Το Abrahadara είναι μια λέξη που πρωτοεμφανίστηκε δημόσια στο “The Book Of The Law”, στο κεντρικό ιερό κείμενο “Thelema”. Ο συγγραφέας του, Aleister Crowley την περιέγραψε ως “Η λέξη της εποχής”, η οποία σηματοδό- τησε το μεγάλο έργο που επιτέλεσε ο ίδιος!
Το Abrahadabra σηματοδοτεί επίσης και το έργο του Sagrath στη νέα μετά Vortex και Mustis εποχή των Dimmu Borgir, με τον Snowy Shaw προσωρινό αντικαταστάτη τους. Παρόλη την επιτυχία του προηγούμενου album τους “In Sorte Diaboli”, δεν πήραν το ρίσκο να κυκλοφορήσουν γρήγορα το επόμενο τους βήμα, διότι δεν ήθελαν να γράψουν νέα τραγούδια κατά τη διάρκεια της περιοδείας, καθώς θεώρησαν ότι αυτό θα μείωνε την ποιότητα της μουσικής τους. Ο ίδιος ο Silenoz σε δήλωση του είπε ότι ήθελε να δώσει χρόνο στην μπάντα, καθώς ήθελε το Abrahadabra να είναι μυστηριώδες, αρχέγονο και με στοιχεία “ambient”. Πάντως αυτό που πέτυχαν είναι ένα στοιχειωμένο αίσθημα να μας περιβάλλει κατά την ακρόαση του album και αυτό είναι σίγουρα κάτι αρκετά δύσκολο. Αναγεννημένοι λοιπόν από το σκοτάδι οι Borgir, έρχονται με ένα album επικό, πομπώδες και επιβλητικό. Το εισαγωγικό “Xibir” βάζει τον ακροατή σε ένα κόσμο που δεν υπάρχει γυρισμός, καθώς σε παγιδεύει μέσα του. Ακολουθεί το “Born Treacherous” και εκεί καταλαβαίνουμε ότι τα χορωδιακά μέρη δεν είναι απλά samples στα πλήκτρα, αλλά ηχογραφημένα ζωντανά από ολόκληρη ορχήστρα και έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλο το album. Στη συνέχεια το δυναμικό “Gateways”, για το οποίο υπάρχει κι ένα εξαιρετικό ανάλογο video clip, διότι επιλέχθηκε από το γκρουπ ως το τραγούδι που είναι ικανό για την προώθηση του album. Στο κομμάτι αυτό επίσης συμμετέχει η Agnete Kjølsrud, που του δίνει μια όμορφα “απόκοσμη” αίσθηση, διότι στην αρχή τραγουδά επιθετικά, αλλά στο τέλος μαζί με τον Sagrath, μας δίνει ένα φινάλε ανεπανάληπτο, πραγματοποιώντας μια από τις ωραιότερες συνεργασίες στη μουσική μας. Ακολουθεί μια τριάδα επικών black metal συνθέσεων: “Chess With The Abyss“, “Dimmu Borgir” και “Ritualist“, από τα οποία, την παράσταση κλέβει το “Dimmu Borgir” με τα χορωδιακά σημεία του, θυμίζοντας τους Bathory της Viking εποχής. Επίσης εδώ ο Sagrath έχει κάνει ίσως την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του. Τα τραγούδια που ακολουθούν, “The Demiurge Molecule“, “A Jewel Traced Through Coal” και “Renewal“, είναι στο ύφος του προηγούμενου πετυχημένου δίσκου τους “In Sorte Diaboli” και γεμίζουν πολύ όμορφα το album. Οι Dimmu Borgir κλείνουν το δίσκο με το “Endings and Continuations” και μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό χωρίς να έχουμε καταλάβει αν ήταν αληθινή αυτή η συγκλονιστική εμπειρία που μόλις ζήσαμε. Τελικά, αν και αμφισβητήθηκαν έντονα, κέρδισαν το στοίχημα και μας κατέθεσαν ένα album συμπαγές και ποιοτικό. Σίγουρα θα τους πολεμήσουν πολλοί, για το αν παίζουν black metal ή όχι. Η απάντηση είναι μια, όποιος ψάχνει παραδοσιακό black metal καλύτερα να απευθυνθεί σε άλλα γκρουπ, εδώ έχουμε συμφωνική και συνάμα ατμοσφαιρική μουσική. Το album απευθύνεται σε πολλούς, αν όχι σε όλους τους φίλους της καλής metal μουσικής. Εξ’ άλλου, Fire Is With Or Against You And So It Burns. Repeat!!!
Δημήτρης Άγας
870 
