Οι RAGE είναι από αυτές τις περιπτώσεις στο χώρο της metalμουσικής που σε γενικές γραμμές σε προβληματίζουν στα πάντα, πέρα από τις συνθέσεις τους.
Ενώ δηλαδή δεν υπάρχει κάποιος να τους προσάψει κάποιο κακό album, εύλογη είναι η απορία το πώς γίνεται μια τέτοια μπάντα με ιστορία 25 περίπου χρόνων να μην έχει καταφέρει να μπει στα μεγάλα σαλόνια, είτε μιλάμε από πλευράς κύρους, είτε απλώς εμπορικά. Οπαδούς έχουν και μάλιστα πιστούς. Κορυφαία κομμάτια επίσης. Ίσως πάντα κάτι έλειπε ώστε να γραφτούν στην ιστορία με χρυσά γράμματα, κάτι στο οποίο βρέθηκαν πολύ κοντά το 1995 με το δίσκο “BlackinMind”. Όπως προείπα, δύσκολα θα βρει κάποιος έναν-δύο κάτω του μετρίου album στην εκτενή δισκογραφία τους, και αυτό οφείλεται στην συνθετική ικανότητα του τραγουδιστή- μπασίστα- ιδρυτικό μέλος των Rage, Peter “Peavy”Wagner. Κατά καιρούς έχει αλλάξει το lineupτους, αλλά από το 1999 και μετά σταθερός συνοδοιπόρος του Peavy είναι ο VictorSmolski (ex- MindOdyssey), ο οποίος έχει αναλάβει τις κιθάρες και πλέον ένα μεγάλο μέρος της συνθετικής διαδικασίας. Το τρίο συμπληρώνει ο AndreHilgers (ex-SilentForce, Axxis) πίσω από τα drums, ο οποίος διαδέχτηκε τον MikeTerrana το 2007. Φτάνουμε στο σήμερα λοιπόν και το νέο cdτων Rage κυκλοφορεί με αξιώσεις, καθώς το heavypowerκράμα που παίζει το συγκρότημα τα τελευταία χρόνια δεν έχει βρει πρόσφορο έδαφος ώστε να απασχολήσει τη metalσκηνή. Όχι επειδή είναι ξεπερασμένο. Απλώς οι μέρες που αυτού του είδους παρακλάδια έπαψαν να βρίσκονται στο επίκεντρο. Επί της ουσίας λοιπόν, εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ακόμη πολύ καλό δίσκο της μπάντας, ο οποίος κινείται στα μουσικά χνάρια που έθεσε η μπάντα με την είσοδο του Smolskiστο σχήμα. Τα κομμάτια είναι μοιρασμένα στα αμιγώς heavyπου κουμάντο κάνει ο Peavy, και στα κλασσικότροπα που έχει αναλάβει σχεδόν εξ ολοκλήρου ο Smolski. Τα τραγούδια που ξεχωρίζουν, κατά τη γνώμη μου, είναι τα “Into the Light”, που αποτελεί και το πρώτο single, “HunterandPrey”, με το απίστευτα κολλητικό refrain και “Saviour of the Dead”, με το πιο heavyriffτου δίσκου, ενώ στο μέσον περίπου της διάρκειας συναντάμε την μεγαλεπήβολη σύνθεση “EmptyHollow”, η οποία χωρίζεται σε 5 μέρη, και θυμίζει στο ύφος την “SuiteLinguaMortis” από το “Speak of the Dead”album. Διασκεδαστικό είναι και το “Hellgirl”, το οποίο γράφτηκε για την κόρη του Andre, η οποία επέλεξε να έρθει στον κόσμο την ώρα που το συγκρότημα πρόβαρε στο studio. Εάν τον συνέκρινα πάντως με κάποια παλαιότερη κυκλοφορία τους, θα έλεγα πως περισσότερο μοιάζει με το “SpeakoftheDead” γενικότερα, παρά με το προηγούμενο, “CarvedinStone”. Ο ήχος είναι πάρα πολύ καλός και καθαρός (oι ηχογραφήσεις έγινε στο πολύ γνωστό TwilightHallStudio) και την παραγωγή ανέλαβε ο πολυπράγμων VictorSmolski και ο για πολλά χρόνια φίλος της μπάντας, CharlieBaurfeind (Hammerfall, Helloweenκτλ). Το μόνο που αρνητικό που έχω να προσάψω είναι το ότι ενώ σαν σύνολο το “String toa Web” είναι εξαιρετικό, προσπερνώντας μάλιστα σε ποιότητα πολλές κυκλοφορίες της αγοράς, για πολλοστή φορά δεν υπάρχει αυτό το «κάτι» που θα σε κάνει να προσκυνάς τον Peavyκαι την παρέα του. Το καλό βέβαια είναι ότι και οι ίδιοι μάλλον το έχουν καταλάβει και πλέον δεν προσπαθούν να ικανοποιήσουν τόσο νέους οπαδούς, όσο τους παλιούς, και σαν Rage-fan, το εκτιμώ.
617 
