Τι θα γίνει επιτέλους με όλες αυτές τις σουηδικές melodic hard rock μπάντες, που μονοπωλούν εδώ και δεκαετίες τη δισκοθήκη μας; Έχουν κάνει ρεζίλι την υπόλοιπη melodic hard rock μουσική υφήλιο ή μου φαίνεται;…
Ο λόγος αυτή τη φορά για τους TREAT και την τελευταία κυκλοφορία τους, “Coup de Grace”, οι οποίοι μετά από 25 χρόνια από το πρώτο δυναμικό ντεμπούτο τους, ονόματι “Scratch and Bite”, είδαν το φως το αληθινό!
Αλλά ας αφήσουμε τον κ. Anders Wikstrom, κιθαρίστα και κύριο συνθέτη της μπάντας να μας εξηγήσει λεπτομερέστερα:
“Έχουν περάσει 25 χρόνια δημιουργίας (στο κουρμπέτι, με άλλα λόγια). Από την πρώτη μέρα ήξερα ότι υπήρχε αυτό το άλμπουμ μέσα μας. Οι ιδέες βρίσκονταν εκεί. Το όραμα. Αλλά μας πήρε τόσο πολύ χρόνο για να βρούμε τα κατάλληλα εργαλεία και να το κάνουμε πραγματικότητα. Χρειάστηκαν 5 άλμπουμς, εκατομμύρια μίλια στον δρόμο, 13 χρόνια διαλείμματος και μια ολοκαίνουργια προοπτική ζωής για να το βρούμε. Σε μια απόπειρα ανασκόπησης φαίνεται σαν οτιδήποτε κι αν κάναμε από τότε που σχηματίσαμε τη μπάντα να μας έσπρωχνε σ’ αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση. Φυσικά δεν το γνωρίζαμε τότε, αλλά εκεί σκοπεύαμε όλο αυτόν τον καιρό”.
“Αυτό το άλμπουμ είναι μια κατάθεση/δήλωση για το ποιοι είμαστε σήμερα. Είμαστε μεγαλύτεροι (σε ηλικία εννοεί, έτσι; όχι ότι καβάλησε το καλάμι ο άνθρωπος)… ναι, ίσως ακόμα και σοφότεροι. Κοιτάμε τις ζωές μας και τον κόσμο γύρω μας με διαφορετικό τρόπο. Ήθελα αυτό να αντανακλάται στους στίχους μας. Εννοώ ότι είμαστε όλοι πατεράδες πια και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σ’ έναν κόσμο που βρίσκεται σε αναβρασμό” (χαμό!, θα πρόσθετα εγώ)
“Αυτή η δουλειά ήταν ένα φυσικό επόμενο. Άλλωστε η ζωή είναι τόσο πιο πολλά από rock ’n’ roll όλη τη νύχτα και party κάθε μέρα (εμμμ, δεν ξέρω, Anders, νομίζω ότι οι KISS θα διαφωνούσαν σοβαρά μαζί σου πάνω σ’ αυτό!) Αυτό είναι το χνάρι μας στην ιστορία του rock’n’roll. Μπορούμε περήφανα να πούμε ότι αυτό είναι το άλμπουμ που θα θέλαμε να δείξουμε στα εγγόνια μας!”
Αυτό που δεν διευκρίνισε ο κ. Anders Wikstrom, και που εγώ θα ήθελα πολύ να μάθω, είναι γιατί διάλεξαν τον τίτλο “Coup de Grace” (Χαριστική Βολή) για το συγκεκριμένο άλμπουμ. Χαριστική βολή ποιου σε ποιον; Της μπάντας στους οπαδούς της (του στυλ σάς βγάζουμε απ’ τη μιζέρια σας) ή της μπάντας στην ίδια τη μπάντα (κοινώς μουσική αυτοκτονία); Ή μήπως πρόκειται για τη χαριστική βολή που δίνουν σε όλους μας (διάσημους και κοινούς θνητούς) τα τελευταία χρόνια οι παγκόσμιες αποκαλύψεις πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής διαφθοράς; Τελικά οι μόνοι που μπορούν να δώσουν απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση είσαστε μόνο εσείς. Ούτε η μπάντα, αλλά ούτε κι εγώ. Εσείς, οι οπαδοί, οι καταναλωτές, οι ψηφοφόροι! (συγγνώμη, παρασύρθηκα!)
Αν παρ’ όλα αυτά, κάποια στιγμή (λέω εγώ τώρα) θελήσετε και τη δική μου ταπεινή γνώμη: Εν κατακλείδι, ένα πολύ καλό, δεμένο άλμπουμ, διασκεδαστικό κάποιες στιγμές και άλλες συγκινητικό, νοσταλγικό αλλά και ρεαλιστικό, ρομαντικό αλλά και σκληροπυρηνικό (μέχρι και progressive στοιχεία έχει το μενού!). Ένα άλμπουμ όπου όλοι οι melodic hard rock οπαδοί θα βρουν κάτι που να τους αγγίξει!
Όταν βλέπεις πάντως σουηδικές hard rock μπάντες να νιώθουν την ανάγκη ν’ αλλάξουν “φύλλο πορείας” και από party animals να γίνονται αφυπνιστές του σύγχρονου κόσμου, ε, τότε συνειδητοποιείς ότι ίσως τελικά τα πράγματα να είναι πολύ πιο σοβαρά εκεί έξω απ’ ό,τι πίστευες! Μήπως αυτή είναι η απαρχή κάποιων γενικότερων αλλαγών; H δημιουργία ενός σημείου των… καιρών ίσως; Οι melodic hard rock μπάντες του υπόλοιπου κόσμου τι λένε για όλα αυτά; Έλα πάμεεεεε!!!
Tracklist:
- Prelude – Coup de Grace,
- The War Is Over,
- All In,
- Paper Tiger,
- Roar,
- A Life To Die For,
- Tangled Up,
- Skies of Mongolia,
- Heaven Can Wait,
- I’m Not Runnin’,
- No Way Without You,
- We Own The Night,
- All For Love,
- Breathless
Line-Up:
Robert Ernlund: φωνητικά,
Anders Wikstrom: κιθάρες και βοηθητικά φωνητικά,
Jamie Borger: ντραμς,
Nalle Pahlsson: μπάσο και βοηθητικά φωνητικά,
Patrick Appelgren: πλήκτρα, κιθάρα και βοηθητικά φωνητικά.
Σοφία Ρεντούμη
560 
