“Φτου! Ποιος τρέχει τώρα μέχρι το περίπτερο;” Σε όλους όσοι “στρίβουμε” τα δικά μας τσιγάρα μας έχει τύχει να μονολογήσουμε και όταν ακούω τους Last Rizla πάντα το σκέφτομαι. Αλλά η παρόν συνέντευξη δεν στήθηκε για να συζητήσουμε για είδη καπνιστού, αλλά για μουσική και τα περί αυτής, όσο περιμένουμε να έρθει η στιγμή να τους δούμε επί σκηνής την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου μαζί με τους Αμερικανούς Whores. (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ) O Δημήτρης Μαρσέλος συνομιλεί με τους Last Rizla με το ακόλουθο αποτέλεσμα.
-Καλημέρα! Αν και η μπάντα μετράει μια δεκαετία, θα ήθελα να παρουσιαστείτε στους αναγνώστες, μιας που η μπάντα πλέον έχει διαφορετική σύνθεση σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια. Ποιοι αποτελούν σήμερα τους Last Rizla;
Γεια! Οι Last Rizla είναι ο Choko στην κιθάρα, ο Κωστής στο μπάσο, ο Γρηγόρης στα drums και, από το 2014 που δόλια παρεισέφρησε στη σύνθεση, ο Σταύρος στα φωνητικά.
-Θα έλεγε κανείς πως το όνομα της μπάντας έχει χιουμοριστική διάθεση , αλλά ίσως και μια φιλοσοφική διάσταση. Πως προέκυψε το όνομα; Έχει αυτοβιογραφικό χαρακτήρα λοιπόν;
Είναι περίεργη η ιστορία μιας και το όνομα προηγείται της μπάντας αλλά ας μην επεκταθούμε επί του θέματος. Αλλά, ναι. Το όνομα ισορροπεί μεταξύ κάποιας κωμικής σκηνής “επ, ωπ! και τώρα τι κάνουμε;” και μίας καταληκτικής κατάστασης είτε συνειδητής ή με την έννοια της τελευταίας ευκαιρίας χωρίς περιθώριο λάθους. Γενικά, με την πάροδο του χρόνου, αλλάζει και η προσέγγιση μας στο όνομα. Τελευταία επιθυμία ίσως. Στην πραγματικότητα βέβαια δε τα σκεφτόμαστε όλα αυτά, κυρίως πίνουμε μπύρες. Έχει επίσης ενδιαφέρον πως λόγω του ονόματος όλοι νομίζουν ότι παίζουμε stoner.
-Από τη δεύτερη σας κυκλοφορία “Seamen” ως το 10-ιντσο “KLS9532” πέρασαν τρία χρόνια και πλέον με νέα σύνθεση, αλλάξατε και μουσικό τρόπο έκφρασης;
Ο τρόπος πιθανότατα είναι ο ίδιος. Ίσως προσεγγίσαμε διαφορετικά τον τρόπο της ηχογράφησης και η αλήθεια είναι ότι κολλήσαμε πολύ καλά με τον μέγιστο Γιώργο Λεοδή και αποδώσαμε καλύτερα αυτό που είχαμε στο μυαλό μας ηχητικά.
-Ο τίτλος της τελευταίας σας κυκλοφορίας είναι κωδικοποιημένος; Τι σημαίνει “KLS9532”;
Είναι ο κωδικός του Σταύρου στο mail και επειδή τον ξεχνούσε συνεχώς τον τυπώσαμε στο εξώφυλλο. Άσπαστος!
-Το EP δημιουργήθηκε και αυτό εξ ολοκλήρου με δικές σας δυνάμεις. Να περιμένουμε κάτι πιο ολοκληρωμένο σύντομα;
Αμέ! Μόλις κυκλοφορήσαμε ένα split διπλό 7ιντσο με τους Friend of Gods, Rita Mosss και Sadhus ονόματι Jazz on Bones. Περιέχει δηλαδή τρία κομμάτια και ένα Rita Mosss. Μια συμπαραγωγή των δισκογραφικών κολοσσών Roufa Records και Fuzz Ink· Records, είμαστε χεσμένοι με το αποτέλεσμα, κομματάρες, γαμάτο artwork και εκτύπωση, χρωματιστά βινύλια, heavy metal. Αλλά θα ξανακούσετε νέα μας σύντομα ή και όχι.
-Οι δυο από τους τέσσερις μοιράζεστε το χρόνο σας και με τους Sadhus. Είναι εύκολο να διαχωρίσεις την έμπνευση σου μεταξύ δυο ενεργών συγκροτημάτων; Ποια είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δυο;
Και ο Choko παίζει με τους χίπηδες τους Ηalf Gramme of Soma, να τα λέμε κι αυτά. Ε, με αυτά και με εκείνα, οι Last Rizla είναι ένα ποταπό side project των άνωθι. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι τσακωνόμαστε πολύ περισσότερο μεταξύ μας εξού και το αποτέλεσμα.
-Πρόσφατα κάνατε και μια μικρή περιοδεία εκτός συνόρων. Πως σας υποδέχτηκαν εκεί; Υπάρχουν διαφορές στην οργάνωση της underground σκηνή εκτός Ελλάδας;
Κάναμε το δεύτερο τουρ μας, Rampant Hair Growth Tour, τον Ιούνιο του 2018. Το πρώτο ήταν το Creative Dentistry Tour το Μάη του 2017. Περάσαμε φανταστικά και στα δύο! Θα ακουστεί παράξενο αλλά για μας είναι κάποιου είδους διακοπές. Συνήθως μας υποδέχονται καχύποπτα, μετά βλέπουν ότι είμαστε ευγενικοί αντι-μέταλ, μετά παίζουμε πολύ δυνατά και βίαια και μπερδεύονται αλλά στο τέλος γινόμαστε φίλοι και αγκαλιαζόμαστε. Η οργάνωση και οι συνθήκες στην underground σκηνή και το DIY δεν έχουν να κάνουν με τη χώρα στην οποία βρίσκεσαι, αλλά καθαρά με τους ανθρώπους που το τρέχουν.
-Τελευταία φορά που σας είδα ζωντανά ήταν πριν αρκετά χρόνια στο υπόγειο του Zero στο Μεταξουργείο και η ενέργεια σας στη σκηνή ήταν μοναδική. Πως αισθάνεσαι λίγο πριν βγεις στη σκηνή;
Α πολύ παλιά! Ωραία χρόνια, τζίβες. Τα μερικά λεπτά πριν ξεκινήσει ένα live είναι πολύ ιδιαίτερα. Συσσωρεύεται απότομα μία ενέργεια, μεταξύ άγχους και ενθουσιασμού αλλά με τελετουργικό τρόπο όσο στήνουμε τα όργανα. Τη στιγμή που ξεκινάει το live όλο αυτό απελευθερώνεται και, κατά τη διάρκεια, βρισκόμαστε σε ένα flow.
-Σε λίγες ημέρες θα συνοδεύσετε τους Whores. στο Κύτταρο. Τι αποκομίζει ένας μουσικός όταν μοιράζετε την σκηνή με συγκροτήματα πιο ψημένα στον δρόμο;
Ακούμε Whores. πολύ καιρό, αν θυμάμαι καλά, σε μια συνέντευξη μας στο Heavy and Unhealthy πριν χρόνια είχαμε βάλει το Cougars. Τους είχαμε δει και πέρυσι στο Λονδίνο και πραγματικά κωλώσαμε, πρώτη φορά χρειάστηκε να βάλουμε ωτοασπίδες σε live και έχουμε υπάρξει σε live Sadhus στο Καταραμένο Σύνδρομο. Δεν έχουμε ιδέα τι αποκομίζει! Σπάνια παίζουμε support σε τόσο μεγάλες μπάντες, μόνο όταν γουστάρουμε πάρα πολύ όπως με τους Whores. Δεν είναι ψώνισμα αλλά γενικά ίσως έχετε παρατηρήσει πως αποφεύγουμε τα, ας πούμε, μεγαλεία. Είχαμε ανοίξει τους Ufomammut… Νομίζω ότι η πιο ωραία φάση ήταν όταν ανοίξαμε τους Bongzilla στην Τιμισοάρα και στη Βουδαπέστη κυρίως γιατί αράξαμε πολύ μαζί τους και κάναμε πολύ χαβαλέ.
-Θα δοκίμαζες ποτέ να κάνεις audition για μια θέση σε μια αγαπημένη σου μπάντα; Αν ναι, ποια θα ήταν αυτή;
Χαχα, δε το νομίζω… Θα ήταν πλήρης αποτυχία. Ως γνωστόν δεν έχουμε ιδέα από μουσική.
-Θα ήθελα να διαλέξετε 3 albums που συνέβαλα στην διαμόρφωση της μουσικής σου προσωπικότητας. Αλλάζει η μουσική τον άνθρωπο;
Αλλάζει έναν άνθρωπο αλλά δεν αλλάζει τον κόσμο. Καλύτερα. Πριν γνωριστούμε ακούγαμε πολύ διαφορετικά πράγματα. Ας πούμε πως καλώς ή κακώς γίναμε μπάντα και κυρίως παρέα ακούγοντας το “Blood Sugar”, το “De-Loused in the comatorium” και το “Dopesmoker”.
-Για τελείωμα θα ήθελα με μια φράση να καλέσεις το αθηναϊκό κοινό στο Κύτταρο την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου!
Ετοιμαστείτε να σας δώσουμε το 60% μας!
672 
