WITHIN PROGRESS

Ένα ολόφρεσκο πενταμελές σχήμα από τη Θεσσαλονίκη διευρύνει τον κατάλογο των ελληνικών prog metal groups που αξίζουν πραγματικά την προσοχή του αντίστοιχου κοινού. Με πολύ σοβαρή αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου τους ΕΡ, με τον τίτλο “Oceans Of Time”, επιχειρούμε να μάθουμε όσο το δυνατόν περισσότερα γι’  αυτούς.

Αρχικά, πέστε μας με συντομία το ιστορικό δημιουργίας του γκρουπ.
Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 2014 από τον Τάσο (κιθάρα-πιάνο), τον Πολύδωρο (ντραμς) και τον Δημήτρη (πρώην κιθαρίστα) που αποτέλεσαν τα ιδρυτικά μέλη. Από τότε η μπάντα έγραφε τα δικά της κομμάτια όμως άλλαξε πολλούς μπασίστες και τραγουδιστές μέχρι να φτάσει στη σημερινή της μορφή στην οποία είναι από τον Αύγουστο του 2017, όποτε και ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις για το 1ο ΕΡ με την ένταξη του Βαγγέλη στη κιθάρα, του Ευθύμη στα φωνητικά και του Γιώργου στο μπάσο. Η μπάντα ξεκίνησε να είναι ενεργή με live εμφανίσεις από τον Νοέμβριο του 2017.

Ποιες είναι οι κοινές σας μουσικές επιδράσεις;
Όλοι μας ξεκινήσαμε λίγο-πολύ στην ίδια ηλικία με τη metal και rock μουσική οπότε αυτό αποτελεί κάτι κοινό για όλους μας. Από εκεί και πέρα υπάρχει η κλασσική παιδεία του Ευθύμη και του Τάσου που σίγουρα φαίνεται κατά κάποιο τρόπο στα κομμάτια μας ή θα φανεί ασφαλώς περισσότερο στις επόμενες συνθέσεις. Επίσης η παραδοσιακή ελληνική μουσική είναι κάτι που συναρπάζει και τους πέντε μας και θέλουμε/προσπαθούμε να την εντάσσουμε στα κομμάτια μας.



Πώς θα περιγράφατε τη μουσική σας σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει;
Η βάση της μουσικής μας είναι αδιαμφισβήτητα η metal (πρωτίστως) και η rock (δευτερευόντως). Αυτή η βάση αποκτά άλλο ύφος και αέρα μέσα από τη μίξη με διάφορα παρακλάδια της metal (progressive, alternative, nu κλπ, τα οποία αποτελούν τις προσωπικές προτιμήσεις του καθενός) και τις παραδοσιακές επιρροές. Επίσης πιστεύουμε ότι είναι αισθητή η ατμόσφαιρα που δημιουργείται μέσα από τη μεγάλη ποικιλία μελωδιών τόσο στα όργανα όσο και στη φωνή. Από εκεί και πέρα η μουσική μας μοιάζει πολύ με συγκροτήματα στα οποία έχει μπει η ταμπέλα του ‘προοδευτικού’ (progressive) οπότε πιστεύουμε ότι κάποιος που ψάξει κάποια χαρακτηριστικά συγκροτήματα “σταθμούς” του είδους θα μπορεί εύκολα να καταλάβει τι μουσική παίζουμε. Είναι λογικό να έχουμε μεγαλύτερη απήχηση  σε λάτρεις του prog (τουλάχιστον τώρα στο ξεκίνημά μας) χωρίς φυσικά να αποκλείουμε κάποιον που του αρέσει η pop, για παράδειγμα, να εκτιμήσει αυτό που κάνουμε.



Αποκαλύψτε μας κάποιες λεπτομέρειες για το πρώτο ΕΡ σας. Τίτλους, παραγωγή, ύφος, κάποια επιπλέον στοιχεία για τις ηχογραφήσεις, ευχαριστίες.
Το πρώτο μας ΕΡ ονομάζεται “Oceans of Time”, περιέχει 5 κομμάτια (Celestial Notion, Like My Demons Said, Divine Intervention, Oceans of Time, Bliss In Ignorance) τα οποία έχουν γραφτεί από τα τωρινά μέλη του συγκροτήματος και τον πρώην-κιθαρίστα, Δημήτρη. Τα 4 κομμάτια είναι αυτά που περιέχουν στίχους και είναι πιο σταθερά στο ύφος ενώ το κομμάτι με το οποίο ξεκινάει το album είναι αυτό που κατά τη γνώμη μας διαφοροποιείται λίγο από τα υπόλοιπα, γι’ αυτό και μπήκε πρώτο. Οι επιρροές μας για τη σύνθεση των κομματιών αποτέλεσαν μπάντες όπως οι Tesseract, οι Gojira και οι Mastodon μεταξύ άλλων.

Οι ηχογραφήσεις έγιναν στα Fireball Music Studios στη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησαν το καλοκαίρι και ολοκληρώθηκαν τον Οκτώβριο του 2017. Έπειτα η μίξη και το mastering πέρασαν στον Joe F.K. και ο δίσκος ήταν έτοιμος στις αρχές του 2018. Όσον αφορά τη διαδικασία της ηχογράφησης, τα όργανα ηχογραφήθηκαν σχετικά γρήγορα (2-3 ημέρες το κάθε ένα) ενώ οι φωνές μας πήραν αρκετά παραπάνω καιρό λόγω της τελειομανίας που έχουμε αλλά κυρίως επειδή το “Oceans of Time” είναι η πρώτη επαγγελματική μας ηχογράφηση όχι μόνο σαν σύνολο, αλλά και ατομικά. Τέλος, το εξώφυλλο του ΕΡ σχεδιάστηκε από τη Μαρίζα Τσάκωνα μια κοπέλα εξαιρετικά ταλαντούχα η οποία μάλιστα έχει αναλάβει όλο το γραφιστικό τομέα του συγκροτήματος.



Ποια είναι τα στιχουργικά θέματα-περιεχόμενο και από πού αντλείτε την έμπνευση;
Οι στίχοι στο ΕΡ είναι ανθρωποκεντρικοί και η έμπνευση προέρχεται από προσωπικά βιώματα και παρατηρήσεις. Κεντρικό θέμα και κοινό σε όλα τα κομμάτια είναι ο άνθρωπος και οι σκέψεις και συναισθήματα που προκαλούνται από διάφορα προβλήματα, κυρίως υπαρξιακά. Για παράδειγμα η συνεχής ανησυχία των ανθρώπων για το τι μπορεί να κρύβει το αύριο χωρίς αυτοί να ζουν στο σήμερα, ή πως οι περισσότεροι άνθρωποι (όπως κι εμείς πολλές φορές) δεν ενδιαφέρονται να ψάξουν, να διαβάσουν, να ερευνήσουν, να αναρωτηθούν έστω για κάποια πράγματα παραπάνω για το οποιοδήποτε θέμα παρά μόνο πέφτουν στην παγίδα (ή την ασφάλεια) της άγνοιας και ζουν ημιμαθείς. Αυτές οι σκέψεις και οι προβληματισμοί του ανθρώπου στη καθημερινότητα παίρνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή μας και αντί να επικεντρωνόμαστε σε πολύ σημαντικότερα ζητήματα που υπάρχουν στον κόσμο, ασχολούμαστε μόνο με αυτά τα προβλήματα και τις αρνητικές σκέψεις που αφορούν και επηρεάζουν κυρίως τον εαυτό μας.



Ποιες είναι οι δυσκολίες της ελληνικής σκηνής στο χώρο; Τι πιστεύετε πως πρέπει να κάνει ένα γκρουπ που ξεκινά τώρα σαν εσάς, σύμφωνα με σκέψεις δικές σας, συμβουλές άλλων…
Στην ελληνική σκηνή είναι φανερό πως υπάρχουν πολλές δυσκολίες οι οποίες ξεκινάνε από τους ίδιους τους μουσικούς και τη μουσική κοινότητα. Οι μουσικοί στην Ελλάδα αδυνατούν να στηρίξουν με τον οποιονδήποτε τρόπο ο ένας τον άλλον. Στο ξεκίνημά μας ως μουσικό συγκρότημα, βλέπουμε ότι δεν υπάρχει μεγάλη διάθεση στη πραγματική στήριξη της μουσικής όσο στο εξωτερικό και πιστεύουμε ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της ελληνικής νοοτροπίας. Με αυτόν τον τρόπο συμπεριφέρονται κυρίως οι μουσικοί μεταξύ τους, οι οποίοι βλέπουν τις σχέσεις τους με τους άλλους μουσικούς ως ανταγωνιστικές. Το κοινό από την άλλη πλευρά, θα λέγαμε ότι είναι πιο θετικό στη στήριξη της τοπικής σκηνής αλλά σαφώς λιγότερο από αυτά που ξέρουμε για το κοινό στο εξωτερικό.

Εδώ ίσως τους δικαιολογήσουμε κατά κάποιον τρόπο λέγοντας ότι, κατά το πλείστον, η ελληνική σκηνή αδυνατεί να προσφέρει κάτι καινοτόμο και φρέσκο στο κοινό της γράφοντας τους ίδιους δίσκους, μένοντας στις ίδιες “ασφαλείς” ιδέες που ξέρουν ότι θα έχουν την απαραίτητη πέραση για να θεωρηθούν επιτυχείς, και γενικότερα μένοντας στάσιμοι σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει. Είναι φυσικά εξαιρετικά δύσκολο να δημιουργήσεις κάτι εντελώς καινούργιο στη σημερινή εποχή αλλά αυτή η έλλειψη πειραματισμού και νέων ιδεών στις ελληνικές μπάντες μας ανησυχεί (με μερικές φωτεινές εξαιρέσεις). Όσον αφορά την επιτυχία μιας μπάντας πιστεύουμε ότι χρειάζεται σίγουρα σκληρή δουλειά και αφοσίωση, κοινωνικοποίηση και δικτύωση και οπωσδήποτε προώθηση στα social media. Δυστυχώς ή ευτυχώς ο περισσότερος νέος κόσμος σήμερα βρίσκεται στο διαδίκτυο και για μια νέα μπάντα είναι απαραίτητη η δικτύωσή της εκεί. 



Ποιo είναι το μεγαλύτερο όνειρο που έχετε σαν μουσικοί;
Εκτός από τον τραγουδιστή μας που θέλει να γίνει ροκ σταρ (χαχα)…πέρα από τη πλάκα ο κοινός στόχος-όνειρο που έχουμε και οι πέντε είναι να πετύχουμε. Η έννοια της επιτυχίας για εμάς μεταφράζεται ως η πλήρης έκφρασή μας μέσω της μουσικής και η ικανότητά μας να περνάμε μηνύματα τα οποία να βλέπουμε ότι έχουν κάποιο θετικό αντίκτυπο στον κόσμο που μας ακούει. Φυσικά ένα ιδανικό σενάριο που θα έχει αντίκρισμα στον πραγματικό κόσμο είναι να μπορούμε να ζούμε μέσω της μουσικής, γνωρίζοντας προφανώς τις δυσκολίες και αντίξοες συνθήκες που συναντά κάποιος σε μια τέτοια καριέρα.

Έχετε επιρροές από άλλες μορφές τέχνης εκτός μουσικής;
Στο ΕΡ οι στίχοι και οι μουσική μας πηγάζουν περισσότερο από προσωπικά βιώματα και μέσα από παρατηρήσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς παρά από άλλα μέσα τέχνης όπως η λογοτεχνία, ή μια ταινία (τουλάχιστον έτσι πιστεύουμε συνειδητά εμείς). Στην επερχόμενη δουλειά μας, που έχει ήδη ξεκινήσει να γράφεται όμως, υπάρχει ξεκάθαρη επιρροή από άλλα μέσα πέραν της μουσικής.



Τέλος, με ποιούς τρόπους σχεδιάζετε να προωθήσετε την πρώτη σας δουλειά;
Πρωτίστως με πολλές live εμφανίσεις ώστε να μπορεί ο κόσμος να βλέπει τη μουσική μας ζωντανά. Η μεταφορά των κομματιών από τη στουντιακή ποιότητα επάνω στη σκηνή όσο πιο ακριβέστερα γίνεται είναι πολύ σημαντική για εμάς και προσπαθούμε να παίζουμε όσο καλύτερα μπορούμε και όσο γίνεται να μην υπάρχουν αποκλίσεις από studio σε live. Επίσης μεγάλη σημασία δίνουμε στη προώθηση του δίσκου μέσω των social media (Facebook, Instagram) για να προσελκύσουμε κόσμο εκτός Θεσσαλονίκης και κόσμο στο εξωτερικό. Σε αυτόν τον τομέα λαμβάνουμε συμβουλές και από φίλους που ασχολούνται με το management και σαφώς ξέρουν κάποια πράγματα παραπάνω από εμάς.

972
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…