δυνατά κατά της τρομοκρατίας και αρνείται να δείξει φόβο. Είναι τελικά η τέχνη ένα όπλο;
Η τέχνη είναι η απάντηση στην ασχήμια της καθημερινότητας. Οι άνθρωποι δημιουργούν ακόμα και κάτω απ τις χειρότερες συνθήκες. Τίποτα δε θα μπορέσει να σταματήσει τους καλούς ανθρώπους. Τίποτα δε μπορεί να σταματήσει τη μουσική, το θέατρο, την ποίηση. Η τέχνη είναι ο θεός.
-Για τελείωμα θα ήθελα να αφιερώσετε ένα σας τραγούδι σε όσους χάνουν τη ζωή τους τελευταία, είτε από επιθέσεις είτε από την προσπάθεια να βρουν κάτι καλύτερο!
This world is over… Κάποιοι ήδη ψάχνουν το νέο, κάποιοι εκεί έξω φτιάχνουν ένα καινούργιο.
-Ας γείρουμε λοιπόν στο μαξιλάρι και να ευχηθούμε τα όνειρα σας να βγουν αληθινά!
187 
