Είμαι εκείνης της γενιάς που άρχισε να διαμορφώνει μουσικό χαρακτήρα όταν οι Ministry έμπαιναν σε έναν νέο κύκλο ζωής, γενόμενοι οι βασικοί ήρωες της industrial metal σκηνής, και μελωδίες-σήματα κατατεθέν σαν εκείνη του “N.W.O.”, έγιναν κομμάτια ενός άτυπου soundtrack της εφηβείας. Όταν μου ζητήθηκε να μιλήσω με τον Sin Quirin, κιθαρίστα και πλέον βασικό συνθέτη στο πλάι του Al Jourgensen, ήταν πολύ δύσκολο να αρνηθώ. Ευχάριστος, περιγραφικός και σεμνός απάντησε τις ερωτήσεις που του έθεσα για χάρη του rockway.gr, εν όψει και της διπλής τους εμφάνισης σε Αθήνα (Piraeus 117 Academy) και Θεσσαλονική (Principal Club Theatre), την 1η και 2η του Ιουνίου αντίστοιχα (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ). Μας μιλάει για τη ζωή του με τους Ministry, για το πολυαναμενόμενο νέο τους album και άλλα πολλά.
-Καλησπέρα, Sin! Πού σε πετυχαίνω;
Είμαι στο Los Angeles στο προβάδικο μας.
-Α, τέλεια στον τόπο του εγκλήματος. Σε λίγες μέρες διασχίζετε τον Ατλαντικό για την Ευρωπαϊκή σας περιοδεία, η οποία περιλαμβάνει και δύο στάσεις στη χώρα μας. Εδώ, όλοι νιώθουμε εκσταστιασμένοι που θα δούμε για πρώτη φορά τους Ministry. Τι έχεις ακούσει για τους μεταλλάδες στην Ελλάδα;
Είμαστε και εμείς εξίσου ενθουσιασμένοι που θα έρθουμε εκεί. Θα είναι όντως η πρώτη μας φορά και όλοι ανυπομονούμε να παίξουμε μπροστά στους Έλληνες οπαδούς μας. Δεχόμαστε πολλά μηνύματα από την Ελλάδα και πραγματικά φαίνεται πώς πολλοί είναι χαρούμενοι που θα μας δουν εκεί και χαιρόμαστε πολύ που θα ξεκινήσουμε την περιοδεία μας από τη χώρα σας.
-Περιμένουμε πολλά χρόνια για κάτι τέτοιο να συμβεί, οπότε αρκετοί θα είναι φανατισμένοι στο live.
Το εύχομαι!
-Το τελευταίο Ministry album, “From Beer To Eternity” έφερε επάνω του το σημάδι σου, μιας που έγραψες αρκετά από τα κομμάτια του μαζί με τον Al. Πως αισθάνεσαι που είσαι ένα ζωτικό μέρος ενός συγκροτήματος του οποίου πριν ήσουν οπαδός;
Ακόμα καμιά φορά δεν μου μοιάζει αληθινό, για να είμαι ειλικρινής, αν και είμαι μαζί με τον Al 11 χρόνια. Περνάω φάσεις κάπου κάπου του τύπου “είμαι στα αλήθεια ο κιθαρίστας των Ministry και γράφω και κομμάτια για την μπάντα πλέον;”. Αισθάνομαι κάπως έτσι καμιά φορά. Εξαιρετικό συναίσθημα που είναι δύσκολο να περιγράψω περισσότερο από μια δυσπιστία, έκπληξη και ευτυχία που είμαι όντως μέρος όλου αυτού. Αισθάνομαι όμως, ακόμα σαν οπαδός! Ακόμα κι όταν βλέπω το όνομα μου στους δίσκους ή κάθομαι στο studio με τον Al να δουλεύουμε νέο υλικό και θα με ρωτήσει τη γνώμη μου για οτιδήποτε. Εκεί σκέφτομαι “τι ρωτάς εμένα, είσαι ο γαμημένος Al Jourgensen” (γέλια)! Είναι ακόμα παράξενο για μένα, αλλά με την καλή έννοια.
-Μετά από 3 album με τους Ministry, γυρνάς πίσω στον χρόνο και θες να ακούσεις αυτά που έχεις κάνει ή τα βαριέσαι μιας που τα προβάρεις συνέχεια και για τα live;
Καμιά φορά ναι, αλλά όχι πολύ συχνά. Είμαι fan των Ministry και είμαι περήφανος για όσα έκανα μαζί τους, αλλά δεν τα ακούω συχνά γιατί πρώτον, όντως τα προβάρουμε συχνά, δεύτερον, τα παίξαμε πολύ και για καιρό ώσπου να τα ηχογραφήσουμε και τρίτον, ακόμα νωρίτερα τα είχαμε για καιρό στο κεφάλι μας πριν γίνουν κομμάτια. Μου αρέσει όμως που και που να τα ακούω και να θυμάμαι τι συνέβαινε εκείνη την εποχή, αλλά κυρίως να κοιτάω στο μέλλον με νέες ιδέες και τέτοια.
-Πως ξεκίνησε η ιστορία σου στους Ministry; Πως γνωριστήκατε με τον Al;
Υπήρξα πριν σε μια μπάντα, τους Society 1 (σ.σ. ενεργοί ακόμα) είχαμε τον ίδιο booking agent με τους Ministry. Ήταν εκείνος που με σύστησε στον Al αρχικά μαζί με τον τέως μπασίστα των Ministry, Paul Raven, ας αναπαυτεί εν ειρήνη. Ο Paul είχε παίξει μαζί μου στους Society 1 και είχε μιλήσει για μένα στον Al στις αρχές του 2000. Ήταν πολύ χαλαρή η γνωριμία και εκείνος είχε πει πως αν χρειαστεί ποτέ κιθαρίστα θα επικοινωνήσει μαζί μου. Του πήρε μερικά χρόνια αλλά τελικά επικοινώνησε. Νομίζω ήταν το 2005 όταν και επανένωσε τους Revolting Cocks και μου ζήτησε να συμμετάσχω στο MasturbaTour του 2006, όταν οι RevCo και οι Ministry θα έκαναν κοινή περιοδεία. Έτσι ξεκίνησαν όλα.
-Ο Al, εσύ και ο πληκτράς John Bechdel έχετε μείνει από τη σύνθεση του “From Beer to Eternity”. Υπάρχει ένα κενό από τότε ως τώρα και πολλοί δεν γνωρίζουν τα υπόλοιπα μέλη των Ministry, οπότε θα σου ζητήσω να μας τους παρουσιάσεις.
Εκτός από εμάς τους τρεις λοιπόν, στην άλλη κιθάρα ο Cesar Soto (σ.σ. ex-Pissing Razors) που ήρθε στην μπάντα το 2015, στο μπάσο ο Jason Christopher (σ.σ. ex-Prong, Stone Sour) που έκανε και το περσινό tour και στα τύμπανα ο Τomas Holtgreve από τη Γερμανία (σ.σ. τα χνάρια του χάνονται σε ένα γερμανικό συγκρότημα ονόματι Frida Gold), νέο μέλος και πρώτη του περιοδεία.
-Οι πρώτοι δύο έχουν δυνατά βιογραφικά. Έχει βρεθεί η μεταξύ σας ισορροπία και χημεία ώστε να προκύψει κάτι περισσότερο από μια περιοδεία;
Βεβαίως! Ήδη δουλεύουμε το νέο Ministry album εδώ και λίγους μήνες και είμαστε στο 75 τοις εκατό της ολοκλήρωσης. Όλοι έχουν βάλει το λιθαράκι τους στο νέο υλικό και το album υπολογίζω πώς θα βγει το ερχόμενο φθινόπωρο. Έπειτα σχεδιάζουμε να επισκεφτούμε Αυστραλία και Σιγκαπούρη, και ίσως να γυρίσουμε τις ΗΠΑ ξανά και το 2018 και πάλι παγκόσμια περιοδεία.
-Εύχομαι και του χρόνου κοντά μας!
Και γω το εύχομαι.
-Υπέροχο νέο η κυκλοφορία του νέου δίσκου. Κάποιοι έχουν κατηγορήσει τον Al πως εμπνέεται μόνο όταν οι Ρεπουμπλικάνοι είναι στην εξουσία και η κυκλοφορία του νέου album τώρα που είναι πρόεδρος ο Trump ρίχνει λάδι στη φωτιά. Έχει εμπνευστεί από το νέο πρόεδρο και τις περίεργες ιδέες του;
(γέλια) Δεν είναι ο μοναδικός λόγος για να βγει τον νέο album. Ξεκινήσαμε να το δουλεύουμε πέρυσι, τουλάχιστον τη γενική του ιδέα, αλλά όντως ο Trump με τη νίκη του έριξε λάδι στη φωτιά και υπάρχουν στίχοι για εκείνον. Δεν είναι όμως η μοναδική αιτία ή ο καταλύτης του album. Είχαμε ήδη αποφασίσει πως θα γράψουμε νέο album. Αλλά σίγουρα, θα είναι μέρος του (γέλια).
-Αλλά μια που μιλάω και με σένα, αναρωτιέμαι τι ενέπνευσε εσένα για να γράψεις μουσική για το επόμενο album σας;
Καλή ερώτηση! Πάντα για ξεκίνημα ρωτάω τον Al την κατεύθυνση που θέλει να πάρουμε και λάβαμε μια συνειδητή απόφαση. Είχε συγκεκριμένο στόχο για αυτό το νέο album και από εκεί προσανατολίζω και εγώ τις ιδέες μου. Έχω ιδέες για κομμάτια συνεχώς, είτε που τα δουλεύω για καιρό, είτε που μου έρχονται ξαφνικά στο studio. Έμπνευση αντλώ από παντού. Κυριολεκτικά, από όταν οδηγώ στο δρόμο ή από κάποιους ήχους που ίσως ακούσω ή κάτι που θα δω. Οτιδήποτε μπορεί να με κάνει να γράψω μουσική, αλλά για το εν λόγω, ο Al είχε ένα συγκεκριμένο όραμα και όλοι οι υπόλοιποι προσπαθούμε να το ακολουθήσουμε. Νομίζω πως θα σας προξενήσει έκπληξη το νέο album. Όσοι κοντινοί μας έχουν ακούσει κομμάτια, λένε πως είναι ένας συνδυασμός “Psalm 69”, “Dark Side of the Spoon” και “Filth Pig”.
-Ωραίος συνδυασμός…
Είναι σίγουρα πιο αργό σε ταχύτητα, αλλά εξίσου βαρύ. Μπορείς να παίζεις αργά, χωρίς να χάνει σε βαρύτητα και επιθετικότητα. Δεν θα παίζουμε με ταχύτητα χιλιάδων μιλιών την ώρα σε κάθε κομμάτι, αν και έχουμε και κάποια πολύ γρήγορα, αλλά σε σύνολο θα είναι σκοτεινό, βαρύ σε διάθεση και πιο αργό.
-Δεν σας έχω δει ποτέ ζωντανά, οπότε θα ήθελα να με βάλεις σε ένα χώρο που παίζουν οι Ministry και μιας που είσαι και οπαδός του σχήματος θα μπορούσες να το περιγράψεις τέλεια.
Οι Ministry είναι μια έφοδος κατά όλων των αισθήσεων σου. Οπτικά, έχουμε εκπληκτικά visuals ενόσω παίζουμε. Στην σκηνή είμαστε in-your-face και διαδραστικοί με το κοινό. Μας αρέσει να ερχόμαστε κοντά και να συνδεόμαστε με τους θεατές. Ηχητικά, οι Ministry είναι από τα πιο ξεχωριστά πράγματα που θα ζήσεις ζωντανά. Σε χτυπάμε σε κάθε επίπεδο! Άνθρωποι που φεύγουν από τις συναυλίες μας λένε πως νιώθουν σαν να τους έχουν χτυπήσει με ρόπαλο στο κεφάλι.
-Να φέρουμε ωτασπίδες δηλαδή;
Θα το πρότεινα!!! (γέλια) Δεν χρησιμοποιούσα ποτέ, ώσπου ήρθα στους Ministry!
-Πιστεύεις πως οι θεατές στις δύο πλευρές του Ατλαντικού διαφέρουν;
Τα Ευρωπαϊκα κοινά είναι πολύ καλύτερα! Χωρίς αμφιβολία. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Los Angeles, γουστάρω να παίζω στις ΗΠΑ, αλλά κάτι άλλο συμβαίνει στην Ευρώπη. Κατά τη γνώμη μου, φαίνεται να γίνονται ένα με τις παραστάσεις και πραγματικά τρελαίνονται σε σχέση με τους εδώ. Στις ΗΠΑ είναι λίγο μουδιασμένοι, τα έχουν δει όλα. Στην Ευρώπη, επίσης οι οπαδοί είναι πιο πιστοί στα συγκροτήματα που αγαπούν όσα χρόνια και να περάσουν. Στην Αμερική, σε ακολουθούν για ένα δύο χρόνια και μετά πάνε αλλού. Προτιμώ να παίζω μπροστά σε ευρωπαϊκά κοινά.
-Ποια ήταν η πιο περίεργη στιγμή που έχεις ζήσει με τους Ministry;
Πολλά μπορώ να σκεφτώ. Στην περιοδεία του ‘12 στη Ρωσία, πρώτη μας φορά εκεί έπρεπε να φύγουμε τρέχοντας από το venue, γιατί μας κυνηγούσαν οι οπαδοί μας προς τα βανάκια και όσο ήμασταν μέσα, σκαρφάλωναν στο καπό, στο παρμπρίζ, παντού (γέλια). Καθόμασταν μέσα ενώ εκείνοι κουνούσαν το βαν, χτυπούσαν τα παράθυρα. Ξεκινήσαμε και κάποιοι ακόμη κρεμόντουσαν από τα οχήματα. Γυρνώντας στην προηγούμενη ερώτηση σου, δεν θα το παθαίναμε ποτέ αυτό στις ΗΠΑ!
-Ποιο κομμάτι σας σου αρέσει να παίζεις περισσότερο;
Πολύ πολύ δύσκολο να απαντήσω! Πέρυσι παίξαμε δύο κομμάτια που κολλάγανε το ένα πίσω από το άλλο, οπότε θα τα βαφτίσω ένα κομμάτι. Είναι δυο κομμάτι που προσπαθούσα καιρό να πείσω τον Al να παίξουμε ζωντανά και επιτέλους τα κατάφερα. Είναι τα “The Missing” και “Deity”. Ήταν δυο από τα πρώτα τραγούδια Ministry που άκουσα ποτέ! Η απάντηση μου ίσως να αλλάξει την επόμενη εβδομάδα, αλλά τώρα θα διαλέξω αυτά.
-Ελπίζω να τα ακούσουμε και εδώ λοιπόν. Ψάχνοντας πληροφορίες για εσένα, κατάλαβα πως είσαι σκληρά εργαζόμενος μουσικός, οπότε θέλω να ρωτήσω αν δουλεύεις κάτι άλλο εκτός από τους Ministry.
Οι Ministry είναι η προτεραιότητα μου, η βασική μου μπάντα. Αλλά όταν δεν περιοδεύουμε ή δεν είμαστε στο studio, κάνω πάντα session δουλειές, εμφανίσεις σαν DJ. Είχα πολλές άλλες μπάντες στην άκρη πάντα, αλλά πρόσφατα ξεκίνησα ένα νέο project που ονομάζεται 3 Headed Snake. Παλαιομοδίτικο power metal. Κάτι που έπαιζα μεγαλώνοντας στην εφηβεία μου και το ξεκίνησα για πλάκα, αλλά νομίζω πως θα ηχογραφήσω ένα ep, όταν γυρίσουμε από την περιοδεία. Μάλλον κοντά στον Αύγουστο. Είναι το τελείως αντίθετο από τους Ministry. Μπορείτε να ακούσετε κάποια δείγματα στη σελίδα της μπάντας στο Facebook.
-Διάβαζα ένα άρθρο στην LA Times, όπου μιλούσαν για τα χρόνια σου στο σχολείο, πόσο σε βοήθησε για την συνέχεια και πόσο θα ήθελες να το επισκεφτείς και να δώσεις κίνητρο στα παιδιά να ασχοληθούν με τη μουσική. Πιστεύεις πως πραγματικά η μουσική μπορεί να αποτελέσει καταφύγιο από την καθημερινή τρέλα; Θα έπρεπε να είναι ένα υποχρεωτικό μάθημα στο σχολείο;
Αν αποφάσιζα εγώ, σίγουρα! Η μουσική έχει μια πολλή θετική επιρροή στα παιδιά και ήταν σίγουρα το δικό μου καταφύγιο. Δεν ήμουν ποτέ ένα δημοφιλές παιδί, δεν είχα πολλούς φίλους, οπότε πάντα έβρισκα παρηγοριά στη μουσική. Με βοήθησε εκείνα τα χρόνια που μεγάλωνα και εύχομαι κάθε σχολείο να το προσθέσει στην καθημερινή του ύλη. Ελπίζω να καταφέρω να πάω στο παλιό μου σχολείο του χρόνου και να μιλήσω στα παιδιά της περιοχής, να προσπαθήσω να τα κινητοποιήσω προς την μουσική και να προσφέρω τις συμβουλές μου. Θα προσπαθήσω επίσης να πείσω τους σπόνσορες μου να προσφέρουν κάποια δωρεάν όργανα και τέτοια.
-Επειδή με ενδιαφέρει προσωπικά, πως αποβάλλεις το άγχος και την αγωνία πριν βγεις στη σκηνή;
(γέλια) Κουφό! Με ρώτησαν το ίδιο και σε μια προηγούμενη συνέντευξη. Ειλικρινά, δεν ξέρω! Ποτέ δεν έχω βιώσει άγχος προτού βγω στη σκηνή. Πάντα είμαι όμως ανυπόμονος να ανέβω να ξεκινήσω να παίζω. Νιώθω ο πιο βολικός άνθρωπος επί σκηνής. Είναι εκεί που ανεβαίνει η αδρεναλίνη μου. Δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν παίρνω ναρκωτικά, δεν έχω ακουμπήσει τίποτε από αυτά στη ζωή μου, οπότε η μουσική είναι ο εθισμός μου! Αλλά πριν το live, απομονώνομαι κάπου και επικεντρώνομαι σε αυτό που θέλω να κάνω όταν βγω στη σκηνή. Δοκίμασε να μείνεις για λίγο μόνος σου, να αποφορτιστείς και να συγκεντρωθείς σε αυτό που κάνεις.
-Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή και για το χρόνο σου! Αν θέλεις μπορείς να απευθυνθείς στους φίλους σας στην Ελλάδα.
345 
