Οι The Gathering είναι ένα από τα μουσικά συγκροτήματα που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις στους Έλληνες οπαδούς. Ειδικά, εφόσον έχουν προσφέρει μέσα στη “χρυσή εποχή” των ‘90s album-ορόσημα για το ατμοσφαιρικό Doom Metal και έχουν αφήσει το στίγμα τους με τους πειραματισμούς τους στην Rock. Το Ολλανδικό γκρουπ αποφάσισε να γιορτάσει την τριακονταετή επέτειο του, περιοδεύοντας στα Βαλκάνια και πιο συγκεκριμένα κάνοντας στάσεις σε τρεις πόλεις στη χώρα μας. Η Δικαία Οικονομάκη βρέθηκε στην ευχάριστη θέση να συζητήσει με τον ντράμερ του συγκροτήματος, Hans Rutten, για την ιδιαίτερη σχέση που έχουν με την Ελλάδα, την επιστροφή τους στο σανίδι και την πιθανότητα επιστροφής τους στην δισκογραφία.
Καλησπέρα από την Ελλάδα! Ελπίζω να είσαστε παραπάνω από καλά. Από το 2014 μέχρι και το 2017 το συγκρότημα βρισκόταν σε παύση. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε σε αυτή την απόφαση;
Καλησπέρα! Hans εδώ, από τους The Gathering με μερικές απαντήσεις. Λοιπόν, μετά από το “Afterwords” αισθανθήκαμε όλοι ότι χρειαζόμασταν λίγο χρόνο για τους εαυτούς μας. Προσωπικά, εγώ σπούδαζα, η Silje απλά έγινε μητέρα και είχαμε επίσης την ιδέα ότι ήταν καλύτερο να βάλουμε τους The Gathering για λίγο στον πάγο για να ασχοληθούμε με διαφορετικά πράγματα. Ήμασταν εντελώς άδειοι αφού κάναμε τον κύκλο ηχογραφήσεων-περιοδειών για 20 χρόνια. Μας κόστισε αρκετή ενέργεια. Σε ένα συγκεκριμένο σημείο εγώ και ο René θέλαμε να δημιουργήσουμε και πάλι μουσική, με τους Habitants αυτή τη φορά. Θεωρήσαμε πως ήταν ο κατάλληλος καιρός να δημιουργήσουμε κάτι. Λόγω διάφορων λόγων σταμάτησα με αυτό το project, αλλά συνεχίσαμε να κάνουμε πρόβες, αλλά αυτή τη φορά ως The Gathering. Ο René συνέχισε με τους Habitants και κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ. Ζητήσαμε από τον παλιό μπασίστα, Hugo, τον Frank και την Silje να αρχίσουμε να περιοδεύουμε ξανά και να δούμε τι θα συμβεί και όλοι ήταν ενθουσιασμένοι. Έτσι, λοιπόν, είμαστε και πάλι στον δρόμο.
Οι The Gathering είναι ένα γκρουπ που έχει “κλείσει” 30 χρόνια μουσικής πορείας και έχει πειραματιστεί με διαφορετικά είδη μουσικής στον ήχο του. Θεωρείς ότι η αλλαγή στον ήχο μιας μπάντας είναι απαραίτητη για την εξέλιξή της ή αυτό συμβαίνει καθαρά για εκφραστικούς λόγους των μουσικών;
Και τα δύο ισχύουν, νομίζω. Είναι στο DNA μας να πειραματιζόμαστε. Νομίζουμε ότι είναι βαρετό να επανασχεδιάζουμε κάθε άλμπουμ χρόνο με τον χρόνο. Η μπάντα αλλάζει, αλλάζουμε σε προσωπικό επίπεδο, έτσι είναι φυσικό αυτές οι αλλαγές να επηρεάζουν τον ήχο του συγκροτήματος, είτε είναι ταινία, είτε προσωπική ζωή, είτε άλλη μουσική, η αλλαγή είναι αναπόφευκτη. Όλα αναπτύσσονται, το να σταματήσει αυτή η διαδικασία μοιάζει αφύσικο. Τουλάχιστον για εμάς.
Πέρασαν 20 χρόνια από τον δίσκο “How to Measure A Planet?”. Να περιμένουμε αρκετές αναφορές απ’ αυτό το άλμπουμ σ’ αυτή την περιοδεία;
Θα παίξουμε μερικά τραγούδια από αυτό το άλμπουμ, αλλά δεν σχεδιάζουμε να επισκεφτούμε ξανά ολόκληρο το άλμπουμ ή να το παίξουμε εξ’ ολοκλήρου. Θα κάνουμε μια ωραία μείξη από την καριέρα μας που θα περιλαμβάνει όλα τα άλμπουμ μας. Μας ζήτησαν μερικές φορές να παίξουμε ολόκληρο τον δίσκο ζωντανά. Το θέμα είναι πως είναι ενδιαφέρον να το κάνεις, αλλά πρέπει να παίζεις αυτές τις συναυλίες “του ολόκληρου άλμπουμ” με το παλιό line-up. Δεν θα το κάνουμε αυτό με την Anneke, γιατί θα ήταν λίγο κακόγουστο, λίγο παράξενο. Ίσως να μπορούσαμε να παίξουμε τραγούδια από το άλμπουμ X και το άλμπουμ Y. Αλλά ολόκληρο άλμπουμ; Προσπαθούμε να επικεντρωθούμε σε νέα πράγματα τώρα.
Υπάρχουν πλάνα για νέα τραγούδια ή νέο full length album;
Δουλεύουμε αργά πάνω σε μερικά, νέα κομμάτια και αναμένουμε να κυκλοφορήσουμε κάτι από το επόμενο έτος. Σίγουρα, θα κυκλοφορήσουμε καινούρια μουσική στο μέλλον, αλλά καθώς όλοι έχουμε ένα πρόγραμμα, άλλα πράγματα, η διαδικασία αυτή θα μας πάρει λίγο χρόνο.
Αν ήταν στο χέρι σου ποιά πράγματα ή καταστάσεις θα άλλαζες στη σημερινή μουσική;
Θα έδινα στους δημιουργούς της μουσικής μια καλύτερη πλατφόρμα, περισσότερα εισοδήματα και περισσότερη αναγνώριση σε αυτόν τον σκιερό κόσμο που ονομάζουμε μουσική βιομηχανία. Τελικά, ο μουσικός είναι ο τελευταίος στην γραμμή όταν έχει να κάνει με τα δικαιώματα εκμετάλλευσης από τις δισκογραφικές εταιρείες, το Spotify κ.λπ. Το διαδίκτυο πρέπει να δώσει μεγαλύτερη δύναμη στη μπάντα, αλλά εντέλει αυτό δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα. Υπάρχουν εκατομμύρια συγκροτήματα στο διαδίκτυο, πώς θα επιλέξεις το καλό; Δεν μπορούμε να αλλάξουμε την ανάπτυξη, αλλά με κάθε μας βήμα πρέπει να σκεφτόμαστε περισσότερο τις συνέπειες. Τη σήμερον ημέρα το συγκρότημα δεν βγάζει χρήματα από τα άλμπουμ. Γιατί λοιπόν να συνθέτεις νέα μουσική; Η δημιουργία καινούριας μουσικής είναι ένας σκληρός, δαπανηρός και απαιτητικός μαραθώνιος, οπότε γιατί να ασχολείσαι με το να το κάνεις αυτό;
Τη σύγχρονη εποχή έχουμε φεστιβάλ με συγκροτήματα που παίζουν διασκευές. Στην Ολλανδία πνιγόμαστε από τα cover γκρουπ. Επειδή δεν βγάζει νόημα το να ξεκινήσεις μια νέα μπάντα και να γράψετε τη δική σας μουσική. Δεν έχω τίποτα εναντίον ενός καλού cover συγκροτήματος, αλλά αυτό πρέπει να σταματήσει. Δεν υπάρχουν πλέον νέες μεγάλες μπάντες. Είναι ακόμα οι Metallica ή οι Foo Fighters που θα είναι οι headliners των φεστιβάλ. Δεν υπάρχει νέο αίμα. Θα ήθελα πολύ να το δω διαφορετικά. Πραγματικά, φοβάμαι πως μου λείπουν οι παλιές, συναρπαστικές και καλές μέρες.
Η αγάπη που έχουν οι Έλληνες για τη μουσική σας είναι μεγάλη. Αν ήταν δυνατόν, θα επισκεπτόσασταν επιπλέον πόλεις στην Ελλάδα πέρα από τις ήδη τρεις επιβεβαιωμένες;
Φυσικά. Θα θέλαμε να παίξουμε ξανά στη Λάρισα. Ή σε νησιά, όπως στην Κρήτη. Ίσως μία μέρα θα κάνουμε μια περιοδεία 10 συναυλιών στην Ελλάδα . Το περιμένουμε πως και πως καθ’ ότι η αγάπη των The Gathering και Ελλάδας πηγάζει το ίδιο και από τις δύο πλευρές.
Τι να περιμένουμε να παρακολουθήσουμε και να ακούσουμε το βράδυ του Σαββάτου στις 24 Νοεμβρίου στην Αθήνα;
Θα παίξουμε τραγούδια από το κάθε μας άλμπουμ. Καλά, ίσως όχι από τους πρώτους δύο δίσκους. Αλλά θα σας ταξιδέψουμε σ’ έναν δρόμο αναμνήσεων, αλλά και με πιο πρόσφατα τραγούδια από την εποχή της Silje. Θα θέλαμε να παρουσιάσουμε μερικά νέα κομμάτια, αλλά αυτό είναι ακόμα πολύ πρόωρο, καθώς βρισκόμαστε ακόμα στην διαδικασία εξέλιξής τους. Επικεντρωνόμαστε στα τραγούδια που δεν παίζαμε για πολύ καιρό, τα πιο κινηματογραφικά, τα επικά που έχουμε γράψει. Παίζουμε ζωντανά. Δεν είμαστε κάποιο είδος κασέτας που ξεκινάει με το ProTools σε ένα φορητό υπολογιστή και απλά κάνει κάποια πράξη αναπαραγωγής. Δεν θες να ξέρεις πόσες μπάντες απλώς κάνουν ένα ανόητο playback σε συναυλίες στις μέρες μας. Είμαστε μόνο πέντε άτομα που απολαμβάνουμε να προσφέρουμε ζωντανή μουσική. Αυτό από μόνο τους θα έπρεπε να είναι αρκετό.
Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου τραγούδι και πιο το λιγότερο αγαπημένο σου από ολόκληρη τη δισκογραφία σας;
Το αγαπημένο μου τραγούδι νομίζω είναι το “Amity”. Το λιγότερο αγαπημένο μου είναι δύσκολο να πω. Νομίζω πως το “Morphia’s Waltz”, γιατί υποφέρει λίγο από τις αδύναμες ηχογραφήσεις, τις μίξεις και τις συνθέσεις. Αυτό το τραγούδι θα μπορούσε να είναι πραγματικά καλύτερο.
Έχετε κάποια όμορφη ανάμνηση από κάποια παλαιότερη σας επίσκεψη στην Ελλάδα που θα ήθελες να μοιραστείς με τους αναγνώστες;
Θυμάμαι ότι είχαμε παίξει στη Λάρισα κάμποσο καιρό πριν. Βρήκαμε κάποια κοστούμια που έμοιαζαν με εκείνα του Χάρι Πότερ, με μεγάλα καπέλα μάγων. Κατά την έναρξη του σετ είμαστε εντελώς ντυμένοι, σαν να ερχόμασταν κατευθείαν από το Hogwarts. Το βλέμμα του ακροατηρίου ήταν ανεκτίμητο. Δεν το κατάλαβαν, δεν μπορούσαν να το συνδέσουν με τη σοβαρή μας μουσική. Έχουμε πολλές καλές αναμνήσεις από την Ελλάδα. Η διαδρομή από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα είναι πραγματικά όμορφη. Οι χώροι μπορεί να μην είναι κορυφαίοι, όσον αφορά τον εξοπλισμό, αλλά κατά κάποιο τρόπο καταφέρνουμε να αποδίδουμε πολύ καλά ούτως ή άλλως, στις συναυλίες μας.
Σε αυτό το σημείο η μικρή μας κουβέντα έφτασε στο τέλος της. Ευχαριστώ πάρα πολύ! Υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να προσθέσεις;
Ευχαριστώ για τη συνέντευξη! Ελπίζουμε να σας δούμε στην Αθήνα ή σε οποιαδήποτε άλλη πόλη! Ανυπομονούμε πολύ γι’ αυτές τις συναυλίες! Cheers!
409 
